Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

Θέματα Φυσικής εισαγωγικών εξετάσεων στην Κίνα και στην Ιαπωνία.

Θέματα Φυσικής από εισαγωγικές εξετάσεις σε Πανεπιστήμια στην Κίνα και στην Ιαπωνία. Άρθρο από το περιοδικό Physics Teacher τον Νοέμβριο 1992





Οι υπόλοιπες σελίδες του άρθρου στο mikrokellariphys

Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Αν ξανάρχιζα τη ζωή μου, θα γινόμουν πάλι δάσκαλος.


Αναδημοσίευση από το Διμηνιαίο Περιοδικό Επαγγελματικού Προσανατολισμού
«ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ» (τεύχος 4 – Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 2009) με θέμα:
12+1 Φυσικοί μιλούν για το επάγγελμά τους
Από τις πολύ αξιόλογες συνεντεύξεις διάλεξα την συνέντευξη (από τις πιο πολυσέλιδες) του κ. Τσεφαλά Κώστα , Φυσικού, Μέλους Δ.Σ. Ένωσης Ελλήνων Φυσικών.

ΑΝ ΞΑΝΑΡΧΙΖΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ, ΘΑ ΓΙΝΟΜΟΥΝ ΠΑΛΙ ΔΑΣΚΑΛΟΣ.
Πως επιλέξατε να ακολουθήσετε αυτό το επάγγελμα ;
Το επάγγελμα του φυσικού αποφάσισα να το ακολουθήσω έχοντας σαν παράδειγμα το δάσκαλό μου της Φυσικής στο Ζάνειο Πειραματικό Γυμνάσιο του Πειραιά, Τσόπελας Γεώργιος ήταν (είναι) το όνομά του. Ο τρόπος που προσέγγιζε τα παιδιά, ο τρόπος που έκανε το μάθημα…Με συγκίνησε αυτός ο δάσκαλος – είχα αυτή την τύχη στη ζωή μου- και είπα: Εγώ θέλω να γίνω σαν κι αυτόν!

Τι αποκομίσατε από την εμπειρία σας όλα αυτά τα χρόνια στο χώρο της Φυσικής;
Εκείνο που αποκόμισα – κυρίως σε δύσκολα σχολεία που έχω κάνει (Πέραμα, Κερατσίνι, Λαμπεία στην ορεινή Ηλεία) είναι το εξής πράγμα;
Ότι αν ξανάρχιζα τη ζωή μου θα γινόμουν πάλι δάσκαλος, γιατί αν θέλεις να βοηθήσεις τα παιδιά, ένας τρόπος μόνο υπάρχει, να γίνεις δάσκαλος!
Και να κάνεις αυτό το πράγμα σωστά. Και θεωρώ ότι – επειδή κάποιοι φίλοι μου λένε ότι πρέπει να είσαι φίλος με τα παιδιά, εγώ έχω μια άλλη αντίληψη.
Λέω ότι τα παιδιά, θέλουν πάντα όρους, τους οποίους όρους πρέπει να καταλάβουν ότι ο δάσκαλος δεν τους διαπραγματεύεται.
Αλλά για να το κατανοήσουν αυτό, πρέπει παράλληλα να βλέπουν ότι ο δάσκαλος τους δίνει αγάπη, είναι δίκαιος απέναντί τους και είναι ειλικρινής, είναι ο εαυτός του.
Αν απέναντι στα παιδιά τους δείχνεις αγάπη, δικαιοσύνη και ειλικρίνεια, τα παιδιά ανταποκρίνονται.
Απ’ όλη αυτή τη διαδικασία πείστηκα – κι όταν έγινα διευθυντής Λυκείου- ότι δεν υπάρχουν καλοί και κακοί μαθητές.
Υπάρχουν παιδιά, τα οποία έχουν δει τον εαυτό τους πιο θετικά και παιδιά τα οποία έχουν δεν έχουν δει τον εαυτό τους θετικά.
Ε, ο δάσκαλος είναι αυτός που πρέπει να βοηθήσει αυτά τα παιδιά να δουν τον εαυτό τους πιο θετικά. Δηλαδή το ερώτημα που πρέπει να βάζεις κάθε φορά στο μαθητή είναι ποιο;
«Τη βρίσκεις έτσι όπως είσαι; Ευχαριστιέσαι μ’ αυτό που είσαι;»
Σε πληροφορώ ότι και ο πιο άτακτος μαθητής όταν του βάλεις αυτό το ερώτημα σου λέει όχι. Δεν έχω βρει κάποιον στη θητεία μου να μου πει: «Ναι τη βρίσκω έτσι όπως είμαι».
Το πιο εύκολο πράγμα είναι να πεις στο μαθητή «πέρασε έξω». Είμαι 18 χρόνια δάσκαλος, δεν έχω βγάλει μαθητή έξω και ούτε πρόκειται να βγάλω. Γιατί το κάνω;
Να τον αφήσεις μέσα και να προσπαθήσεις να τον συγκινήσεις….Αν το παιδί δεν προσέχει, εσύ φταις. Εάν ο μαθητής δεν προσέχει, μέσα στο μάθημα είναι γιατί δεν συγκινείται μ’ αυτά που του λες. Δεν είναι ηλίθιος αν τον συγκινεί αυτό που του λες να μη συμμετάσχει. Το πράγμα είναι απλό δηλαδή, πρέπει με κάποιες διαδικασίες να το συγκινήσεις το παιδί, για να προσέξει.
Και ιδιαίτερα εμείς οι φυσικοί αυτό το πετυχαίνομε μέσα στο εργαστήριο, όταν ακόμη και στον πιο «αδύναμο» μαθητή του δίνεις ρόλο, του δίνεις ευθύνη του δείχνεις ότι τον εμπιστεύεσαι. Αν ένα παιδί το λες συνέχεια «βλάκα» στο τέλος θα σου πει: «Βλάκας είμαι, και είμαι ωραίος!».

