Ο Γιαννιώτικος Διαφωτισμός, από τον πάροικο έμπορο στον Αθανάσιο Ψαλίδα και τον Ιωάννη Βηλαρά.

Ελένη Κουρμαντζή-Παναγιωτάκου
Η Νεοελληνική αναγέννηση στα Γιάννενα
Από τον πάροικο έμπορο στον Αθανάσιο Ψαλίδα και τον Ιωάννη Βηλαρά (17ος-αρχές 19ου αιώνα)
(Εκδόσεις Gutenberg)

Γράφει ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΑΧΑΝΑΣ στον Πρωϊνό Λόγο των Ιωαννίνων.

• Δεν χρειάζεται να είσαι Γιαννιώτης την καταγωγή για να νιώσεις υπερήφανος με αυτό το κυριολεκτικά βαρύτιμο βιβλίο. Χωρίς περιττούς βερμπαλισμούς η συγγραφέας παραθέτει την ιστορία του «Γιαννιώτικου Διαφωτισμού».

Οι σκέψεις και τα ερωτήματα που γεννιούνται ενόσω περιπλανιέσαι στις 300 σελίδες του είναι ίσως το πιο πολύτιμο απόσταγμά του. Έτσι «Η Nεοελληνική αναγέννηση στα Γιάννενα» δεν είναι απλά ένα βιβλίο για τους Γιαννιώτες , αλλά γίνεται εφαλτήριο για καλύτερη κρίση όλων μας.

Η Ελένη Κουρμαντζή -Παναγιωτάκου όρμησε γεμάτη δίψα στους αιώνες των «φάρων μες στο σκοτάδι» και ρούφηξε άπληστα κάθε πτυχή του μανδύα των πρωτοπόρων του νεοελληνικού διαφωτισμού ,τον Αθανάσιο Ψαλίδα και τον Ιωάννη Βηλαρά. Τους «διάβασε» με τα μάτια προσήλυτης, τους «άκουσε» σαν αγρίμι που μερεύει από φλογέρα. Και όταν έριξε εμπρός της τα σπαράγματα ιστορίας και ιστοριών που συγκέντρωσε, κατάφερε να στήσει ένα πανέμορφο ψηφιδωτό. Πρόκειται για έργο τέχνης.
Στην Ελλάδα πριν από 50 χρόνια, όσοι ήξεραν ανάγνωση είχαν και αίσθηση του χώρου και του χρόνου. Δεν συμβαίνει το ίδιο σήμερα. Οι Έλληνες έχουν εξελιχθεί σε ανθρώπους χωρίς παρελθόν, σε «αμνήμονες». Και αποτελεί παράδοξο το ότι δεν συζητήθηκε τόσο πολύ το «καθήκον της μνήμης» όσο στη σημερινή εποχή της λήθης, γιατί ως γνωστόν ένα προτέρημα δεν εκθειάζεται παρά μόνο όταν έχει πλέον ξεχαστεί. Μια κινηματογραφική ταινία σε συνέχειες, «Ο Άρχοντας των δαχτυλιδιών», μια εποποία που δεν διεξάγεται σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος, αποδεικνύει με την τεράστια επιτυχία της, τη γενική αμάθεια. Δεν φταίνε όμως οι σύγχρονοί μας αν κανένας δεν έκανε τον κόπο να τους μάθει τόπους και χρονολογίες. Μια μόδα επέβαλε να αντικατασταθεί η χρονολογική μελέτη της ιστορίας με εκείνη των διαχρονικών θεμάτων. Όσο για τους τόπους, τοποθετούνται όλοι στον ίδιο παρανομαστή από τους βιαστικούς τεχνοκράτες, οι οποίοι δεν νοιάζονται πια να ξεχωρίσουν το ένα μέρος από το άλλο, καθώς όλες οι σύγχρονες πόλεις παρουσιάζουν παντού το ίδιο τοπίο. Μέσα στη γενική σύγχυση, τα τοπία ξεθωριάζουν, οι πολιτισμοί διαλύονται, οι συλλογικές ιστορίες σβήνουν. Στο συνοθύλευμα αυτό , οτιδήποτε επέτρεπε άλλοτε σε κάθε άνθρωπο να ανιχνεύσει την πολιτιστική του κληρονομιά εξαφανίζεται. Σήμερα παράγουμε περισσότερο αναλώσιμους καταναλωτές που αλλάζουν μανιωδώς κανάλια, καθώς και «παιδιά της διαφήμισης», απʼ ό,τι υπεύθυνους πολίτες με θέληση να εννοήσουν και να οικοδομήσουν. Όμως ο κύριος ρόλος ενός πολιτισμού είναι να αφήνει ένα καταπίστευμα στα παιδιά του, τα οποία με τη σειρά τους θα έχουν τη δυνατότητα να αμφισβητήσουν, να σπαταλήσουν ή να αξιοποιήσουν δημιουργικά την κληρονομιά αυτή ….
Αν καταργηθεί η ερώτηση του μαθητή προς τον δάσκαλο, η μεταβίβαση αυτή της γνώσης από τους δασκάλους στους νεοφώτιστους, δεν παύει μόνο να υπάρχει πολιτισμός, αφήνοντας στη θέση του τη βαρβαρότητα, αλλά, πέρα από αυτό εξαφανίζεται και το ίδιο το ανθρώπινο είδος… Στην εποχή μας οι άνθρωποι δυσκολεύονται να συγκρίνουν τα διάφορα θέματα μεταξύ τους αλλά και να τοποθετηθούν οι ίδιοι στην αλυσίδα των εποχών. Χωρίς όμως σημείο σύγκρισης δεν υπάρχουν κατανοητά προβλήματα. Σκέψη και σύγκριση είναι έννοιες ταυτόσημες. Είναι δυνατό να καταλάβουμε την επικαιρότητα χωρίς ιστορικά σημεία αναφοράς, τη στιγμή που τα πιο σύγχρονα γεγονότα έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν;
Xωρίς χρονολογικά και γεωγραφικά σημεία αναφοράς, οι τηλεοπτικές «ειδήσεις των οχτώ» μετατρέπονται σε φανταστικές ιστορίες, σε επεισόδια του Άρχοντα των δαχτυλιδιών….
Με μια φράση του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια «Αρχεία, Μνήμη και Ιστορία χωρίς στερεότυπα» ξεκινάει το πόνημα της κυρίας Κουρμαντζή για την Νεοελληνική Αναγέννηση στα Γιάννενα.

Η ίδια στον πρόλογό της κάνει αναφορά στο έναυσμα, στις ρίζες αυτού του έργου: «Το έναυσμα για το πόνημα αυτό έχει τις ρίζες του στις φοιτητικές παραδόσεις του καθηγητή Χ. Π. Φράγκου, με τις οποίες επιχειρούσε να εμπνεύσει την ιδέα της μελέτης της τοπικής λογιοσύνης.
Την ιδέα αυτής της ενασχόλησής μου καλλιέργησε προσωπικά ο Δημήτρης Χατζής, όταν σε μία επίσκεψή του στη γενέτειρα πόλη μας με παρότρυνε να ασχοληθώ με «αυτό το θαύμα που λέγεται Γεώργιος Σουγδουρής, Μεθόδιος Ανθρακίτης και γενικότερα με αυτό που λέγεται «Γιαννιώτικος Διαφωτισμός».
Διαφωτισμός, μπορούμε να πούμε ότι πρόκειται για την ιδεολογική, πνευματική και πολιτιστική κίνηση που επέβαλε τον ορθολογισμό και τις νέες μεθόδους στην επιστήμη.

Για να περπατήσει ο δυτικός κόσμος στον 18ο αιώνα και να τον μετατρέψει σε Αιώνα των Φώτων, για να εμπιστευθεί τους ανθρώπους και την έλλογη δύναμή τους να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους και να μπορούν να τον κάνουν καλύτερο, έπρεπε να αφήσει πίσω του μια σειρά από ιδεοληψίες, προκαταλήψεις ,προλήψεις, δεισιδαιμονίες, μισαλλοδοξίες των εκκλησιαστικών ιερατείων, εξουσίες των ευγενών και το θρησκευτικό σκοταδισμό, που λειτουργούσαν σαν ασφαλιστικές δικλίδες για οποιαδήποτε αλλαγή και κρατούσαν δέσμιες τις ανθρώπινες κοινωνίες σε κλειστά ανορθολογικά συστήματα πεποιθήσεων και παρεμπόδιζαν τη γνώση, την ανεξιθρησκία και την ελευθερία . Πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα πνευματικά κινήματα στην ιστορία του ευρωπαϊκού και παγκόσμιου πολιτισμού που διαμορφώθηκε κυρίως το 18ο αιώνα στη Γαλλία, την Αγγλία, τη Σκωτία και τη Γερμανία, αλλά είχε σημαντική επιρροή και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Ισπανία, Ιταλία, Ρωσία, Ελλάδα), καθώς και στις τότε πρωτοεμφανιζόμενες Η.Π.Α.
Ο Νεοελληνικός Διαφωτισμός είναι ιδεολογικό, φιλολογικό, γλωσσικό και φιλοσοφικό ρεύμα που επιχείρησε να μεταφέρει τις ιδέες και τις αξίες του ευρωπαϊκού διαφωτισμού στον χώρο του υπόδουλου γένους. Οι ιδέες του διαφωτισμού διαχύθηκαν στον ελληνικό χώρο, όταν διαμορφώθηκαν οι κατάλληλες συνθήκες στις αρχές του 18ου αιώνα με την ανάθεση της εξουσίας των παραδουνάβιων ηγεμονιών σε Έλληνες ηγεμόνες και αργότερα με τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, το 1774. Κύριοι φορείς του νεοελληνικού διαφωτισμού είναι οι Έλληνες που ζουν στις παροικίες του εξωτερικού.

Αυτοί παρακολουθούν από κοντά όλες τις αλλαγές που γίνονται στην σκέψη, παρακολουθούν τις ανακαλύψεις πάνω στις νέες τεχνικές, ανακαλύπτουν τις ιδεολογικές αρχές πάνω στις οποίες πραγματοποιείται η γαλλική επανάσταση. Αυτό το κοινωνικό και πολιτικό γεγονός δανείζει τις αρχές στον νεοελληνικό διαφωτισμό. Οι Έλληνες της Δύσης αντιλαμβάνονται πως μόνο με την πνευματική αναγέννηση των υποδούλων θα μπορέσει να ωριμάσει η ιδέα της επανάστασης. Μέσα σε αυτά τα δεδομένα πολλοί μορφωμένοι Έλληνες συμμετείχαν στην διάδοση των ιδεών του διαφωτισμού, που προσαρμόστηκαν στις ανάγκες του υπόδουλου γένους.

Τέτοια πρόσωπα ήταν οι Γεώργιος Σουγδουρής, Μεθόδιος Ανθρακίτης, Ευγένιος Βούλγαρις, Ιώσηπος Μοισιόδαξ, Χριστόδουλος Παμπλέκης, Δημήτριος Καταρζής ,Ρήγας Φεραίος κ.α. Κεντρικό πρόσωπο του Νεοελληνικού Διαφωτισμού ήταν ο Αδαμάντιος Κοραής.
Το εμπόριο και οι έμποροι , οι παροικίες και οι πάροικοι, τα κέντρα μόρφωσης και οι διανοούμενοι δημιουργούν την προυπόθεση, η οποία θα λειτουργήσει ως κύριος συντελεστής για τη ριζική υλική και πνευματική αναθεώρηση βασικών αξιών της προεπαναστατικής νεοελληνικής κοινωνίας.

Μέσα από το γιαννιώτικο εμπόριο στις παροικίες σχηματίζεται ένα κίνημα, το λεγόμενο «Γιαννιώτικος διαφωτισμός», βασικό μέρος του ευρύτερου «νεοελληνικού διαφωτισμού» και της αντίστοιχης ελληνικής εθνικής «διαφωτιστικής συνωμοσίας». Οι Γιαννιώτες πάροικοι έμποροι και λόγιοι καθίστανται φορείς των σύγχρονων ιδεών της Δύσης, τις οποίες διαδοχικά μεταφέρουν στα Ιωάννινα. Τα Ιωάννινα, από βυζαντινό κέντρο με φεουδαρχικά χαρακτηριστικά που επιτείνονται στον χρόνο, μετασχηματίζονται σταδιακά σε μια κατεξοχήν εμπορική πόλη, ενώ Γιαννιώτες δημιουργούν πολυπληθείς εστίες στις παροικίες του εξωτερικού.
Οι ίδιοι ιδρύουν από τα μέσα του 17ου αιώνα τα νεωτεριστικά Σχολεία στα Ιωάννινα (Μαρούτσειος και Καπλάνειος Σχολή), ενώ παράλληλα την ίδια χρονική περίοδο ιδρύονται από Γιαννιώτες τα πρώτα αμιγώς ελληνικά τυπογραφεία στη Βενετία. Γιαννιώτες έμποροι και λόγιοι διαφωτιστές , ήταν σύμφωνα με το βιβλίο, στη Βενετία (Γ.-Λ.Σουγδουρής, Π.Λαμπανιτζιώτης, Ν.Γλυκύς, Ζ.Τζιγαράς, Ε.Ηγούμενος, Λ.Ματρούτζης, Μομτάνος,Σότος, Γκιόνμας, Μ.Ανθρακίτης, Μ.Μήτρου, Ε.Βούλγαρις ,Ι.Μονοβάρδος, Ι.Βηλαράς, Σ.Κολοβός κ.α.)

