Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Προσεχώς αλλαγή συστήματος εισαγωγής σε ΑΕΙ - ΤΕΙ



Να αλλάξει το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ
(άρθρο στο ΒΗΜΑ, στις 24 Ιουλίου 1994)
Την ανάγκη αλλαγής του συστήματος εισαγωγής στα Πανεπιστήμια και στα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ) διαπιστώνουν κάθε χρόνο, μετά τα αποτελέσματα των γενικών εξετάσεων, αμέσως και εμμέσως ενδιαφερόμενοι, ειδικοί και μη.
Αιτία – δυστυχώς όχι αφορμή – είναι οι βάσεις, ανεξαρτήτως του επιπέδου στο οποίο κυμαίνονται.
Όταν φθάνουν στα ύψη, όπως εφέτος (1994), επισημαίνεται ότι είναι τουλάχιστον άδικο υποψήφιοι που βαθμολογήθηκαν με 17 ή 18 να μένουν εκτός πανεπιστημίων και καταγγέλλεται εκ των υστέρων ότι τα θέματα ευνόησαν τους «παπαγάλους».
Όταν «πιάνουν πάτο», όπως πέρυσι (1993), γίνεται λόγος για «σφαγή» των υποψηφίων και η Κεντρική Επιτροπή των Γενικών Εξετάσεων (ΚΕΓΕ) δέχεται μομφές για τα δύσκολα θέματα τα οποία επέλεξε.
Και στη μία και στην άλλη περίπτωση η ευθύνη επιρρίπτεται στο σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων. Υποψήφιοι και γονείς ζητούν την αλλαγή του συστήματος και οι εκάστοτε αρμόδιοι της πολιτείας την υπόσχονται.
Είναι – βλέπετε – ανώδυνη, καθώς δεν συνδέεται με τον ετήσιο προϋπολογισμό. Ικανοποιεί, έστω και προσωρινώς, τους αγανακτισμένους πολίτες και δημιουργεί την εντύπωση επιτέλεσης έργου. Τόσο μάλιστα που παλαιότερα - επί υπουργίας Β. Κοντογιαννόπουλου – μικροαλλαγές γίνονταν πριν ακόμη από την ετήσια κρίσιμη περίοδο. Τα τελευταία χρόνια οι υποσχέσεις για αλλαγή του συστήματος εισαγωγής στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ δίνονται με ένα χρονικό ορίζοντα τριών ετών «ώστε ο μαθητής της πρώτης Λυκείου να γνωρίζει εξαρχής πως θα εξετασθεί για να εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο». Τη φράση αυτή –την πολύ ορθή – είπε προς το τέλος της θητείας του στο Υπουργείο Παιδείας, ο κ. Β. Κοντογιαννόπουλος, την επανέλαβε ο κ. Γ. Σουφλιάς, σε αυτήν επέμενε ο κ. Δ. Φατούρος και εδήλωσε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα και ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου.
Έχουν εν τω μεταξύ παρέλθει έτη πέντε (από το 1989), έχουν συσταθεί ισάριθμες επιτροπές, αλλά επί του πρακτέου ουδέν.
Ίσως διότι η εκ βάθρων αλλαγή του συστήματος των εισαγωγικών εξετάσεων απαιτεί κατ’ αρχήν ριζική επισκευή του εθνικού εκπαιδευτικού οικοδομήματος. Πράγμα που σημαίνει ότι αφαιρείται από το Λύκειο ο άχαρος ρόλος του προθάλαμου για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, ότι αναδιοργανώνεται το Γυμνάσιο, ότι δίνεται η πρέπουσα σημασία στο Δημοτικό Σχολείο.
Ίσως διότι ο κ. Γ. Ράλλης, που επεχείρησε παλαιότερα τέτοιου είδους αλλαγή στο σύστημα των εισαγωγικών εξετάσεων «δοκιμάζοντας» τους υποψηφίους – όχι ενδεχομένως με τον επιτυχέστερο τρόπο – από τη δεύτερη τάξη του Λυκείου, λίγο έλειψε να χάσει τη βουλευτική έδρα του.