Εσείς το διδαχτήκατε αυτό από κάπου ή βγήκε μέσα από την εμπειρία σας;
Κοίταξε τώρα, εδώ ανοίγεις ένα τεράστιο θέμα. Θα σου πω τι έχει βγάλει η εμπειρία μου. Η επιστημονική γνώση και η γνώση της επιστήμης της Φυσικής και της φιλοσοφίας της επιστήμης συνέχεια προχωρούν. Συνεχώς ψάχνουμε! Μέχρι που βιολογικά μπορούμε, στη Φυσική ψάχνουμε! Ο φυσικός πρέπει να λέει πολλές φορές «Δεν ξέρω, το ψάχνω, το βρίσκω». Η επιστήμη μας είναι ανοιχτή, δεν είναι δόγμα!
Από την άλλη πλευρά η συμπεριφορά μας απέναντι στο παιδί, διδάσκεται κι είναι χρήσιμες οι γνώσεις που μπορεί να έχει κάποιος στη Διδακτική της Φυσικής ή στην Ψυχολογία … Όμως αυτά δεν φτάνουν. Δεν φτάνει ένα διδακτορικό που μπορεί να έχεις στη Διδακτική ή στην Ψυχολογία. Το πώς θα ανοίξεις την πόρτα για να μπεις στην τάξη, το πώς θα περπατήσεις μέσα στην τάξη, το πώς θα κάτσεις απέναντι στο μαθητή και θα κοιτάξεις στα τόσα ζευγάρια μάτια, αυτό δεν διδάσκεται.
Αυτό είναι τι κουβαλάς απ’ τη ζωή σου, ποια είναι η κοινωνική σου εμπειρία, τι αντίληψη έχεις για το ρόλο σου στην τάξη. Εάν δεν έχεις τέτοια βαρίδια, γλιστράς, πέφτεις μέσα στη τάξη, δεν σε κρατάει η επιστημοσύνη.
Πρέπει να έχεις κοινωνική αναφορά, να αντιλαμβάνεσαι τι γίνεται στην κοινωνία.
Έμπαινα στο Πέραμα να κάνω Φυσική, ήξερα ότι αυτά τα παιδιά τα 20 από τα 25, οι πατεράδες τους ήταν άνεργοι. Αυτό σαν κοινωνική αντίληψη πρέπει να τόχεις μέσα σου, ότι εγώ τώρα πάω να κάνω μάθημα σε 25 παιδιά εκ των οποίων τα 20 ίσως να έχουν να πάνε κινηματογράφο δύο μήνες, ή να χρωστάνε το τοστ στο σχολικό κυλικείο. Τι θα πω; Πως θα συζητήσω; Τι θα κάνω; Πως θα τους μιλήσω; Θα μπεις μέσα και θα κάνεις ξερή Φυσική; Θα σου πει: «Τι λες ρε θείο τώρα;»
Αυτά πρέπει να τα ξέρεις.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια συνάδελφο όταν είμαστε στην ορεινή Ηλεία, στη Λαμπεία . Ήταν από κάποια συνοικία των βορείων προαστίων,. Μπήκε τη Δευτέρα και ρώτησε τα παιδιά πως πέρασαν το Σαββατοκύριακο.
«Που πήγατε;» Που να πάνε τα παιδιά σε 1050 μέτρα υψόμετρο; Και την κοιτούσαν!
Έτσι μιλάς στα παιδιά; Θα βρεις άλλο πράγμα να τους πεις…
«Που πήγατε το Σαββατοκύριακο;» Που πήγανε; Αρμέγανε στη στάνη τα παιδιά.
Δηλαδή, αρκετές φορές ο δάσκαλος χάνει το παιχνίδι γιατί δεν ξέρει τι είναι αυτό που έχει απέναντί του.