στο Λιβόρνο (Δ.Κονδαξής, Α.Πετρηνός, Δ.Σιώκος, Ι.-Π.Πάνου, Θ.-Μ.Ζωσιμάς, Γ.Παλιουρίτης, Ι.Περραιβός, Α.Ψαλίδας, Α.Σπάχος, Α.Τσακάλωφ κ.α.),

στη Μόσχα-Νίζνα-Οδυσσό (Μελάδες, Ζωσιμάδες, Καπλάνης, Κονιτζιώτης, Κοτοπούλης, Γοργόλης, Μαρούλης, Μάτζος, Παππαφίλος, Πατζιμάδης, Τσακάλωφ, Τζουκαλάς, Χατζή Νίκου, Χατζή Πολύζου, Χατζηχρήστος, Ψαλίδας, Βρετός, Μελάς κ.α.)

στη Μολδοβλαχία (Ζ.Τζιγαράς, Ι.Σιμωτάς, Σ.-Π.Τομαράς, Ν.Ηγούμενος, Ν.Παπασαράφης, Σ.Μουλαϊμης, Ν.Βηλαράς,Λ.Δήμαρος,Ι.Καλλούσιος,Κ.Ιωάννου, Π.Κοντός, Λ.Φωτιάδης, Λ.Γκιόνμας, Ζ.Καπλάνης κ.α.) ,

στο Σεμλίνο-Σίμπιο-Μπρασόβ-Πέστη (Α.Καφετζής, Ι.Φυλακτού, Γ.-Θ.-Ν.Βηλαράς, Α.Νικολάου, Δ.Μπέρκος, Θ.Χρήστου, Π.Χατζη Νίκου, Π.Κοντός κ.α.),

στη Βιέννη (Α.-Σ.Ρακιτζής, Μ.Ιωάνου, Π.Κωνσταντάς, Σ.Τζαπαλάμος, Α.Ψαλίδας, Π.Λαμπανιτζιώτης, Ι.Καρατζάς, Γ. Θεοχάρης, Μ.Πούλιος, Γ.Σταύρου κ.α.)

και στη Τεργέστη (Α.-Ν.Νίκου, Α.Παπαλέκας, Α.Παππάς, Κ.Πατρινός, Π.Νικοστόρης, Μ.Σελέκης, Π.Μπαλαούρας, Δουρούτης, Σεμιτέλλος, Ν.Πλασταράς, Α.Βασιλείου, Γ.Κωνσταντίνου, κ.α.).

Οι λόγιοι μεταφράζουν, συγγράφουν εργάζονται και ως τυπογράφοι, οι έμποροι γίνονται συνδρομητές, χρηματοδότες και διακινητές βιβλίων, οι διδάσκαλοι διασκορπίζονται και δραστηριοποιούνται οπουδήποτε ζουν Έλληνες, από τον ελλαδικό έως και τον ευρωπαϊκό χώρο. Βρισκόμαστε στην εποχή της άνθησης του παροικιακού φαινομένου και της ακμής της νεοελληνικής αναγέννησης. Είναι η στιγμή του εμπόρου , του λογίου, αλλά και του συνωμότη, οι οποίοι θα τολμήσουν την απελευθέρωση του ελλαδικού κόσμου από τον Οθωμανικό κατακτητή, όταν πλέον ωριμάσουν οι συνθήκες για την Επανάσταση.

Ο Αθανάσιος Ψαλίδας υπήρξε ο κορυφαίος εκπρόσωπος του νεοελληνικού διαφωτισμού, λόγιος, ριζοσπάστης, διδάσκαλος και φιλόσοφος.

Γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1767, όπου και σπούδασε στη Μαρούτσειο Σχολή και μετοίκησε νέος στη Ρωσία.

Μετά πήγε στη Βιέννη όπου παρέμεινε οκτώ χρόνια και παρακολούθησε φιλοσοφία, ιατρική, μαθηματικά και πειραματική φυσική.
Επέστρεψε στα Ιωάννινα το 1795 και ανέλαβε τη διεύθυνση της Καπλανείου Σχολής. Υπήρξε φανατικός οπαδός της δημώδους γλώσσας.

Για πρώτη φορά εισήγαγε στα Ιωάννινα, εκτός από τα λατινικά, και τη διδασκαλία των μαθηματικών και της πειραματικής φυσικής.

Μολονότι κατηγορήθηκε ως άθεος από τον Ιερόθεο, για την εισαγωγή των παραπάνω μαθημάτων, κατόρθωσε και απέδειξε την αξία του.

Ως σοφός και ικανός διδάσκαλος, τιμήθηκε από τον Αλή Πασά και του ανατέθηκε το αξίωμα του «αιρετόκριτου» για την επίλυση διαφόρων προβλημάτων, που αφορούσαν τους συμπολίτες του.

Μετά την πυρκαγιά των Ιωαννίνων, πήγε στο Τσεπέλοβο, την Κέρκυρα και τη Λευκάδα, όπου και πέθανε το 1829.

Ο Γιάνης Βηλαράς (1771 - 1823) ήταν πρωτοπόρος διαφωτιστής, πρωτοπόρος σατιρικός ποιητής και διηγηματογράφος, με ευρύτατη αρχαιογνωσία αλλά και με γνώση της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας και της νεοελληνικής γραμματείας, και με σημαντική συνεισφορά στο γλωσσικό ζήτημα. Ασκούσε το επάγγελμα του γιατρού. Διδάχτηκε λατινικά, ιταλικά, γαλλικά και στοιχειώδη μαθηματικά.

Με την επιστροφή του στην Ηπειρωτική πρωτεύουσα διορίστηκε ως προσωπικός γιατρός του Βελή πασά, γιου του Αλή Πασά και του χαρεμιού του.
Στο βιβλίο αυτό θα εμβαθύνουμε στα επώνυμα έργα του Α. Ψαλίδα («Αληθής Ευδαιμονία», «Καλοκινήματα», «Έρωτος αποτελέσματα» ), θα συγκριθούν από την συγγραφέα ,τα κείμενα αυτά, με άλλα ριζοσπαστικά έργα («Αληθής ηστορία»,» «Ελληνική Νομαρχία», «Ρωσσαγγλογάλλος», «Στοχασμοί του Κρίτωνος», «Λόγος προτρεπτικός προς τους Έλληνας εις απόκτησιν της αυτών Ελευθερίας και Δόξης» και «Ο Ανώνυμος του 1789»- στα έργα αυτά βάλλεται κάθε είδος συντηρητισμός, όπως αυτός των διανοουμένων και των λογίων, του κλήρου και των τοπικών αρχόντων, και γενικότερα η ιδεολογία που πηγάζει από την προσκόλληση ορισμένων στρωμάτων, στο υπάρχον καθεστώς, όπως αυτό εκπροσωπείται από την κεντρική εξουσία, δηλαδή την Υψηλή Πύλη , το «Φανάρι», τους «τσιφλικάδες», τους κοτσαμπάσηδες, τους εμπόρους κ.α.) τα οποία θα μπορούσαν να αποδοθούν σʼ αυτόν, μέσω υφολογικών και εννοιολογικών κριτηρίων.

Τέλος παρουσιάζεται ο Ιωάννης Βηλαράς, ο σατιρικός ποιητής, ο διαφωτιστής, ο φιλόσοφος, ο λόγιος, ο γλωσσολόγος (η «δημοτικιστική» κίνηση) και το αντικληρικό του πνεύμα και η κριτική του Ιερατείου. Αναλύονται και εξετάζονται τα έργα του: «Πρόλογος στους Μύθους», «Οι Λαγοί», «Γνώρισε του Λόγου σου!», «Η Αμαρτία», «Το μυστήριον της Δημιουργίας», «Ο Λογιώτατος Ταξιδιώτης», «Ο Λογιώτατος ή ο Κολοκυθούλης», «Ο Πατεράγιος και ο Φιλάληθος», «Καλόγερος Καλόγερον», «Ο Εξομολογούμενος», «Το Μαγεμένο Δέντρο» και το «Κατά Καλογήρων».
Υποδειγματική γραφή από μία επιστήμονα που διακρίνεται για το ήθος και το πάθος που υπηρετεί την Νεοελληνική Λογοτεχνία. Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από όλους μας και κυρίως από τους Ηπειρώτες. Στόχος του είναι να αποτελέσει μια εμπεριστατωμένη ανάλυση σε αυτό που λέγεται «Γιαννιώτικος Διαφωτισμός» , γεμάτη όμως από αναπάντεχους συσχετισμούς και αυθάδεις απορίες. Δεν είναι απλώς ένα βιβλίο «απάντηση στα γκρίζα φαινόμενα» των ημερών που ευνοούνται από τη σαρωτική επικράτηση της μαζικής κοινωνίας, είναι ένα από τα κλασικά, λόγω ύλης, συνέπειας και περιεχομένου ιστορικό έργο.

Η Ελένη Κουρμαντζή - Παναγιωτάκου είναι Λέκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ασχολείται με θέματα που αφορούν τον Νεοελληνικό Διαφωτισμό και την ιστορία της εκπαίδευσης κατά την προεπαναστατική περίοδο (1645-1820). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα άπτονται επίσης της τοπικής λογιοσύνης της πόλης των Ιωαννίνων.
Η Ελένη Κουρμαντζή - Παναγιωτάκου προσπαθεί να συνδυάσει τα ερευνητικά με τα κοινωνικά της ενδιαφέροντα.

Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε επιστημονικά συνέδρια και έχει οργανώσει σειρά ομιλιών με θέματα όπως η ιστορία και ο πολιτισμός των Ιωαννίνων, η Ισραηλινή Κοινότητα της πόλης και τα Ολοκαυτώματα κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Πεποίθησή της παραμένει ότι ο ακαδημαϊκός οφείλει να αφουγκράζεται την κοινωνική συνείδηση και να είναι πρότυπο ενεργού πολίτη.

Κάθε πλοίο και ο χαρακτηριστικός κώνος που περικλείει τα μέτωπα κύματος.

Φτιάξτε μια άσκηση και λύστε την.

Πριν χρόνια σε ένα Λύκειο, συνάδελφος καθηγητής φιλόλογος, και κυνηγός

(του στυλ κάτσε και περίμενε να δούμε τι θα περάσει να τουφεκίσουμε, άρα είχε κάπως βαρεθεί) στα πρόχειρα διαγωνίσματα (δεν είχαν τότε εφευρεθεί τα κριτήρια αξιολόγησης) βρήκε την εξής λύση:

Θέμα Α και μοναδικό: Διατυπώσατε μια ερώτηση και απαντήστε την.

Όταν τον ρώτησα τι συμπέρασμα βγάζει και πως βαθμολογεί, μου απάντησε ...βλέπω αν διατυπώνει δύσκολη, εύκολη, καλή, γελοία ερώτηση.

Έτσι με βάση την φωτογραφία του μικρού φορτηγού που σέρνει την βαριοφορτωμένη καρότσα τι άσκηση μπορούμε να φτιάξουμε, κάτι με τριβή, με επιτάχυνση, με αντοχή της αλυσίδας, με την απόδοση της μηχανής, επέκταση σε κίνηση σε ανηφορικό δρόμο, άντε και λίγο αντίσταση του αέρα, θα προκύψει μια ωραία σύνθεση που συν τοις άλλοις θάναι και πραγματική.

Ακολουθήσομεν λοιπόν ένθα οδεύει ο αστήρ μετά των μάγων εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας

Αμμοζωγραφική, αμμογλυπτική,... πάντως ΤΕΧΝΗ!!!

Τον περασμένο Μάιο, σε ένα συνηθισμένο ριάλιτυ αναζήτησης ταλέντων στο Κίεβο εμφανίσθηκε μια 24χρονη ντροπαλή και όμορφη Ουκρανή. Και τότε όλα άλλαξαν. Περίπου 13.000.000 άνθρωποι είδαν την Kseniya Simonova σε μια εξαιρετική επίδειξη της τέχνης της άμμου. Και φυσικά έκλαψαν. Δεν ήταν μόνο τεχνική αλλά πραγματικό συναίσθημα που πηγάζει από το έργο της. Με τη βοήθεια της άμμου, τα πορτραίτα της Simonova δείχνουν τις ηρωικές ημέρες της Σοβιετικής Ένωσης κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Η σκηνή, στο άνοιγμά της, δείχνει ένα ζευγάρι να κάθεται σε ένα παγκάκι κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια. Ξαφνικά, εμφανίζονται πολεμικά αεροπλάνα και η ευτυχισμένη σκηνή αντικαθίσταται από θλιμμένα πρόσωπα. Στη συνέχεια, έρχεται ένα μωρό και η γυναίκα χαμογελά ξανά, αλλά ο όλεθρος του πολέμου τη μετατρέπει σε χήρα, πριν η εικόνα με τη σειρά της να πάρει τη μορφή του Αγνώστου Στρατιώτη της Ουκρανίας. Η 24χρονη κέρδισε, φυσικά, το πρώτο βραβείο του παιχνιδιού (80.000 λίρες) και επέστρεψε στην κανονική της ζωή στην Κριμαία.