Ίσως διότι είναι πράγματι δύσκολο να αποφασίσει η εκάστοτε κυβέρνηση αν θα ασκήσει εκπαιδευτική ή κοινωνική πολιτική μέσω του συστήματος εισαγωγής στα Πανεπιστήμια.
Μια πρόταση είναι να επανεμπλακεί το Λύκειο στο σύνολό του στη διαδικασία επιλογής των μαθητών για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ .
Εργασίες και ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών συνδυαζόμενες με εξετάσεις παραδοσιακού τύπου μπορούν να αποτελέσουν, παραδείγματος χάριν, μια μορφή συστήματος εισαγωγής στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, ενώ μια άλλη πρόταση είναι να έχουν λόγο στην επιλογή των νέων φοιτητών τα ίδια τα Πανεπιστήμια, στη διάρκεια ενός προπαρασκευαστικού έτους. Και στις δυο περιπτώσεις αποφεύγεται η στιγμιαία επιλογή. Στην πρώτη όμως είναι απαραίτητη η αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων, η αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας και η κατάλληλη επιμόρφωση των καθηγητών, ενώ στη δεύτερη απαιτούνται κονδύλια, κτίρια και διδακτικό προσωπικό.
Το θέμα πάντως είναι ότι δεν μπορεί να εξακολουθήσει για πολύ να καθορίζει το μέλλον των νέων μια τρίωρη εξέταση και μόνον.

..................................................................................................
(Μετά ως γνωστόν, σε λίγο καιρό επιχειρήθηκε η «μεταρρύθμιση» του Γεράσιμου Αρσένη (Σεπ. 1996 – Απρ. 2000), όπου για την εισαγωγή στα ΑΕΙ – ΤΕΙ γίνονταν πανελλήνιες εξετάσεις σε όλα τα μαθήματα στη Β και στη Γ Λυκείου, ένα εξοντωτικό σύστημα.
Διόρθωση – απάλυνση - του εξεταστικού συστήματος εισαγωγής από τον Πέτρο Ευθυμίου (Απρ.2000 – Μαρτ. 2004) που περιόρισε τα εξεταζόμενα μαθήματα σε 9.
Άλλες διορθώσεις με μείωση των εξεταζόμενων μαθημάτων από 9 σε 6 από την Μαριέττα Γιαννάκου (Μαρ. 2004 – Σεπ. 2007) με την παράλληλη κατάργηση των πανελλήνιων εξετάσεων στη Β Λυκείου.
Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης (Σεπ. 2007 – Ιαν 2009) μάλλον δεν άλλαξε κάτι στο σύστημα εισαγωγής που μοιάζει πιο πολύ με το σύστημα των Δεσμών (αυτό που προσπάθησε να καταργήσει ο Γερ. Αρσένης (γιατί έλεγαν ότι ήταν ένα σύστημα των τεσσάρων εξεταζόμενων μαθημάτων, που και αυτά διδάσκονταν εκτός Σχολείου!)
Το ίδιο και ο Άρης Σπηλιωτόπουλος στη ολιγόμηνη παραμονή του στο ΥΠΕΠΘ (Ιαν. 2009 – Οκτ. 2009), δεν πρόλαβε να αλλάξει κάτι στο σύστημα εισαγωγής.
Την πολιτική «μοίρα» του Ράλλη ακολούθησαν με τον ένα ή άλλο τρόπο ο Β. Κοντογιαννόπουλος, ο Γερ. Αρσένης, η Μαριέτα Γιαννάκου, και εν μέρει ο Ευρ. Στυλιανίδης, πιθανώς και ο Πέτρος Ευθυμίου (δεν είναι σήμερα Υπουργός, ούτε νομίζω πολυακούγεται, αυτό το τελευταίο δεν το θεωρώ άσχημο)
ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου – επί υπουργίας του οποίου (στο τότε ΥΠΕΠΘ από τον Ιούλιο 1994 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1996) γράφτηκε το άρθρο στο ΒΗΜΑ - είναι σήμερα (2011) Πρωθυπουργός.
Τώρα αναμένεται ξανά ένα «νέο» σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ – ΤΕΙ, ενώ πλείστοι όσοι πτυχιούχοι αναζητούν εργασία, μεταναστεύουν γυρεύοντας μια θέση στον ήλιο.