Πρέπει να τους αντιμετωπίζει πρώτα ως ανθρώπους και μετά ως μαθητές…
Ο δάσκαλος πρέπει να ξέρει ότι κάθε μαθητής είναι μια προσωπικότητα, προσωπικότητα διαμορφούμενη, που καλείται να συμβάλει να τη διαμορφώσει.
Με ποιο τρόπο; Κάποιος φιλόσοφος έλεγε: Δάσκαλε μην έχεις την αγωνία να πείσεις τους μαθητές σου ότι έχεις δίκιο. Άσε τους μαθητές να το καταλάβουν.
Και η Φυσική σου δίνει τη δυνατότητα, για να πάμε στο άλλο. Η Φυσική είναι μια επιστήμη του «γιατί» και του «διότι». Βοηθάς τον άλλον να σκέφτεται ορθολογιστικά.
Είναι σημαντικό πράγμα ο άλλος να σκέπτεται ορθολογιστικά και όχι ανορθόδοξα, να ξέρει ποια απόφαση θα πάρει στη ζωή του… Η Φυσική τι είναι;
Να καταλαβαίνει ο άνθρωπος γιατί συμβαίνει αυτό, να το ερμηνεύει και κυρίως να προβλέπει.
Βοηθά τον άνθρωπο να καταλαβαίνει γιατί η Φύση συμπεριφέρεται έτσι και όχι διαφορετικά, να σέβεται τους φυσικούς νόμους και να καταλαβαίνει ότι τι;
Δεν μπορώ να κάνω τίποτα κόντρα στους φυσικούς νόμους. Αν κάψω την πλαγιά θα με πνίξει το νερό. Εάν μπαζώσω το ρέμα πάλι θα με πνίξει.
Η Φυσική είναι ίσως η πιο βαθιά ανθρωπιστική επιστήμη γιατί βοηθά τον άνθρωπο να μάθει να ζει καλύτερα. Δυστυχώς όμως δεν διδάσκεται σήμερα η Φυσική, ώστε να μάθουμε τον άλλο να καταλαβαίνει και να ζει καλύτερα.