Πηγή: www.foreignpress-gr.com

Πέρα από την αναμφισβήτητη Τέχνη της Σιμόνοβα, είναι εντυπωσιακό πώς το θέμα της, ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, συγκινεί ακόμα τους τέως Σοβιετικούς πολίτες. Πραγματικά το θέμα φέρνει δάκρια στα μάτια!
Δείτε το βίντεο σε πλήρη οθόνη (full screen), είναι καταπληκτική!

Η λάμπα που φωτοβολεί για λίγο έντονα, αφού ανοίξει ο διακόπτης, εξ αιτίας της ΗΕΔ αυτεπαγωγής.

ενέργεια μαγνητ πεδίου

View more presentations from pefkounar.

Σε ένα συνηθισμένο κύκλωμα που αποτελείται από μπαταρία, λαμπάκι, διακόπτη και ροοστάτη, συνδέουμε παράλληλα στο λαμπάκι ένα πηνίο 300 σπειρών τοποθετημένο σε κλειστό σιδερένιο πυρήνα ώστε να έχουμε αυξημένο συντελεστή αυτεπαγωγής L.

Με το ροοστάτη ρυθμίζουμε ώστε το λαμπάκι να φωτοβολεί αμυδρά. Το πηνίο διαρρέεται από ρεύμα Ιπ, και επομένως αποθηκεύεται σ' αυτό ενέργεια μαγνητικού πεδίου. Ανοίγουμε τον διακόπτη. Η μπαταρία παύει να τροφοδοτεί με ενέργεια. Θα περίμενε κανείς να σβήσει ακαριαία το λαμπάκι.

Και όμως για λίγο το λαμπάκι φωτοβολεί έντονα. Στα άκρα του πηνίου εμφανίζεται ΗΕΔ αυτεπαγωγής (λόγω της απότομης ελάττωσης του ρεύματος Ιπ) και έτσι τροφοδοτεί, για ελάχιστο χρονικό διάστημα, το λαμπάκι με ενέργεια από την αποθηκευμένη στο πηνίο ενέργεια μαγνητικού πεδίου.

Στην παρουσίαση (αν κατεβεί (download) αφού προηγηθεί εγγραφή στο slideshare) τα λόγια στην οθόνη πέφτουν διαδοχικά, και αυτό είν' ... all the money.

Οδηγός πλοήγησης για το Σύστημα Σύγχρονης Λήψης και Απεικόνισης.

Πριν μερικά χρόνια ο κ. Νίκος Παπασταματίου, τότε Υπεύθυνος του ΕΚΦΕ Ομόνοιας, Ιδρυτικό Μέλος και πρώτος Πρόεδρος της ΠΑΝΕΚΦΕ,
(σήμερα Σχολικός Σύμβουλος ΠΕ04 Λακωνίας – Αρκαδίας)
μας χαρισε τον Οδηγό πλοήγησης για το σύστημα σύγχρονης λήψης και απεικόνισης Multilog σε μορφή παρουσίασης διαφανειών.

Από τις δυο πρώτες διαφάνειες:
….Η συσκευή Multilog DB 526 είναι ένας φορητός καταγραφέας – αποθήκη δεδομένων (Data Logger) που μπορεί να συγκεντρώσει μετρήσεις από αισθητήρες, με ταχύτητες από ένα δείγμα ανά ώρα έως 14.200 δείγματα ανά δευτερόλεπτο και να αποθηκεύσει 104.000 μετρήσεις στη μνήμη.
Η συσκευή multilog μπορεί να συνδεθεί με υπολογιστή, χρησιμοποιώντας λογισμικό διαχείρισης δεδομένων (DB-Lab) για να αναλύσει τα συγκεντρωμένα δεδομένα εφαρμόζοντας μαθηματικές συναρτήσεις και δημιουργώντας γραφικές παραστάσεις.
Συγκαταλέγεται στις διατάξεις MBL (Microcomputer Based Laboratory)
Η χρήση των διατάξεων MBL έχει το πλεονέκτημα του σχηματισμού γραφικών παραστάσεων σε πραγματικό χρόνο, γεγονός που ενισχύει το ρόλο της γραφικής παράστασης ως εργαλείου της διδασκαλίας και της μάθησης.
Μια διάταξη MBL σε συνδυασμό με Η/Υ και προβολή μέσω βιντεοπροβολέα, είναι πολύ κατάλληλη για πειράματα επίδειξης κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας …

Στη συνέχεια οι διαφάνειες της παρουσίασης μας δείχνουν
Το περιεχόμενο του Multilog
Περιγραφή του καταγραφέα
Τους αισθητήρες, τον τρόπο λειτουργίας τους αναλυτικά
Περιέχονται οι αισθητήρες δύναμης, κίνησης, θερμοκρασίας, πίεσης αερίων, διαφοράς δυναμικού, έντασης ρεύματος, μαγνητικού πεδίου, μικρόφωνο, φωτεινής έντασης, pH, Geiger Miller, φωτοπύλη, διακόπτη πίεσης.
Ένα παράδειγμα, τη μέτρηση της θερμοκρασίας.
Αποθήκευση των μετρήσεων για μεταγενέστερη επεξεργασία.

Multi Log Οδηγός Πλοήγησης

View more presentations from pefkounar.

...Μην πείτε πως λαβώθηκα...

Ο Γρηγόρης Καψάλης παίζει κλαρίνο και τραγουδάει μαζί με τον Βασίλη Σερμπέζη.
... εσείς παιδιά κλεφτόπουλα παιδιά της Σαμαρίνας
σαν πάτε πάνω στα βουνά κατά τη Σαμαρίνα
μην πείτε πως λαβώθηκα...

Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος, σώπα οι πάνω, σώπα οι κάτω...μια κραυγή που θα μου λέει: ΜΙΛΑ!

Θέματα Φυσικής εισαγωγικών εξετάσεων στην Κίνα και στην Ιαπωνία.

Θέματα Φυσικής από εισαγωγικές εξετάσεις σε Πανεπιστήμια στην Κίνα και στην Ιαπωνία. Άρθρο από το περιοδικό Physics Teacher τον Νοέμβριο 1992

Οι υπόλοιπες σελίδες του άρθρου στο mikrokellariphys

Αν ξανάρχιζα τη ζωή μου, θα γινόμουν πάλι δάσκαλος.

Αναδημοσίευση από το Διμηνιαίο Περιοδικό Επαγγελματικού Προσανατολισμού
«ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ» (τεύχος 4 – Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 2009) με θέμα:
12+1 Φυσικοί μιλούν για το επάγγελμά τους
Από τις πολύ αξιόλογες συνεντεύξεις διάλεξα την συνέντευξη (από τις πιο πολυσέλιδες) του κ. Τσεφαλά Κώστα , Φυσικού, Μέλους Δ.Σ. Ένωσης Ελλήνων Φυσικών.

ΑΝ ΞΑΝΑΡΧΙΖΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ, ΘΑ ΓΙΝΟΜΟΥΝ ΠΑΛΙ ΔΑΣΚΑΛΟΣ.
Πως επιλέξατε να ακολουθήσετε αυτό το επάγγελμα ;
Το επάγγελμα του φυσικού αποφάσισα να το ακολουθήσω έχοντας σαν παράδειγμα το δάσκαλό μου της Φυσικής στο Ζάνειο Πειραματικό Γυμνάσιο του Πειραιά, Τσόπελας Γεώργιος ήταν (είναι) το όνομά του. Ο τρόπος που προσέγγιζε τα παιδιά, ο τρόπος που έκανε το μάθημα…Με συγκίνησε αυτός ο δάσκαλος – είχα αυτή την τύχη στη ζωή μου- και είπα: Εγώ θέλω να γίνω σαν κι αυτόν!

Τι αποκομίσατε από την εμπειρία σας όλα αυτά τα χρόνια στο χώρο της Φυσικής;
Εκείνο που αποκόμισα – κυρίως σε δύσκολα σχολεία που έχω κάνει (Πέραμα, Κερατσίνι, Λαμπεία στην ορεινή Ηλεία) είναι το εξής πράγμα;
Ότι αν ξανάρχιζα τη ζωή μου θα γινόμουν πάλι δάσκαλος, γιατί αν θέλεις να βοηθήσεις τα παιδιά, ένας τρόπος μόνο υπάρχει, να γίνεις δάσκαλος!
Και να κάνεις αυτό το πράγμα σωστά. Και θεωρώ ότι – επειδή κάποιοι φίλοι μου λένε ότι πρέπει να είσαι φίλος με τα παιδιά, εγώ έχω μια άλλη αντίληψη.
Λέω ότι τα παιδιά, θέλουν πάντα όρους, τους οποίους όρους πρέπει να καταλάβουν ότι ο δάσκαλος δεν τους διαπραγματεύεται.
Αλλά για να το κατανοήσουν αυτό, πρέπει παράλληλα να βλέπουν ότι ο δάσκαλος τους δίνει αγάπη, είναι δίκαιος απέναντί τους και είναι ειλικρινής, είναι ο εαυτός του.
Αν απέναντι στα παιδιά τους δείχνεις αγάπη, δικαιοσύνη και ειλικρίνεια, τα παιδιά ανταποκρίνονται.
Απ’ όλη αυτή τη διαδικασία πείστηκα – κι όταν έγινα διευθυντής Λυκείου- ότι δεν υπάρχουν καλοί και κακοί μαθητές.
Υπάρχουν παιδιά, τα οποία έχουν δει τον εαυτό τους πιο θετικά και παιδιά τα οποία έχουν δεν έχουν δει τον εαυτό τους θετικά.
Ε, ο δάσκαλος είναι αυτός που πρέπει να βοηθήσει αυτά τα παιδιά να δουν τον εαυτό τους πιο θετικά. Δηλαδή το ερώτημα που πρέπει να βάζεις κάθε φορά στο μαθητή είναι ποιο;
«Τη βρίσκεις έτσι όπως είσαι; Ευχαριστιέσαι μ’ αυτό που είσαι;»
Σε πληροφορώ ότι και ο πιο άτακτος μαθητής όταν του βάλεις αυτό το ερώτημα σου λέει όχι. Δεν έχω βρει κάποιον στη θητεία μου να μου πει: «Ναι τη βρίσκω έτσι όπως είμαι».
Το πιο εύκολο πράγμα είναι να πεις στο μαθητή «πέρασε έξω». Είμαι 18 χρόνια δάσκαλος, δεν έχω βγάλει μαθητή έξω και ούτε πρόκειται να βγάλω. Γιατί το κάνω;
Να τον αφήσεις μέσα και να προσπαθήσεις να τον συγκινήσεις….Αν το παιδί δεν προσέχει, εσύ φταις. Εάν ο μαθητής δεν προσέχει, μέσα στο μάθημα είναι γιατί δεν συγκινείται μ’ αυτά που του λες. Δεν είναι ηλίθιος αν τον συγκινεί αυτό που του λες να μη συμμετάσχει. Το πράγμα είναι απλό δηλαδή, πρέπει με κάποιες διαδικασίες να το συγκινήσεις το παιδί, για να προσέξει.
Και ιδιαίτερα εμείς οι φυσικοί αυτό το πετυχαίνομε μέσα στο εργαστήριο, όταν ακόμη και στον πιο «αδύναμο» μαθητή του δίνεις ρόλο, του δίνεις ευθύνη του δείχνεις ότι τον εμπιστεύεσαι. Αν ένα παιδί το λες συνέχεια «βλάκα» στο τέλος θα σου πει: «Βλάκας είμαι, και είμαι ωραίος!».

Εσείς το διδαχτήκατε αυτό από κάπου ή βγήκε μέσα από την εμπειρία σας;
Κοίταξε τώρα, εδώ ανοίγεις ένα τεράστιο θέμα. Θα σου πω τι έχει βγάλει η εμπειρία μου. Η επιστημονική γνώση και η γνώση της επιστήμης της Φυσικής και της φιλοσοφίας της επιστήμης συνέχεια προχωρούν. Συνεχώς ψάχνουμε! Μέχρι που βιολογικά μπορούμε, στη Φυσική ψάχνουμε! Ο φυσικός πρέπει να λέει πολλές φορές «Δεν ξέρω, το ψάχνω, το βρίσκω». Η επιστήμη μας είναι ανοιχτή, δεν είναι δόγμα!
Από την άλλη πλευρά η συμπεριφορά μας απέναντι στο παιδί, διδάσκεται κι είναι χρήσιμες οι γνώσεις που μπορεί να έχει κάποιος στη Διδακτική της Φυσικής ή στην Ψυχολογία … Όμως αυτά δεν φτάνουν. Δεν φτάνει ένα διδακτορικό που μπορεί να έχεις στη Διδακτική ή στην Ψυχολογία. Το πώς θα ανοίξεις την πόρτα για να μπεις στην τάξη, το πώς θα περπατήσεις μέσα στην τάξη, το πώς θα κάτσεις απέναντι στο μαθητή και θα κοιτάξεις στα τόσα ζευγάρια μάτια, αυτό δεν διδάσκεται.
Αυτό είναι τι κουβαλάς απ’ τη ζωή σου, ποια είναι η κοινωνική σου εμπειρία, τι αντίληψη έχεις για το ρόλο σου στην τάξη. Εάν δεν έχεις τέτοια βαρίδια, γλιστράς, πέφτεις μέσα στη τάξη, δεν σε κρατάει η επιστημοσύνη.
Πρέπει να έχεις κοινωνική αναφορά, να αντιλαμβάνεσαι τι γίνεται στην κοινωνία.
Έμπαινα στο Πέραμα να κάνω Φυσική, ήξερα ότι αυτά τα παιδιά τα 20 από τα 25, οι πατεράδες τους ήταν άνεργοι. Αυτό σαν κοινωνική αντίληψη πρέπει να τόχεις μέσα σου, ότι εγώ τώρα πάω να κάνω μάθημα σε 25 παιδιά εκ των οποίων τα 20 ίσως να έχουν να πάνε κινηματογράφο δύο μήνες, ή να χρωστάνε το τοστ στο σχολικό κυλικείο. Τι θα πω; Πως θα συζητήσω; Τι θα κάνω; Πως θα τους μιλήσω; Θα μπεις μέσα και θα κάνεις ξερή Φυσική; Θα σου πει: «Τι λες ρε θείο τώρα;»
Αυτά πρέπει να τα ξέρεις.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια συνάδελφο όταν είμαστε στην ορεινή Ηλεία, στη Λαμπεία . Ήταν από κάποια συνοικία των βορείων προαστίων,. Μπήκε τη Δευτέρα και ρώτησε τα παιδιά πως πέρασαν το Σαββατοκύριακο.
«Που πήγατε;» Που να πάνε τα παιδιά σε 1050 μέτρα υψόμετρο; Και την κοιτούσαν!
Έτσι μιλάς στα παιδιά; Θα βρεις άλλο πράγμα να τους πεις…
«Που πήγατε το Σαββατοκύριακο;» Που πήγανε; Αρμέγανε στη στάνη τα παιδιά.
Δηλαδή, αρκετές φορές ο δάσκαλος χάνει το παιχνίδι γιατί δεν ξέρει τι είναι αυτό που έχει απέναντί του.

Πρέπει να τους αντιμετωπίζει πρώτα ως ανθρώπους και μετά ως μαθητές…
Ο δάσκαλος πρέπει να ξέρει ότι κάθε μαθητής είναι μια προσωπικότητα, προσωπικότητα διαμορφούμενη, που καλείται να συμβάλει να τη διαμορφώσει.
Με ποιο τρόπο; Κάποιος φιλόσοφος έλεγε: Δάσκαλε μην έχεις την αγωνία να πείσεις τους μαθητές σου ότι έχεις δίκιο. Άσε τους μαθητές να το καταλάβουν.
Και η Φυσική σου δίνει τη δυνατότητα, για να πάμε στο άλλο. Η Φυσική είναι μια επιστήμη του «γιατί» και του «διότι». Βοηθάς τον άλλον να σκέφτεται ορθολογιστικά.
Είναι σημαντικό πράγμα ο άλλος να σκέπτεται ορθολογιστικά και όχι ανορθόδοξα, να ξέρει ποια απόφαση θα πάρει στη ζωή του… Η Φυσική τι είναι;
Να καταλαβαίνει ο άνθρωπος γιατί συμβαίνει αυτό, να το ερμηνεύει και κυρίως να προβλέπει.
Βοηθά τον άνθρωπο να καταλαβαίνει γιατί η Φύση συμπεριφέρεται έτσι και όχι διαφορετικά, να σέβεται τους φυσικούς νόμους και να καταλαβαίνει ότι τι;
Δεν μπορώ να κάνω τίποτα κόντρα στους φυσικούς νόμους. Αν κάψω την πλαγιά θα με πνίξει το νερό. Εάν μπαζώσω το ρέμα πάλι θα με πνίξει.
Η Φυσική είναι ίσως η πιο βαθιά ανθρωπιστική επιστήμη γιατί βοηθά τον άνθρωπο να μάθει να ζει καλύτερα. Δυστυχώς όμως δεν διδάσκεται σήμερα η Φυσική, ώστε να μάθουμε τον άλλο να καταλαβαίνει και να ζει καλύτερα.

Τι συμβουλή θα δίνατε στους μαθητές που σκέπτονται ν’ ακολουθήσουν αυτό τον κλάδο;
Η συμβουλή που θα έδινα είναι ότι αν πραγματικά είσαι ένας άνθρωπος που έχεις κάποιες αξίες και τις αξίες δεν τις μετράς με το να έχεις πολλά σπίτια, πολλά αυτοκίνητα ή πολλά κότερα ….δεν προσδοκάς μέσα από την επιστήμη σου να κάνεις πολλά λεφτά, αλλά προσδοκάς σαν άνθρωπος εσύ να γεμίζεις, αν αυτό θεωρείς ως υπεύθυνη ανθρώπινη αξία να γίνεις φυσικός.
Αν θεωρείς τα πρώτα να μην γίνεις. Γίνε κάτι άλλο, γιατί έτσι όπως είναι τα πράγματα, μπορείς και να πεινάσεις κάποια στιγμή…
Δυστυχώς, ζούμε σε μια χώρα που δεν έχει χρήματα για την έρευνα, δυστυχώς δεν υπάρχει τέτοια δομή μέσα στο Πανεπιστήμιο, ώστε ένας νέος επιστήμονας να ενισχύει την προσπάθεια του. Υπάρχουν παιδιά τα οποία δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται μέσα στα Πανεπιστήμια . Υπάρχουν συνάδελφοι στην ουρά, οι οποίοι θέλουν να γίνουν δάσκαλοι και οι διορισμοί είναι λίγοι.
Όμως, μπορούσαμε να κάνουμε καταπληκτικά πράγματα, υπάρχουν πράγματα, απλώς δεν τα έχουμε δει, δεν τα έχουμε απαιτήσει…
Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι άλλο;
Σήμερα ο δάσκαλος….Είμαστε οι μόνοι οι οποίοι λέμε στα νέα παιδιά ότι εκτός από την κονόμα υπάρχει και κάτι άλλο. Ίσως να μην το λέει άλλος αυτό στη σημερινή κοινωνία εκτός από το δάσκαλο….

Κι ω αναμνήσεις που κρατήσατε, κάτι πιο πολύ απ' αυτό που ζήσαμε

Τα "κουμπιά" του συστήματος σύγχρονης λήψης και απεικόνισης Multilog, από τον κ. Γιάννη Σιτέ.

Πριν χρόνια στα πλαίσια του έργου «Ανάπτυξη Εργαστηρίων Φυσικών Επιστημών στα Ενιαία Λύκεια» έφθασε στα τόσα Λύκεια το σύστημα σύγχρονης λήψης και απεικόνισης Multilog. Εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες συνάδελφοι το έμαθαν σχετικά γρήγορα και το αξιοποίησαν. Νομίζω όμως ότι η συντριπτική πλειοψηφία το είδε «εχθρικά» θα έλεγα, όχι από κακή διάθεση ή ραστώνη, ή αυξημένη αδράνεια στις αλλαγές, αλλά κυρίως από την πολυπλοκότητα του συστήματος και τις κρυμμένες λεπτομέρειες στη λειτουργία του, μέχρι να ακουστεί εκείνο το λυτρωτικό μήνυμα καλής λειτουργίας τσικτσικτσικτσικ

Ο Γιάννης Σιτές φίλος και διπλά συνάδελφος (φυσικός & υπεύθυνος εκφε) αποκρυπτογραφεί στα επόμενα βίντεο, για όλο τον κόσμο (αρχάριους και πεπειραμένους ΠΕ04) τον κόσμο του multilog, που αν το μάθει καλά κανείς ….θα τόχει στο προσκεφάλι, όπως χαρακτηριστικά και χιουμοριστικά μου είπε κάποτε ο εκφε Τρικάλων.

Με τον φίλο Γιάννη Σιτέ είμαστε «συμμαθητές» σε πρόγραμμα κινητικότητας, που οργάνωσε ο καθηγητής κ. Αντώνης Βεργανελάκης στο Ε.ΚΕ.Φ.Ε. Δημόκριτος το καλοκαίρι του 1998. Είχε τόση ζέστη που τα κουκουνάρια των πεύκων στο δασάκι του Δημόκριτου στην Αγία Παρασκευή σκάζαν ελευθερώνοντας τα κουκούτσια τους, σαν μια διαδικασία διάσπασης πυρήνων.

Τον Γιάννη που τον έχανες που τον έβρισκες στην βιβλιοθήκη του Δημόκριτου να αναζητά άρθρα.

Να ευχαριστήσω τον εκλεκτό συνάδελφο και φίλο,

επιμορφωτή Β επιπέδου, Στέργιο Ναστόπουλο, για την πολύτιμη βοήθεια του, "να φέρει" τα βίντεο στο youtube, αλλά και η αιτία, (ο δάσκαλος στα μαθήματα επιμόρφωσης Β επιπέδου) για τα ιστολόγια που έχω σκαρώσει.

Απομαγνητοφώνηση των βίντεο
Τα βίντεο, ευγενική προσφορά του κ. Γιάννη Σιτέ, υπάρχουν στην άρτια οργανωμένη ιστοσελίδα του ΕΚΦΕ Λακωνίας, με πλήθος άλλου αξιόλογου και χρήσιμου υλικού.
1) ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Εγκατάσταση λογισμικού multilog.
Εισάγω το cd εγκατάστασης του multilog στον υπολογιστή, και όταν εμφανισθεί το περιβάλλον αυτόματης εγκατάστασης πατώ escape και φεύγω από αυτό.
Τότε ανοίγω το εικονίδιο «ο υπολογιστής μου» με διπλό αριστερό κλικ, επιλέγω το εικονίδιο Fourier – με διπλό αρ.κλικ-, και από εκεί «άνοιγμα».
Όταν ανοίξει το πρόγραμμα εγκατάστασης multilog, επιλέγω το φάκελλο «Multilog Software», με διπλό αρ. κλικ, και από εκεί επιλέγω SETUP (με ΔιπΑρΚλικ) και έτσι εγκαθιστώ το multilog.
Μετά για να βρω το εικονίδιο του multilog πηγαίνω στην έναρξη, επιλέγω προγράμματα, και από εκεί, (το menu των εγκαταστημένων προγραμμάτων) βρίσκω το εικονίδιο που γράφει data logging, πηγαίνω στο εικονίδιο DB-Lab 3.2.
Πατώντας δεξί κλικ το σέρνω στην επιφάνεια εργασίας και επιλέγω, με αριστερό κλικ, αντιγραφή εδώ.
Έτσι εμφανίζω ένα εικονίδιο συντόμευσης του multilog, το οποίο πηγαίνω στη γραμμή εργασιών στο κάτω μέρος του υπολογιστή για να το έχω πρόχειρο στην πρώτη ζήτηση.



2) ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΑΣ
Στον καταγραφέα δεδομένων multilog, κάνουμε τις εξής συνδέσεις:
1) Σύνδεση με ηλεκτρικό ρεύμα (παροχή ενέργειας)
2) Σύνδεση με τον Υπολογιστή
3) Σύνδεση των αισθητήρων
Υπάρχουν τρεις υποδοχές για την σύνδεση αισθητήρων, δηλαδή έχουμε τη δυνατότητα σύνδεσης τριών αισθητήρων που να λειτουργούν ταυτόχρονα.
Όταν συνδέσουμε μόνο ένα αισθητήρα, τον συνδέουμε στην πρώτη υποδοχή και όχι στη δεύτερη. Δεν αφήνουμε, ποτέ, προηγούμενη υποδοχή κενή.
Η σύνδεση του αισθητήρα, γίνεται πάντα στο τέλος της διαδικασίας, δηλαδή αφού ανοίξουμε τον καταγραφέα (πατήσουμε ΟΝ), αποκατασταθεί η λειτουργία του, και στην οθόνη του καταγραφέα γραφεί «έτοιμο».
Τότε συνδέουμε τον αισθητήρα στον καταγραφέα, ώστε να ενεργοποιηθεί αυτόματα.




3) ΣΥΝΔΕΣΗ ΑΙΣΘΗΤΗΡΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ
Πατώ το «ΟΝ» του καταγραφέα και περιμένω μερικά sec μέχρις στην οθόνη του, να εμφανισθεί η λέξη Ready και η ημερομηνία.
Τότε συνδέω την υποδοχή του αισθητήρα στην αντίστοιχη θέση 1 του καταγραφέα.
Μετά από το εικονίδιο συντόμευσης του λογισμικού multilog πηγαίνω στο περιβάλλον εργασίας του multilog.
Πηγαίνω στο menu «Καταγραφέας» και από τις ρυθμίσεις επικοινωνίας εμφανίζεται π.χ. μια εικόνα που δείχνει ότι οι θύρες επικοινωνίας 1 και 2 δεν είναι συνδεμένες, τις επιλέγω, εμφανίζονται επιβεβαιωτικά V.
Επιλέγω προσπάθεια σύνδεσης. Διαπιστώνω ότι απέτυχε η πρώτη προσπάθεια σύνδεσης.
Πατώ ΟΚ, και επαναλαμβάνω την ίδια διαδικασία.
Τώρα βλέπω ότι η σύνδεση έγινε και πατώ ΟΚ.
Πάλι από το μενού Καταγραφέας επιλέγω τώρα Πίνακας Ελέγχου , όπου βλέπω ότι στην είσοδο 1 έχει αναγνωριστεί πλέον ο αισθητήρας του διαστήματος. Γράφει δίπλα στην μικρή ορθογώνια οθόνη «Διάστημα».
Πρέπει τώρα να επιλέξω το ρυθμό καταγραφής.
Πατώντας το βελάκι με αριστερό κλικ επιλέγω 25/s , δηλαδή θα έχω 25 καταγραφές σε κάθε δευτερόλεπτο. Θέλω να έχω 200 σημεία, δηλαδή 200 καταγραφές.
Αυτό σημαίνει ότι 200 καταγραφές θα γίνουν μέσα σε 8 sec.



4) ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ του ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΑ ΚΙΝΗΣΗΣ
Ο αισθητήρας διαστήματος εκπέμπει κύμα (υπέρηχο) το οποίο ανακλάται σε αντικείμενο, που θέλουμε να μετρήσουμε την απόστασή του από τον αισθητήρα.
Ο αισθητήρας την μέτρηση την στέλνει στον καταγραφέα, όπου γνωρίζοντας την ταχύτητα του κύματος και υπολογίζοντας το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την εκπομπή μέχρι την επιστροφή του σήματος, αυτόματα μετράει την απόσταση του αντικειμένου από τον αισθητήρα.
Έτσι εμφανίζει ένα γράφημα θέσης – χρόνου, που δείχνει σε κάθε χρονική στιγμή πόση ήταν η απόσταση του κινούμενου οχήματος από τον αισθητήρα, αποτυπώνει χρονικά την κίνηση.




5) ΛΗΨΗ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ με τον ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΑ ΚΙΝΗΣΗΣ
Όλα είναι συνδεμένα και έτοιμα για μέτρηση.
Στρέφουμε τον αισθητήρα προς τον τοίχο σε απόσταση μεγαλύτερη των 40cm.
Πλησιάζω και απομακρύνω τον αισθητήρα προς τον τοίχο, σαν να κάνει ταλάντωση.
Πατώ λήψη δεδομένων, και έχω την καταγραφή της κίνησης του αισθητήρα προς και από τον τοίχο της αίθουσας.
Στο γράφημα θέσης – χρόνου (x-t) ο κατακόρυφος άξονας (ψ) γράφει μέτρα (m) ο οριζόντιος χρόνο σε sec.
Μπορώ να αυξήσω το μέγεθος του γραφήματος, πηγαίνοντας στο κάτω δεξιά άκρο του και τραβώντας το.
Αν πάω σε οποιαδήποτε σημείο του γραφήματος και πατήσω διπλό αριστερό κλικ, εμφανίζεται ένα κατακόρυφο βελάκι, οι συντεταγμένες του σημείου που δείχνει το βελάκι, φαίνονται στο κάτω μέρος του γραφήματος.
Δηλαδή την τάδε χρονική στιγμή, η απόσταση του αισθητήρα από τον τοίχο ήταν α m.
Μπορώ να μετακινώ το βελάκι με τα βέλη του πληκτρολογίου, δεξιά και αριστερά, παρατηρώντας τις μεταβολές στις συντεταγμένες ( ψ, t ) στο κάτω μέρος του γραφήματος.




Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ ΣΤΟ mikrokellariphys

Τι κρατάει τους κορυφαίους Φυσικούς, άγρυπνους τα βράδια.

Το καναδικό Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής Περίμετρος, που έχει δημιουργήσει από το 2000 ο οραματιστής ελληνικής καταγωγής επιχειρηματίας Μάικ Λαζαρίδης (δημιουργός της εταιρίας RIM που παράγει το κινητό Blackberry), έχει ήδη αποκτήσει παγκόσμια φήμη,ενώ προσελκύει τα καλύτερα "μυαλά" του Πλανήτη στα ερευνητικά προγράμματα του.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Στέφεν Χόκινγκ, μόλις παραιτήθηκε λόγω ηλικίας από την έδρα του στο Κέμπριτζ, άρχισε αμέσως τη συνεργασία του με το Perimeter Institute.
Πρόσφατα ολοκληρώθηκε μια δεκαήμερη εκδήλωσή του με τίτλο
"Από τα Κβάντα στον Κόσμο",
στο πλαίσιο της οποίας ζητήθηκε από ένα πάνελ κορυφαίων φυσικών του πλανήτη να απαντήσουν στο πρωτότυπο ερώτημα
"Τι σας κρατάει άγρυπνους τα βράδια;".

Ακολουθεί μια σύντομη παράθεση των απαντήσεων, όπως τα κατέγραψε το «New Scientist»:

1. Γιατί αυτό το σύμπαν και όχι άλλο;
Αναζητώντας τους θεμελιώδεις νόμους της φύσης, οι φυσικοί ουσιαστικά εργάζονται με βάση έναν μακρόχρονο άξονα: να δείξουν γιατί το σύμπαν πρέπει να είναι όπως το βλέπουμε. Αν όμως οι επιστήμονες μπορούν να συλλάβουν με το μυαλό τους άλλους φυσικούς νόμους, γιατί δεν μπορούν τα σύμπαντα που περιγράφουν θεωρητικά, να υπάρχουν κιόλας στην πραγματικότητα σε κάποιο άλλο μέρος; Οι επιστήμονες μπορούν εύκολα να φανταστούν διαφορετικά σύμπαντα με διαφορετικούς νόμους, οπότε το ερώτημα είναι γιατί στο δικό μας σύμπαν υπάρχουν αυτοί οι νόμοι και όχι κάποιοι άλλοι;

2. Από τι είναι φτιαγμένο το κάθε τι;
Είναι πια φανερό στους φυσικούς ότι η κανονική ύλη -από την οποία αποτελούνται τα άτομα, τα άστρα και οι γαλαξίες- αποτελεί μόλις το 4% της συνολικής ενέργειας του σύμπαντος. Το ερώτημα αφορά το υπόλοιπο 96% που αποτελείται από σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια. Και αν μεν η σκοτεινή ύλη ίσως σύντομα "φωτιστεί" με νέα πειράματα, όπως του δορυφόρου «Φέρμι» (Fermi) της ΝΑΣΑ (NASA), τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα στη δεύτερη περίπτωση, της μυστηριώδους σκοτεινής ενέργειας, η οποία οδηγεί σε επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος, καθώς εδώ δεν φαίνεται… φως στο βάθος του τούνελ.

3. Πώς συμβαίνει η πολυπλοκότητα;
Από την απρόβλεπτη συμπεριφορά των χρηματοοικονομικών αγορών μέχρι την αυθόρμητη ανάδυση της ζωής από την ανόργανη ύλη, προκύπτει το ερώτημα με ποιο τρόπο εμφανίζεται και οργανώνεται η πολυπλοκότητα. Με άλλα λόγια, οι φυσικοί δεν έχουν ακόμα καταλάβει πώς απλά πράγματα, μέσα από απλές αλληλεπιδράσεις, οδηγούν σε πολύπλοκα φαινόμενα (βλέπε και "θεωρία του χάους").

4. Θα αποδειχτεί ποτέ ότι είναι σωστή η θεωρία των χορδών;
Η θεωρία των χορδών, που υποστηρίζει χονδρικά ότι τα θεμελιώδη σωματίδια της φύσης δεν είναι κουκίδες αλλά μικροσκοπικές ενεργειακές "χορδές", διαθέτει μια μαθηματική καλαισθησία, αλλά οι φυσικοί αγωνιούν ότι μπορεί να πεθάνουν χωρίς ποτέ να μάθουν αν αποτελεί την πιο αποκαλυπτική περιγραφή της πραγματικότητας που έχει ποτέ γίνει ή μήπως τελικά δεν είναι παρά ένα γοητευτικό θεωρητικό κατασκεύασμα. Ακόμα και μεγαλεπήβολα πειράματα, όπως αυτό του «ΣΕΡΝ» (CERN), είναι απίθανο να δώσουν οριστική απάντηση για το αν οι χορδές όντως υπάρχουν και αποτελούν το θεμέλιο της φύσης.

5. Τι είναι η μοναδικότητα (και το "Μπινγκ Μπανγκ");
Ίσως το μεγαλύτερο μυστήριο (που άπτεται πλέον της θρησκείας) αφορά το "ένα" και "μοναδικό" συμβάν από το οποίο όλα ξεκίνησαν, δηλαδή το "Μπινγκ Μπανγκ", την αρχική "έκρηξη" της Δημιουργίας. Η συμβατική φυσική θεωρεί ότι υπήρξε μια άπειρα καυτή και πυκνή κατάσταση στην αρχή του σύμπαντος, όπου οι γνωστοί φυσικοί νόμοι δεν ίσχυαν. Αλλά οι φυσικοί δεν μπορούν να περιγράψουν -και να καταλάβουν- ακριβώς αυτή την κατάσταση "μοναδικότητας", χωρίς την οποία ασφαλώς αδυνατούν και να προσφέρουν στον κόσμο μια αληθινή "θεωρία του παντός".

6. Τι είναι η πραγματικότητα στην πραγματικότητα;
Ο υλικός κόσμος φαίνεται "απλός", αλλά, σε κάποιο επίπεδο, βρίσκεται πέρα από την κατανόησή μας. Η κβαντική φυσική, η οποία έδειξε ότι ο παρατηρητής μπορεί να αλλάξει τη φύση του αντικειμένου που παρατηρεί, "υποψιάζει" αρκετούς φυσικούς ότι απλώς έχουμε γρατσουνίσει την επιφάνεια της πραγματικότητας. Κανείς ποτέ μέχρι τώρα δεν έχει καταλάβει πώς γίνεται το σύμπαν να ξέρει πότε παρακολουθείται και ανάλογα να αλλάζει. Για μερικούς, η ουσιαστική "επανάσταση" θα υπάρξει μόνο όταν κατανοηθεί η σχέση ανάμεσα στη φυσική πραγματικότητα και στην ανθρώπινη συνείδηση.

7. Πόσο μακριά μπορεί να μας πάει η Φυσική;
Η επιστημονική αναζήτηση που ξεκίνησε με το Γαλιλαίο (και πιο πριν με τους αρχαίους Έλληνες) και μας έχει αποκαλύψει τόσα πράγματα για το σύμπαν, πλησιάζει στο τέλος της; Έχουν φθάσει οι επιστήμονες κοντά στα όρια της εμπειρικής γνώσης;
ΠΗΓΗ: Greece - Salonika. Blogspot

Τα συστήματα σύγχρονης λήψης και απεικόνισης.

Από το πολυσέλιδο βιβλίο «Θέματα Διδακτικής για τα μαθήματα των Φυσικών Επιστημών»:

Ένα σύστημα σύγχρονης λήψης και απεικόνισης αποτελείται από ένα σύνολο αισθητήρων, μια αυτόνομη κεντρική μονάδα μετατροπής αναλογικών σημάτων σε ψηφιακά, με δυνατότητα προσωρινής αποθήκευσης δεδομένων, ένα λογισμικό που εγκαθίσταται στον Η/Υ και παρέχει τη δυνατότητα πολλαπλής επεξεργασίας και απεικόνισης των εισερχομένων δεδομένων.

Χρησιμοποιούνται αισθητήρες δύναμης, κίνησης, θερμοκρασίας, διαφοράς δυναμικού, έντασης ηλεκτρικού ρεύματος, pH διαλύματος, πίεσης αερίου, φωτεινής έντασης κλπ.

Η κεντρική μονάδα (καταγραφέας) με την οποία συνδέονται οι αισθητήρες δειγματοληπτεί και κάνει άμεσα τη μετατροπή αναλογικό/ψηφιακό.
Επιπλέον, επειδή είναι αυτόνομη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ανεξάρτητα από τον Η/Υ, αποθηκεύοντας δεδομένα.

…. Το πλεονέκτημα του συστήματος είναι οι γραφικές απεικονίσεις που παρουσιάζονται στην οθόνη του υπολογιστή ταυτόχρονα με την εξέλιξη του φαινομένου, όπως η μεταβολή της θερμοκρασίας μιας ποσότητας νερού που θερμαίνεται, το διάγραμμα θέσης – χρόνου ενός αντικειμένου.
…. Το πείραμα μπορεί να επαναληφθεί όσες φορές χρειάζεται και με τις κατάλληλες ερωτήσεις γνωστικών συγκρούσεων μπορούμε να ξεδιαλύνουμε την (λανθασμένη) άποψη πολλών μαθητών ότι η τροχιά της πραγματικής κίνησης ενός αντικειμένου ταυτίζεται με τη μορφή του διαγράμματος θέσης – χρόνου…..
… Μέσα στην κοινωνία της πληροφορίας ο εκπαιδευτικός δεν είναι δυνατό να διατηρήσει τον παραδοσιακό ρόλο του. Παρά τους φόβους που εκφράζονται σχετικά με τη διαφαινόμενη κατάργηση του εκπαιδευτικού, μάλλον ο ρόλος του εκσυγχρονίζεται, αναβαθμίζεται και γίνεται σημαντικότερος.
Μέσα στο νέο εκπαιδευτικό περιβάλλον ο δάσκαλος επιλέγει τη μέθοδο διδασκαλίας και συντονίζει την εκπαιδευτική διαδικασία που θα ακολουθήσει κάθε φορά, με αποτέλεσμα να χάνει την κλασσική αυθεντία του και να γίνεται ένας διαρκώς επιμορφούμενος παιδαγωγός.