Τι συμβουλή θα δίνατε στους μαθητές που σκέπτονται ν’ ακολουθήσουν αυτό τον κλάδο;
Η συμβουλή που θα έδινα είναι ότι αν πραγματικά είσαι ένας άνθρωπος που έχεις κάποιες αξίες και τις αξίες δεν τις μετράς με το να έχεις πολλά σπίτια, πολλά αυτοκίνητα ή πολλά κότερα ….δεν προσδοκάς μέσα από την επιστήμη σου να κάνεις πολλά λεφτά, αλλά προσδοκάς σαν άνθρωπος εσύ να γεμίζεις, αν αυτό θεωρείς ως υπεύθυνη ανθρώπινη αξία να γίνεις φυσικός.
Αν θεωρείς τα πρώτα να μην γίνεις. Γίνε κάτι άλλο, γιατί έτσι όπως είναι τα πράγματα, μπορείς και να πεινάσεις κάποια στιγμή…
Δυστυχώς, ζούμε σε μια χώρα που δεν έχει χρήματα για την έρευνα, δυστυχώς δεν υπάρχει τέτοια δομή μέσα στο Πανεπιστήμιο, ώστε ένας νέος επιστήμονας να ενισχύει την προσπάθεια του. Υπάρχουν παιδιά τα οποία δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται μέσα στα Πανεπιστήμια . Υπάρχουν συνάδελφοι στην ουρά, οι οποίοι θέλουν να γίνουν δάσκαλοι και οι διορισμοί είναι λίγοι.
Όμως, μπορούσαμε να κάνουμε καταπληκτικά πράγματα, υπάρχουν πράγματα, απλώς δεν τα έχουμε δει, δεν τα έχουμε απαιτήσει…
Θα θέλατε να προσθέσετε κάτι άλλο;
Σήμερα ο δάσκαλος….Είμαστε οι μόνοι οι οποίοι λέμε στα νέα παιδιά ότι εκτός από την κονόμα υπάρχει και κάτι άλλο. Ίσως να μην το λέει άλλος αυτό στη σημερινή κοινωνία εκτός από το δάσκαλο….

Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Τα "κουμπιά" του συστήματος σύγχρονης λήψης και απεικόνισης Multilog, από τον κ. Γιάννη Σιτέ.


Πριν χρόνια στα πλαίσια του έργου «Ανάπτυξη Εργαστηρίων Φυσικών Επιστημών στα Ενιαία Λύκεια» έφθασε στα τόσα Λύκεια το σύστημα σύγχρονης λήψης και απεικόνισης Multilog. Εξοικειωμένοι με τις νέες τεχνολογίες συνάδελφοι το έμαθαν σχετικά γρήγορα και το αξιοποίησαν. Νομίζω όμως ότι η συντριπτική πλειοψηφία το είδε «εχθρικά» θα έλεγα, όχι από κακή διάθεση ή ραστώνη, ή αυξημένη αδράνεια στις αλλαγές, αλλά κυρίως από την πολυπλοκότητα του συστήματος και τις κρυμμένες λεπτομέρειες στη λειτουργία του, μέχρι να ακουστεί εκείνο το λυτρωτικό μήνυμα καλής λειτουργίας τσικτσικτσικτσικ

Ο Γιάννης Σιτές φίλος και διπλά συνάδελφος (φυσικός & υπεύθυνος εκφε) αποκρυπτογραφεί στα επόμενα βίντεο, για όλο τον κόσμο (αρχάριους και πεπειραμένους ΠΕ04) τον κόσμο του multilog, που αν το μάθει καλά κανείς ….θα τόχει στο προσκεφάλι, όπως χαρακτηριστικά και χιουμοριστικά μου είπε κάποτε ο εκφε Τρικάλων.