Παύει να έχει τον αποκλειστικό ρόλο του πομπού – μεταδότη γνώσεων (παράδοση μαθήματος) και στη συνέχεια, του ελεγκτή (εξετάσεις).
Δημιουργούνται έτσι προϋποθέσεις για να γίνει οργανωτής της εκπαιδευτικής διαδικασίας και δημιουργικός συνερευνητής με τους μαθητές του.
Ο σύγχρονος ρόλος του εκπαιδευτικού θα καθορίζεται πλέον από τις ιδιαίτερες ανάγκες και τους ρυθμούς των μαθητών και προφανώς δεν θα συμβαίνει το αντίθετο.
Οι νέες τεχνολογίες θα επιτρέψουν στους μαθητές να καταπιάνονται με άγνωστα θέματα και να προσδιορίζουν ο καθένας ξεχωριστά τη δική του πορεία μάθησης, βλέποντας τον εκπαιδευτικό να έχει θέση καθοδηγητή σε μια εξατομικευμένη διαδικασία.
Για να πραγματοποιηθούν όμως όλα αυτά, πρέπει ο εκπαιδευτικός να γνωρίζει τα εργαλεία των νέων τεχνολογιών πρώτα ως γνωστικά αντικείμενα και, στη συνέχεια, να έχει την απαραίτητη παιδαγωγική κατάρτιση, για να μπορέσει αφενός να εκμεταλλευτεί τα έτοιμα εκπαιδευτικά προγράμματα και αφετέρου να υλοποιήσει δικά του με τη βοήθεια των εργαλείων τους.
Με αυτά τα δεδομένα οι εκπαιδευτικοί πρέπει να λάβουν γνώση της παιδαγωγικής χρήσης των νέων τεχνολογιών, αποκτώντας καινούργιες ειδικότητες παιδαγωγικού χαρακτήρα, ώστε να συντελέσουν στη ριζική αναμόρφωση του συμβατικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

ΠΗΓΗ: Θέματα Διδακτικής για τα μαθήματα των Φυσικών Επιστημών
Γιώργος Ζησιμόπουλος, Κώστας Καφετζόπουλος, Ε. Μουτζούρη, Νίκος Παπασταματίου
Εκδόσεις Πατάκη Αθήνα 2002.

Χίλιοι δεκατρείς (1013) Εκπαιδευτικοί διδάσκουν στη Ναιρατζιότησα, στο ....Υπουργείο.

ΑΛΛΑΖΕΙ τα πάντα στις προσλήψεις, αποσπάσεις και μεταθέσεις εκπαιδευτικών η υπουργός Παιδείας, ώστε να σταματήσουν οι ρουσφετολογικές διαδικασίες και να καταπολεμηθεί το φαινόμενο των κενών στα σχολεία.

Ούτε δύο, ούτε τρεις, αλλά ακριβώς χίλιους δεκατρείς εκπαιδευτικούς, με ειδικότητες ακόμα και θεολόγων ή μουσικών, απέσπασε φέτος η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Παιδείας στις κεντρικές του υπηρεσίες τη στιγμή που τα κενά στα σχολεία απαιτούσαν άμεση κάλυψη.

Το πλέον παράλογο της υπόθεσης με τα κενά στα σχολεία είναι ότι η χώρα μας, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ για το 2009, εμφανίζεται πρώτη μεταξύ των χωρών- μελών του Οργανισμού στην αναλογία εκπαιδευτικών- μαθητών με 117,4 εκπαιδευτικούς ανά 1.000 μαθητές όλων των βαθμίδων όταν ο μέσος όρος ΟΟΣΑ είναι 76,4.
Και όμως, κάθε χρονιά τα κενά στα σχολεία της χώρας είναι πολλά και οι χαμένες διδακτικές ώρες δεκάδες.

Ακόμα και σήμερα, τρεις μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους, η ΟΛΜΕ υπολογίζει ότι πάνω από 1.000 κενά ταλαιπωρούν ακόμα τους μαθητές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση διαφόρων περιοχών της χώρας, ενώ η νέα υπουργός Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου σχεδιάζει να αλλάξει τα πάντα, προκειμένου να σταματήσει το φαινόμενο των ρουσφετολογικών αποσπάσεων.

Σύμφωνα με υπολογισμούς, περισσότεροι από 10.000 εκπαιδευτικοί έχουν αποσπαστεί από τα σχολεία τους σε διάφορες υπηρεσίες του Δημοσίου, από την κεντρική υπηρεσία και τις περιφερειακές διευθύνσεις, μέχρι και σε μητροπόλεις.

Η χαρτογράφηση για την αποτύπωση της κατάστασης ξεκίνησε από το ίδιο το Υπουργείο.
Η κ. Διαμαντοπούλου, μόλις ανέλαβε καθήκοντα, ζήτησε από τις υπηρεσίες να την ενημερώσουν.

Σύμφωνα με τους συνεργάτες της, άρχισαν να καταφθάνουν στο γραφείο της πρόχειρα σημειώματα και πινακάκια, τα οποία καταδείκνυαν ένα και μόνο πράγμα: ουδείς είχε ακριβή εικόνα.
Το επόμενο βήμα ήταν να ζητήσει με έγγραφό της από τη γενική διευθύντρια Διοικητικής και Οικονομικής Υποστήριξης του υπουργείου αναλυτικό πίνακα των αποσπασμένων εκπαιδευτικών.
Τότε διαπιστώθηκε ότι οι αποσπάσεις στις κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου είναι 1.013 ακριβώς, ενώ 300 από αυτές έγιναν με μια μόνο απόφαση του προηγούμενου υπουργού τον Ιούνιο του 2009 και με ισχύ για τρία χρόνια (για πρώτη φορά!)
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι περίπου 300 από τους αποσπασμένους θα επιστρέψουν στα σχολεία τους, ενώ τις επόμενες ημέρες θα γίνουν και νέες προσλήψεις αναπληρωτών.
ΠΗΓΗ: Τα Νέα Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Η μέση ταχύτητα της χελώνας μεγαλύτερη από τη μέση ταχύτητα του λαγού, στον μύθο του Αισώπου.

Ένα ανοιξιάτικο πρωινό ένας λαγός είχε βγει έξω από τη φωλιά του και έτρωγε φρέσκο χορταράκι. Καθώς έτρωγε, είδε μια χελώνα να περνάει λίγο πιο μακριά και του φάνηκε τόσο αστείο το περπάτημά της, που άρχισε να την κοροϊδεύει ότι ήταν πιο αργή και από τα σαλιγκάρια.
Η χελώνα σταμάτησε, γύρισε προς τον λαγό και του είπε:
--Τι θα έλεγες να τρέξουμε σε ένα αγώνα δρόμου για να δούμε ποιος είναι πιο γρήγορος από τους δύο;
Αυτό ήταν! Ο λαγός έπεσε κάτω και άρχισε να χτυπιέται από τα γέλια. Βλέποντας όμως ότι η χελώνα παρέμεινε σοβαρή, κατάλαβε ότι δεν του το είπε για αστείο και έτσι δέχτηκε την πρόσκληση. Η αλεπού ως καταλληλότερη, όρισε το σημείο που θα ξεκινούσαν, την διαδρομή των 300 μέτρων και το σημείο τερματισμού.
Ο αγώνας ορίστηκε για το επόμενο πρωινό και πράγματι οι δύο διαγωνιζόμενοι καθώς και πολλά άλλα ζώα του δάσους βρισκόταν πρωί – πρωί στην αφετηρία. (χ=0m) Η αλεπού έδωσε το σύνθημα και ο αγώνας ξεκίνησε (t=0s)
Η χελώνα χωρίς να χάσει χρόνο άρχισε να περπατάει, αργά βέβαια με ρυθμό 2m/min, και ήδη είχε καλύψει τα πρώτα εκατοστά της διαδρομής.
Ο λαγός που άρχισε να τρέχει με σταθερή ταχύτητα 1m/s, αφού έτρεξε για 60s, είδε ότι η χελώνα είχε μείνει αρκετά πίσω, και ξενυχτισμένος που ήταν σκέφτηκε να κοιμηθεί λιγάκι και όταν ξυπνήσει θα έτρεχε όπως μόνο αυτός μπορεί και θα τερμάτιζε σίγουρα πρώτος.
Έτσι η χελώνα συνέχισε να περπατάει, στην ορισμένη από την αλεπού διαδρομή, ενώ ο λαγός το έριξε στον ύπνο. Πέρασε αρκετή ώρα (3 ώρες) και κάποια στιγμή ο λαγός ξύπνησε.
Καιρός για τρέξιμο είπε και ξεκίνησε με ταχύτητα ξανά 1m/s.
Παραξενεύτηκε πολύ που δεν συναντούσε τη χελώνα και για μια στιγμή σκέφτηκε ότι θα είχε εγκαταλείψει τον αγώνα, αφού έτσι κι αλλιώς τον είχε χαμένο από χέρι.
Περισσότερο όμως ξέρετε πότε παραξενεύτηκε;
Όταν έφθασε στο σημείο τερματισμού και είδε τη χελώνα να τον περιμένει μασώντας ένα φυλλαράκι και έχοντας μια έκφραση θριάμβου στο πρόσωπό της.
Έτσι η χελώνα κέρδισε τον λαγό σε αγώνα δρόμου, όχι βέβαια γιατί τρέχει πιο γρήγορα από αυτόν, αλλά γιατί παρέμεινε πιστή στον σκοπό της και δεν έδειξε όπως ο λαγός αλαζονεία.
Πότε έφθασε στο τέρμα η χελώνα και πότε ο λαγός;
Πόση η μέση ταχύτητα της χελώνας και του λαγού;
Να γίνουν τα διαγράμματα x-t σε κοινούς άξονες για τα δυο «διαγωνιζόμενα» ζωντανά!
Η λύση της άσκησης στο ιστολόγιο mikrokellariphys

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΜΥΘΟΙ στο matia.gr

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940: Γυμνάσιο Πωγωνιανής, 300 μαθητές αφήνονται σαν πανικόβλητα αγρίμια να βρούν δρόμους επιστροφής στα χωριά τους, πεζοπορώντας

Έγινε χτές Δευτέρα 26 Οκτωβρίου η παρουσίαση ενός νέου βιβλίου του κ. Κωνσταντίνου Κωστούλα με τίτλο «Γεγονότα στο Πωγώνι και το Χρονικό του Ανεξάρτητου Τάγματος Δελβινακίου» στο Ξενοδοχείο Μεγάλο Σεράι (Grand Serai) του επιχειρηματία κ. Μήτση (το πρώην Ξενία Ιωαννίνων) σε κατάμεστη αίθουσα με την παρουσία του Νομάρχη Αλέκου Καχριμάνη, του Δημάρχου Νίκου Γκόντα, του Βουλευτού πρώην Υπουργού κ. Τασούλα, των Προξένων Αλβανίας και Ιταλίας, του Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, αλλά και προσώπων σχέσιν έχοντα με τις περιγραφόμενες προσωπικές αναμνήσεις στο εν λόγω βιβλίο. Συντονιστής της εκδήλωσης ο κ. Γιάννης Κεϊσογλου, δημοσιογράφος του Πρωϊνού Λόγου των Ιωαννίνων, άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.
Για το βιβλίο είπαν θερμά λόγια καρδιάς ο φιλόλογος - συγγραφέας Νίκος Υφαντής, ο Πρόεδρος των εφέδρων αξιωματικών κ. Βαρζώκας, ο ίδιος ο συγγραφέας Κωστούλας που «έκλεψε» την παράσταση όταν θυμίζοντας περιστατικά από το βιβλίο του, απευθύνονταν ονομαστικά σε παριστάμενους στην αίθουσα.
Η εκδήλωση έκλεισε με το μοιρολόϊ που ήχησε στην αίθουσα από το κλαρίνο του Πωγωνήσιου Πέτρου Λούκα – Χαλκιά, στη μνήμη εκείνων που χάθηκαν στις πόλεις, στα χωριά, σε βουνά, σε λόγγους, από εκτελεστικά αποσπάσματα, σε μάχες, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ο κ. Κωνσταντίνος Κωστούλας είναι «δικός μας άνθρωπος».
Γεννήθηκε στη Μερόπη της επαρχίας Πωγωνίου του Νομού Ιωαννίνων το 1932. Παρακολούθησε τα Δημοτικά Σχολεία Πρέβεζας και Πωγωνιανής και τα Γυμνάσια Πωγωνιανής και Πρέβεζας.
Είναι πτυχιούχος του Φυσικού Τμήματος της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακό Ενδεικτικό στη Ραδιοηλεκτρολογία, και πτυχιούχος της ΣΕΛΕΤΕ.
Εργάστηκε στο Γυμνάσιο Πωγωνιανής ως καθηγητής των Φυσικών (1957-58), στο Εργαστήριο Μετεωρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών ως έκτακτος βοηθός του καθηγητή Ηλία Μαριολόπουλου (1956, 1958-59) και στον ΟΤΕ (1959-1987) ως τηλεπικοινωνιακός μηχανικός. Αιρετός νομαρχιακός σύμβουλος της επαρχίας Πωγωνίου (1979-80 1981-82)
Ασχολείται ιδιαίτερα με τη μελέτη, έρευνα και καταγραφές της επαρχίας Πωγωνίου και εκδίδει τη σειρά «Πωγωνήσια Βιβλιοθήκη» με 21 εκδόσεις βιβλίων και με δικά του 32 βιβλία για το Πωγώνι.

Το βιβλίο «Γεγονότα στο Πωγώνι 1940-41 και το Χρονικό του Ανεξαρτήτου Τάγματος Δελβινακίου» προλογίζει ο καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπ. Ιωαννίνων κ. Γεώργιος Πλουμίδης.

Γράφει στο Προλογικό Σημείωμα του βιβλίου ο Γεώργιος Πλουμίδης, καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων:
Οι επαγγελματίες ιστορικοί στεκόμεθα στα επίσημα έγγραφα, στις εκθέσεις των διπλωματών, στις αναφορές των μυστικών υπηρεσιών ή στα απομνημονεύματα των πρωταγωνιστών. Αλλά εμείς πάλι έχομε τονίσει και επαναλάβει ότι το παρελθόν δεν ανασταίνεται και δεν δυνάμεθα να φθάσουμε στην τότε ρουτίνα της ζωής.
Τα παραπάνω διαψεύδονται σε ικανό βαθμό από την «Ιστορία των παράπλευρων γεγονότων», που το παρόν βιβλίο μας προσφέρει. Ιδιαίτερα για ένα τομέα, όπως τα πολεμικά γεγονότα και η συμμετοχή ενός ολόκληρου λαού στην υπεράσπιση του εθνικού χώρου, οι προσωπικές μαρτυρίες έχουν την ικανότητα και μπορούν να γίνουν το εργαλείο, ώστε να «μοιραστούμε τα ποικίλα συναισθήματα» των ανθρώπων του καιρού.
Με ιστορική αλληλουχία ξεδιπλώνονται οι ανθρώπινες δοκιμασίες ημέρα με την ημέρα, ορισμένες φορές από ώρα σε ώρα, μέσα από προφορικές και γραπτές διηγήσεις και ο αναγνώστης αρχίζει να αναπνέει τον αέρα και να ακούει τις φήμες και την κομμένη ανάσα, να βλέπει τα χαρούμενα ή τα θλιμμένα βλέμματα και να δέχεται επάνω του τη ψυχολογική φόρτωση των φαντάρων, των ντόπιων και του κρότου των πολυβόλων και της έκρηξης των οβίδων.
Ο κ. Κωνσταντίνος Κωστούλας με την προσεκτική και ευθυκρισία παράλληλη παράθεση των αφηγήσεων, με το σχολιασμό του και την επιλογή και προβολή των πιο κρίσιμων πλευρών των προσώπων «ανάγκασε» όλους μας αρκετές φορές να δακρύσουνε τιμητικά και να κάμψουμε την κεφαλήν στη μνήμης τους.

Μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο
….Μεταξύ 5 και 6 το πρωϊ της 28ης Οκτωβρίου 1940 στο ανεξάρτητο τάγμα Δελβινακίου, εξιστορεί ο Παναγιώτης Μπέτζιος, έφεδρος ανθυπολοχαγός,
….Κι επειδή ακούστηκαν κάποιοι πυροβολισμοί, και βουρλίστηκε ο Φριζής
-Πάρε τον Πελλένη
Παίρνω τον Πελλένη, Κλέαρχο τον έλεγαν.
-Κλέαρχε, έχω δίπλα τον Διοικητή, και μου λέει νάσαι έτοιμος. (Ήταν στη γέφυρα του Γκόλα, ήταν του Μηχανικού αυτός)
--Τι να κάνω;
--Νάσαι έτοιμος μου είπε.
Όταν πέρασε λίγη ώρα μου λέει ο Φριζής:
«Μήνα την ανατινάξω και αυτοί οι θεατρίνοι δεν κάνουν τίποτε, είναι όλο επιδείξεις, και μου χρεώσουν και τη γέφυρα οι Ρωμιοί, γιατί με κατέστησαν προσωπικά υπεύθυνο για τη ανατίναξη», μου λέει ο Φριζής.
…..Λίγο πριν φθάσει έξι η ώρα μου λέει:
«Μου δίνεις τον Πελλένη»
Λέω: «Κλέαρχε θέλει να σου μιλήσει ο συνταγματάρχης προσωπικώς».
Το πήρε αυτός και του λέει:
--Παιδί μου, κάνε το σταυρό σου και πυροδότησε.
Και την ανατίναξε. Όχι ακριβώς στις έξι, λίγο πριν. Παρά πέντε ήταν;
Η έκρηξη από την ανατίναξη της γέφυρας Γκόλα, ακούστηκε σε όλα τα χωριά του Πωγωνίου, ήταν η πρώτη πολεμική απάντηση στην εισβολή των Ιταλών, ήταν το πρώτο πολεμικό ΟΧΙ, εκείνο το πρωϊνό.
(Γράφει ο στρατηγός Κατσιμήτρος:
«Όλως ιδιαιτέρως είχε σημασίαν η επιτευχθείσα καταστροφή της μεγάλης γέφυρας Κτίσματα- Χάνι ήτις επραγματοποιήθη υπό σφοδρόν εχθρικόν πυρ, υπό αποσπάσματος του εφέδρου ανθυπολοχαγού Μηχανικού Κ. Πελλένη, όστις επέδειξεν ηρωϊσμόν και θάρρος εν τη εκτελέσει του καθήκοντος, αυτοπροσώπως πυροδοτήσας την εστίαν υπονομεύσεως».)

28η Οκτωβρίου 1940: Τα παιδιά του Γυμνασίου Πωγωνιανής.
Στην Πωγωνιανή λειτουργούσε το Γυμνάσιο με 300 περίπου μαθητές και μαθήτριες. Από αυτούς οι 100 ήταν από τα χωριά της Βορείου Ηπείρου που ήταν τώρα ιταλοκρατούμενη, άλλοι 100 από τα χωριά του Πωγωνίου και οι υπόλοιποι 100 από διάφορα μέρη πέραν του Πωγωνίου.

Η κήρυξη του πολέμου βρίσκει τους μαθητές σε μια κατάσταση αβεβαιότητας, αμηχανίας μέχρι του πανικού. Από τη νύχτα είναι στο πόδι και φέρνουν γύρω στο κέντρο του χωριού προσπαθώντας να μάθουν τι γίνεται.
Έτσι το πρωϊ γύρω στις πέντε, πολλοί ξύπνησαν με τις πρώτες ομοβροντίες κανονιών που ακούγονταν περισσότερο προς την Κακαβιά και τους Ποντικάτες.
Στην αρχή πολλοί νόμισαν ότι είναι μπουμπουναριές, αφού και ο καιρός ήταν βαρύς, υγρός και ψιλόβρεχε. Ο ρυθμικός όμως τρόπος και ο κοφτός ήχος με τον οποίο ακούγονταν οι βροντές διέλυσε γρήγορα την ψευδαίσθηση για μπουμπουναριές. Γρήγορα κυκλοφόρησε η είδηση. «Πόλεμος», άρχισε ο πόλεμος που όλοι σχεδόν τον περίμεναν.
Πρωϊ πρωϊ μαζεύτηκαν στο Γυμνάσιο αρκετοί μαθητές. Εκεί και μερικοί καθηγητές. Μαζί και ο Γυμνασιάρχης Ιωάννης Παπαγεωργίου. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα ταραχής και ανησυχίας και μέσα σε απόλυτη σιγή όλοι οι μαθητές κρεμάστηκαν από τα χείλη του Γυμνασιάρχη να τους λέει:
«Άρχισε ο πόλεμος. Τα μαθήματα διακόπτονται μέχρι νεωτέρας. Μπορείτε να πάτε στα σπίτια σας με όποιο τρόπο νομίζετε»
…………………….
Πολλοί μαθητές συγχωριανοί ή κοντοχωριανοί είχαν ήδη ετοιμάσει τις ομάδες τους. Πήραν ό,τι πρόχειρο είχαν, λίγο ψωμί κάτι να προφυλαχτούν από τη βροχή που έπεφτε ασταμάτητα και ξεκίνησαν.
Με τη διαίσθηση του πανικόβλητου αγριμιού ξεκίνησαν σε ομάδες προς όλες τις κατευθύνσεις. Μετρούσαν από εκεί που έπεφταν οι λιγότερες κανονιές, και ο ήχος από τα άλλα όπλα που όλο πύκνωναν. Και διάλεγαν το ασφαλέστερο και συντομότερο μονοπάτι, μέσα και έξω από τα γνωστά τους δρομολόγια, στα ρουμάνια και στους καλυμμένους με βλάστηση κατσικόδρομους, για να μην τους επισημαίνουν οι Ιταλοί από τα παρατηρητήρια και τα αεροπλάνα
Ανάμεσα σε αυτές τις ομάδες και ο καθηγητής Γυμναστικής Θεοφάνης Δούμας από τη Βήσσανη γύρω από τον οποίο είχε συσπειρωθεί μια ομάδα μαθητών.
Γλούπ, γλούπ ακούγονταν τα βλήματα που έπεφταν γύρω μας μέσα στις λάσπες θυμάται κάποιος μαθητής.
Μια ομάδα με λίγα παιδιά από Δολιανά και Τσερβάρι (Ελαφότοπο) έφυγαν πρωϊ και πέρασαν γρήγορα από το Χάνι Δελβινάκι με κατεύθυνση προς Γέφυρα Αγίων – Δολιανά – Καλπάκι. Στη θέση «Κορακότρυπα» απέναντι ακριβώς από την γραμμή άμυνας Καλπακίου, δέχτηκαν μια βόμβα από ιταλικό αεροπλάνο. Θύμα ο μαθητής της Στ’ τάξεως του Γυμνασίου Πωγωνιανής Απόστολος Βλαστός ( ο πρώτος μαθητής θύμα του πολέμου που μόλις είχε αρχίσει) που βλήθηκε βαριά στην κοιλιά και ξεψύχησε στην αγκαλιά του μικρότερου αδελφού του Ηλία, μαθητή και αυτού του Γυμνασίου Πωγωνιανής.
Μία μεγάλη ομάδα από άλλα μακρινά μέρη (και Βορειοηπειρωτόπουλα που δεν μπορούσαν να πάνε στα χωριά τους) ξεκίνησαν κοντά στο μεσημέρι, πεζοπορώντας, με τον καθηγητή της Φυσικής Σπύρο Τσακαλώτο, ο οποίος καταγόταν από την Πρέβεζα (εξάδελφος του μετέπειτα στρατηγού Θρασύβουλου Τσακαλώτου) με κατεύθυνση προς τα Γιάννενα.

Μέσα από παρακάμψεις και ατραπούς για να αποφύγουν τα αεροπλάνα που πετούσαν στην περιοχή, με το σκοτείνιασμα φτάνουν προς τη γέφυρα Αγιούς. Η πορεία ήταν κουραστική αφού μεταξύ των μαθητών ήταν και αρκετοί μικρών τάξεων και η πορεία ήταν μεγάλη και βασανιστική και πολλοί ήταν ξυπόλυτοι ή με ένα παπούτσι.
Μερικούς από τους μικρότερους μαθητές που κουράζονταν τους έπαιρναν στη πλάτη οι μεγαλύτεροι. Είχε σκοτεινιάσει πλέον όταν κατέβαιναν προς το χωριό Λίμνη με κατεύθυνση προς τη γέφυρα των Αγίων. Η πορεία γινόταν με προσοχή. Δεξιά τους είχαν εμφανισθεί ήδη κάποια τμήματα του Ιταλικού στρατού που προχωρούσαν προς το Καλπάκι. Ο Σπύρος Τσακαλώτος, ο καθηγητής τους της Φυσικής, τους συνιστούσε απόλυτη σιωπή. Σε κάποια απόσταση από το Χάνι Ζαραβίνας είχαν φτάσει οι Ιταλοί και είχαν στρατοπεδεύσει.
Νύχτα πλέον έφθασαν κοντά στη γέφυρα των Αγίων. Και εκεί μέσα στη σιωπή της νυχτας και το φόβο των παιδιών, ακούστηκε η φωνή του σκοπού:
- Αλτ, τις εί;
Και τότε, ο καθηγητής Σπύρος Τσακαλώτος μέσα στη νεκρική σιγή που πάγωνε τις ψυχές των ακινητοποιημένων και βουβών μαθητών, απαντά με αγωνιώδη και τρεμάμενη φωνή του:
«Μαθηταί του Γυμνασίου Πωγωνιανής μετά των καθηγητών τους. Παρακαλώ μην πυροβολείτε, μην πυροβολείτε.»
Σε λίγο με την παρουσία αξιωματικού και με έλεγχο όλων από στρατιώτες και με τον φακό στο χέρι, πέρασαν οι μαθητές τη γέφυρα των Αγιων ένας – ένας και συνέχισαν την πορεία τους προς το Χάνι Δολιανών.
(Η γέφυρα των Αγίων που είχε κατασκευασθεί το 1874, ανετινάχθη το βράδυ της 28ης προς την 29η Οκτωβρίου 1940, καταστραφείσα σχεδόν ολοκληρωτικώς)
….Εκεί στο εγκαταλειμένο Χάνι των Δολιανών οι πεζοπόροι μαθητές του Γυμνασίου Πωγωνιανής, βρήκαν ένα κουτί λουκούμια, ξεγέλασαν την πείνα τους και ξεδίψασαν στα βροχόνερα στα χαντάκια του δρόμου. Οι μαθητές αυτοί συνέχισαν την πορεία τους προς Καλπάκι όπου, άλλοι μεν επιβιβάστηκαν σε αυτοκίνητα του στρατού και άλλοι συνέχισαν πεζοπορούντες μέσα στη νύχτα για να φτάσουν στα Γιάννενα (διαδρομή από Πωγωνιανή μεγαλύτερη από 70 χιλιόμετρα), τα ξημερώματα.
……………………………………………..
Ο πόλεμος που ξεκίνησε την Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940 επρόκειτο ουσιαστικά να σταματήσει ξανά στα βουνά της Πίνδου τον Αύγουστο του 1949 μετά από έναν πολυαίμακτο εμφύλιο "με χαρακτηριστικά ταξικής εξέγερσης", όπως σημείωνε στα ΝΕΑ πρόσφατα ένας Ιστορικός Ερευνητής με αφορμή την ταινία του Παντελή Βούλγαρη "Ψυχή Βαθιά".