Με τον φίλο Γιάννη Σιτέ είμαστε «συμμαθητές» σε πρόγραμμα κινητικότητας, που οργάνωσε ο καθηγητής κ. Αντώνης Βεργανελάκης στο Ε.ΚΕ.Φ.Ε. Δημόκριτος το καλοκαίρι του 1998. Είχε τόση ζέστη που τα κουκουνάρια των πεύκων στο δασάκι του Δημόκριτου στην Αγία Παρασκευή σκάζαν ελευθερώνοντας τα κουκούτσια τους, σαν μια διαδικασία διάσπασης πυρήνων.
Τον Γιάννη που τον έχανες που τον έβρισκες στην βιβλιοθήκη του Δημόκριτου να αναζητά άρθρα.
Να ευχαριστήσω τον εκλεκτό συνάδελφο και φίλο,
επιμορφωτή Β επιπέδου, Στέργιο Ναστόπουλο, για την πολύτιμη βοήθεια του, "να φέρει" τα βίντεο στο youtube, αλλά και η αιτία, (ο δάσκαλος στα μαθήματα επιμόρφωσης Β επιπέδου) για τα ιστολόγια που έχω σκαρώσει.

Απομαγνητοφώνηση των βίντεο
Τα βίντεο, ευγενική προσφορά του κ. Γιάννη Σιτέ, υπάρχουν στην άρτια οργανωμένη ιστοσελίδα του ΕΚΦΕ Λακωνίας, με πλήθος άλλου αξιόλογου και χρήσιμου υλικού.
1) ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Εγκατάσταση λογισμικού multilog.
Εισάγω το cd εγκατάστασης του multilog στον υπολογιστή, και όταν εμφανισθεί το περιβάλλον αυτόματης εγκατάστασης πατώ escape και φεύγω από αυτό.
Τότε ανοίγω το εικονίδιο «ο υπολογιστής μου» με διπλό αριστερό κλικ, επιλέγω το εικονίδιο Fourier – με διπλό αρ.κλικ-, και από εκεί «άνοιγμα».
Όταν ανοίξει το πρόγραμμα εγκατάστασης multilog, επιλέγω το φάκελλο «Multilog Software», με διπλό αρ. κλικ, και από εκεί επιλέγω SETUP (με ΔιπΑρΚλικ) και έτσι εγκαθιστώ το multilog.
Μετά για να βρω το εικονίδιο του multilog πηγαίνω στην έναρξη, επιλέγω προγράμματα, και από εκεί, (το menu των εγκαταστημένων προγραμμάτων) βρίσκω το εικονίδιο που γράφει data logging, πηγαίνω στο εικονίδιο DB-Lab 3.2.
Πατώντας δεξί κλικ το σέρνω στην επιφάνεια εργασίας και επιλέγω, με αριστερό κλικ, αντιγραφή εδώ.
Έτσι εμφανίζω ένα εικονίδιο συντόμευσης του multilog, το οποίο πηγαίνω στη γραμμή εργασιών στο κάτω μέρος του υπολογιστή για να το έχω πρόχειρο στην πρώτη ζήτηση.




2) ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΑΣ
Στον καταγραφέα δεδομένων multilog, κάνουμε τις εξής συνδέσεις:
1) Σύνδεση με ηλεκτρικό ρεύμα (παροχή ενέργειας)
2) Σύνδεση με τον Υπολογιστή
3) Σύνδεση των αισθητήρων
Υπάρχουν τρεις υποδοχές για την σύνδεση αισθητήρων, δηλαδή έχουμε τη δυνατότητα σύνδεσης τριών αισθητήρων που να λειτουργούν ταυτόχρονα.
Όταν συνδέσουμε μόνο ένα αισθητήρα, τον συνδέουμε στην πρώτη υποδοχή και όχι στη δεύτερη. Δεν αφήνουμε, ποτέ, προηγούμενη υποδοχή κενή.
Η σύνδεση του αισθητήρα, γίνεται πάντα στο τέλος της διαδικασίας, δηλαδή αφού ανοίξουμε τον καταγραφέα (πατήσουμε ΟΝ), αποκατασταθεί η λειτουργία του, και στην οθόνη του καταγραφέα γραφεί «έτοιμο».
Τότε συνδέουμε τον αισθητήρα στον καταγραφέα, ώστε να ενεργοποιηθεί αυτόματα.