............................................

Ωρ’ εσείς πουλιά πετούμενα κι αηδόνια του Δελβίνου
Ωρ’ μην είδατε τον άνδρα μου το Δήμο το λεβέντη

Ωρ’ εψές προψές τον είδαμε κάτω στο Τεπελένι
Ωρ’ μαύρα πουλιά τον τρώγανε κι άσπρα τον τροϋρίζανε

Για φάτε μου πουλάκια μου, φάτε τη λεβεντιά μου
Κι αφήστε τα ματάκια μου και το δεξί μου χέρι

Να γράψω τρία γράμματα σε τρεις μεριές να πα΄νε.
Το ‘να να πάει στη μάνα μου, τ’ ‘άλλο στην αδελφή μου.

Το τρίτο το φαρμακερό στη δόλια μου γυναίκα
Να πάψει να με καρτερεί να μη με παντεχαίνει

Τα κόκαλά μου τ’ άφησα εδώ στο Τεπελένι

..........................................................................

Στο βιβλίο υπάρχει ποίημα του Βησσανιώτη Γεωργίου Ναστόπουλου, πατέρα του Φυσικού Στέργιου Ναστόπουλου, που επισφραγίζει ποιητικά όσα περιγράφει ο Στέργιος στο 2ο σχόλιο, με το παρακάτω συγκινητικό ποίημα.

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΒΗΣΣΑΝΗΣ

Προχωρείτε! Προχωρείτε! Προχωρείτε!
Ο σαλπιγκτής την αντεπίθεση σάλπιζε.
ΑΕΡΑ τους! Παιδιά εμπρός ριχτείτε
η εχθρική αντίσταση δεν μας φοβίζει.

Σκαρφάλωσαν στις ράχες τ’ Αη Θανάση
μεσ’ τον ορυμαγδό των μύδρων και των όλμων
Κι’ εκεί το δολερό των φασιστών το βλήμα
άνοιξε για τον άμοιρο τον Όμηρο το μνήμα.

Γαντζώθηκε κι ανασηκώθηκε στα βράχια
τη Βήσσανη στερνή φορά για ν’ αντικρίσει
κι έπεσε μπρούμυτα με θολά τα μάτια
Μα τ’ όραμα θαμπό και η πνοή του εσβήσθη
πριν τα εικοσιτρία χρόνια του να κλείσει.

Τ’ άλλα παλικάρια του χωριού μας
μέσα στους πυροβολισμούς που θάνατο σκορπούσαν
με μετρημένες σφαίρες στις παλάσκες, στο πλευρό τους
Με ξιφολόγχες και το «Αέρα» όπλο φοβερό τους
πλησίαζαν και όλο προχωρούσαν.

Κι ο οχτρός θρασύδειλος ταμπουρωμένος
πίσω απ’ τα τζάκια και των σπιτιών τους τοίχους
δεν άντεξε στη γενναιότητα και την ορμή τους
Και εγκατέλειψε τις θέσεις και τον οπλισμό του
και τόβαλε στα πόδια ντροπιασμένος

Μα εκεί στ’ Αγίου Κοσμά τη ράχη
των Ιταλών το πολυβόλο αντίσταση κρατώντας
εθέριζε τον κόσμο με μανία
Και κάποια σφαίρα του, χτυπάει τον Ταγματάρχη
θανάσιμα στων Αγίων Αποστόλων τη γωνία.

Και μπήκαν θριαμβευτικά τα παλικάρια
μεσ’ το χωριό τους ελευθερωτές
τις μάνες τους να δουν και ν’ αγκαλιάσουν
που λεύτερες τους υποδέχονταν στους δρόμους
σαν Σπαρτιάτισσες τους γιούς τους νικητές.

Όμως μια μάνα που περίμενε το γιό της
να τον δεχτεί κι αυτή στην αγκαλιά της
το δειλινό το βροχερό εκείνο
Και σαν της είπαν το κακό μαντάτο
ξέσπασε σε μοιρολόϊ και θρήνο.

Εσφούγγισε τα δακρυσμένα μάτια
κι’ ασπάστηκε κάποιο φαντάρο
Παρηγοριά για το χαμό του γιού της
επέρασε τον πόνο τον πικρό απ’ το χάρο.

Εκείνα τα γενναία παλικάρια
το τιμημένο το χακί όλα ντυμένα
Εδιώξαν τους φασίστες απ΄ το χωριό τους
και τους κυνήγησαν στ’ Αλβανικά βουνά τα δοξασμένα.

Η Βήσσανη ευλαβικά το γόνυ κλίνει
σ’ αυτούς που επέσαν στη μάχη εκείνη
Ελάχιστος φόρος τιμής κι ευγνωμοσύνη
και αιώνια στους συνοδεύει μνήμη
Γιάννινα 25 Οκτ. 1990
Γεώργιος Ναστόπουλος, Βησσανιώτης.

ΣΧΕΤΙΚΑ: 1) Το Ελληνικό Έπος του 1940 στη ΒίκιΠαίδεια

2) Δαβάκης, Κατσιμήτρος, Κωστάκης και οι ανώνυμοι λησμονημένοι πολεμιστές

Μέτωπα κύματος με αυτοκίνητα σε ρόλο πηγών.

Τα μάτια μας ξεγελούν!

Οφθαλμαπάτες

View more presentations from pefkounar.

Έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα!

Δύο ενδιαφέρουσες συζητήσεις: Τα άλματα στα διαγράμματα κίνησης. Πόσες δυναμικές γραμμές σχεδιάζουμε;

Δύο πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις ξεκίνησαν αυτές τις μέρες σε δύο δίκτυα
(εξαρτημένα μεταξύ τους, αφού σχεδόν οι ίδιοι συνάδελφοι μοιράζονται τις απόψεις τους, μαζί μας) σε καλό εγκάρδιο κλίμα γενικώς!

1) Για τα διαγράμματα με τις απότομες ευθείες και γωνίες στις ασκήσεις κινηματικής,
στο Δίκτυο Διδάσκοντας Φυσικές Επιστήμες ΕΔΩ

2) Ηλεκτρικές δυναμικές γραμμές, στο Υλικό Φυσικής Χημείας ΕΔΩ
αλλά και στο Διδάσκοντας Φυσικές Επιστήμες ΕΔΩ

Τα βουνά με τα δάση που καθρεπτίζονται στα νερά του ποταμού.

Βρέθηκαν μαγνητικά μονόπολα σε ορισμένους κρυστάλλους.

Ανακαλύφθηκε νέα μορφή μαγνητικού ηλεκτρισμού
Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009 (εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ)

Βρετανοί επιστήμονες έκαναν μια σημαντική ανακάλυψη στον τομέα της Φυσικής, καθώς για πρώτη φορά δημιούργησαν μια νέα μαγνητική μορφή ηλεκτρισμού, που αποκάλεσαν «μαγνητεκτρισμό». Πρόκειται για το μαγνητικό ισοδύναμο του ηλεκτρισμού, δηλαδή γα μαγνητικά φορτία που συμπεριφέρονται και αλληλεπιδρούν σαν ρεύμα, ακριβώς όπως τα ηλεκτρικά φορτία.
Η ανακάλυψη μπορεί, μεταξύ άλλων, να οδηγήσει μελλοντικά σε μια επαναστατική σμίκρυνση στις μαγνητικές μνήμες των ηλεκτρονικών υπολογιστών, αλλά μάλλον αποκλείεται να αντικαταστήσει τον ηλεκτρισμό ως πηγή ενέργειας.
Η ανακάλυψη έγινε από ομάδα επιστημόνων υπό τον καθηγητή κ. Στιβ Μπάρνγουελ του Κέντρου Νανοτεχνολογίας του Λονδίνου και του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL) και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Nature», σύμφωνα με το BBC, τους «Τάιμς» του Λονδίνου και το «New Scientist».
Η νέα επιστημονική έρευνα είναι η πρώτη που αξιοποίησε τα μαγνητικά μονόπολα που υπάρχουν σε ορισμένους κρυστάλλους.

Η ύπαρξη των μαγνητικών «φορτίων» είχε προβλεφθεί εδώ και περίπου 70 χρόνια, αλλά ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε παρατηρηθεί στην πράξη.
Πρώτος που είχε προτείνει ότι οι πόλοι ενός μαγνήτη μπορούν να υπάρξουν ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, ήταν ο διάσημος βρετανός φυσικός Πολ Ντιράκ το 1931.

Οι βρετανοί ερευνητές έδειξαν ότι τα μαγνητικά μονόπολα μπορούν να δημιουργήσουν μια μορφή «μαγνητικού ρεύματος» σαν τον ηλεκτρισμό.
Οι κανονικοί μαγνήτες έχουν πάντα «βόρειο» και «νότιο» πόλο σε όσα κομμάτια και αν κοπούν και δεν μεταφέρουν μαγνητικά «φορτία».
Όμως τα μονόπολα (όπου ο βόρειος και ο νότιος πόλος δεν πάνε σαν ζευγάρι), που ανακαλύφθηκαν σε ορισμένους κρυστάλλους από δύο ανεξάρτητες επιστημονικές ομάδες φέτος το Σεπτέμβριο, μπορούν να μεταφέρουν τέτοια φορτία με τη μορφή «οιονεί σωματιδίων».
Αυτοί οι κρύσταλλοι αποτελούνται από πυραμίδες φορτισμένων ατόμων (ιόντων), διευθετημένων έτσι που, όταν ψύχονται σε υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες, εμφανίζουν μαγνητικά φορτία.
Η νέα βρετανική έρευνα έδειξε ότι αυτά τα οιονεί σωματίδια μαγνητικού φορτίου μπορούν να κινηθούν από κοινού, δημιουργώντας έτσι ένα μαγνητικό ρεύμα, ακριβώς όπως το ηλεκτρικό ρεύμα σχηματίζεται από τα κινούμενα ηλεκτρόνια.
Αντίθετα με το ηλεκτρικό φορτίο των ηλεκτρονίων που είναι σταθερό, το μαγνητικό φορτίο των μονοπόλων κυμαίνεται ανάλογα με την θερμοκρασία και την πίεση στους κρυστάλλους.
Ο καθηγητής Μπάρνγουελ εκτίμησε ότι είναι μάλλον απίθανο η ανακάλυψη να οδηγήσει σε έναν νέο τρόπο παραγωγής ενέργειας και να αντικαταστήσει τον ηλεκτρισμό στο μέλλον, αν μη τι άλλο επειδή οι κρύσταλλοι πρέπει να ψυχθούν σε μείον 272 βαυθμούς Κελσίου, δηλαδή κοντά στο απόλυτο μηδέν.
«Δεν πρόκειται να δούμε ένα μαγνητικό λαμπτήρα φωτισμού ή κάτι παρόμοιο», όπως είπε.
Όμως θεωρεί πολύ πιθανό να βρεθούν άλλες πρακτικές χρήσεις, π.χ. στα μαγνητικά αποθηκευτικά μέσα και στο αναδυόμενο πεδίο της σπιντρονικής τεχνολογίας, που φιλοδοξεί να αυξήσει κατακόρυφα την ταχύτητα των μελλοντικών υπολογιστών.
Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα νέο πεδίο «μαγνητρονικής» τεχνολογίας για τη δημιουργία μνημών υπολογιστών σε νανοκλίμακα.

Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία στη διεύθυνση:
http://www.nature.com/nature/journal/v461/n7266/full/nature08500.html

Και http://www.nature.com/nature/journal/v461/n7266/full/461888a.html