3) ΣΥΝΔΕΣΗ ΑΙΣΘΗΤΗΡΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ
Πατώ το «ΟΝ» του καταγραφέα και περιμένω μερικά sec μέχρις στην οθόνη του, να εμφανισθεί η λέξη Ready και η ημερομηνία.
Τότε συνδέω την υποδοχή του αισθητήρα στην αντίστοιχη θέση 1 του καταγραφέα.
Μετά από το εικονίδιο συντόμευσης του λογισμικού multilog πηγαίνω στο περιβάλλον εργασίας του multilog.
Πηγαίνω στο menu «Καταγραφέας» και από τις ρυθμίσεις επικοινωνίας εμφανίζεται π.χ. μια εικόνα που δείχνει ότι οι θύρες επικοινωνίας 1 και 2 δεν είναι συνδεμένες, τις επιλέγω, εμφανίζονται επιβεβαιωτικά V.
Επιλέγω προσπάθεια σύνδεσης. Διαπιστώνω ότι απέτυχε η πρώτη προσπάθεια σύνδεσης.
Πατώ ΟΚ, και επαναλαμβάνω την ίδια διαδικασία.
Τώρα βλέπω ότι η σύνδεση έγινε και πατώ ΟΚ.
Πάλι από το μενού Καταγραφέας επιλέγω τώρα Πίνακας Ελέγχου , όπου βλέπω ότι στην είσοδο 1 έχει αναγνωριστεί πλέον ο αισθητήρας του διαστήματος. Γράφει δίπλα στην μικρή ορθογώνια οθόνη «Διάστημα».
Πρέπει τώρα να επιλέξω το ρυθμό καταγραφής.
Πατώντας το βελάκι με αριστερό κλικ επιλέγω 25/s , δηλαδή θα έχω 25 καταγραφές σε κάθε δευτερόλεπτο. Θέλω να έχω 200 σημεία, δηλαδή 200 καταγραφές.
Αυτό σημαίνει ότι 200 καταγραφές θα γίνουν μέσα σε 8 sec.




4) ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ του ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΑ ΚΙΝΗΣΗΣ
Ο αισθητήρας διαστήματος εκπέμπει κύμα (υπέρηχο) το οποίο ανακλάται σε αντικείμενο, που θέλουμε να μετρήσουμε την απόστασή του από τον αισθητήρα.
Ο αισθητήρας την μέτρηση την στέλνει στον καταγραφέα, όπου γνωρίζοντας την ταχύτητα του κύματος και υπολογίζοντας το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την εκπομπή μέχρι την επιστροφή του σήματος, αυτόματα μετράει την απόσταση του αντικειμένου από τον αισθητήρα.
Έτσι εμφανίζει ένα γράφημα θέσης – χρόνου, που δείχνει σε κάθε χρονική στιγμή πόση ήταν η απόσταση του κινούμενου οχήματος από τον αισθητήρα, αποτυπώνει χρονικά την κίνηση.





5) ΛΗΨΗ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ με τον ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΑ ΚΙΝΗΣΗΣ
Όλα είναι συνδεμένα και έτοιμα για μέτρηση.
Στρέφουμε τον αισθητήρα προς τον τοίχο σε απόσταση μεγαλύτερη των 40cm.
Πλησιάζω και απομακρύνω τον αισθητήρα προς τον τοίχο, σαν να κάνει ταλάντωση.
Πατώ λήψη δεδομένων, και έχω την καταγραφή της κίνησης του αισθητήρα προς και από τον τοίχο της αίθουσας.
Στο γράφημα θέσης – χρόνου (x-t) ο κατακόρυφος άξονας (ψ) γράφει μέτρα (m) ο οριζόντιος χρόνο σε sec.
Μπορώ να αυξήσω το μέγεθος του γραφήματος, πηγαίνοντας στο κάτω δεξιά άκρο του και τραβώντας το.
Αν πάω σε οποιαδήποτε σημείο του γραφήματος και πατήσω διπλό αριστερό κλικ, εμφανίζεται ένα κατακόρυφο βελάκι, οι συντεταγμένες του σημείου που δείχνει το βελάκι, φαίνονται στο κάτω μέρος του γραφήματος.
Δηλαδή την τάδε χρονική στιγμή, η απόσταση του αισθητήρα από τον τοίχο ήταν α m.
Μπορώ να μετακινώ το βελάκι με τα βέλη του πληκτρολογίου, δεξιά και αριστερά, παρατηρώντας τις μεταβολές στις συντεταγμένες ( ψ, t ) στο κάτω μέρος του γραφήματος.





Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ ΣΤΟ mikrokellariphys

Τι κρατάει τους κορυφαίους Φυσικούς, άγρυπνους τα βράδια.


Το καναδικό Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής Περίμετρος, που έχει δημιουργήσει από το 2000 ο οραματιστής ελληνικής καταγωγής επιχειρηματίας Μάικ Λαζαρίδης (δημιουργός της εταιρίας RIM που παράγει το κινητό Blackberry), έχει ήδη αποκτήσει παγκόσμια φήμη,ενώ προσελκύει τα καλύτερα "μυαλά" του Πλανήτη στα ερευνητικά προγράμματα του.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Στέφεν Χόκινγκ, μόλις παραιτήθηκε λόγω ηλικίας από την έδρα του στο Κέμπριτζ, άρχισε αμέσως τη συνεργασία του με το Perimeter Institute.
Πρόσφατα ολοκληρώθηκε μια δεκαήμερη εκδήλωσή του με τίτλο
"Από τα Κβάντα στον Κόσμο",
στο πλαίσιο της οποίας ζητήθηκε από ένα πάνελ κορυφαίων φυσικών του πλανήτη να απαντήσουν στο πρωτότυπο ερώτημα
"Τι σας κρατάει άγρυπνους τα βράδια;".

Ακολουθεί μια σύντομη παράθεση των απαντήσεων, όπως τα κατέγραψε το «New Scientist»:

1. Γιατί αυτό το σύμπαν και όχι άλλο;
Αναζητώντας τους θεμελιώδεις νόμους της φύσης, οι φυσικοί ουσιαστικά εργάζονται με βάση έναν μακρόχρονο άξονα: να δείξουν γιατί το σύμπαν πρέπει να είναι όπως το βλέπουμε. Αν όμως οι επιστήμονες μπορούν να συλλάβουν με το μυαλό τους άλλους φυσικούς νόμους, γιατί δεν μπορούν τα σύμπαντα που περιγράφουν θεωρητικά, να υπάρχουν κιόλας στην πραγματικότητα σε κάποιο άλλο μέρος; Οι επιστήμονες μπορούν εύκολα να φανταστούν διαφορετικά σύμπαντα με διαφορετικούς νόμους, οπότε το ερώτημα είναι γιατί στο δικό μας σύμπαν υπάρχουν αυτοί οι νόμοι και όχι κάποιοι άλλοι;

2. Από τι είναι φτιαγμένο το κάθε τι;
Είναι πια φανερό στους φυσικούς ότι η κανονική ύλη -από την οποία αποτελούνται τα άτομα, τα άστρα και οι γαλαξίες- αποτελεί μόλις το 4% της συνολικής ενέργειας του σύμπαντος. Το ερώτημα αφορά το υπόλοιπο 96% που αποτελείται από σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια. Και αν μεν η σκοτεινή ύλη ίσως σύντομα "φωτιστεί" με νέα πειράματα, όπως του δορυφόρου «Φέρμι» (Fermi) της ΝΑΣΑ (NASA), τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα στη δεύτερη περίπτωση, της μυστηριώδους σκοτεινής ενέργειας, η οποία οδηγεί σε επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος, καθώς εδώ δεν φαίνεται… φως στο βάθος του τούνελ.

3. Πώς συμβαίνει η πολυπλοκότητα;
Από την απρόβλεπτη συμπεριφορά των χρηματοοικονομικών αγορών μέχρι την αυθόρμητη ανάδυση της ζωής από την ανόργανη ύλη, προκύπτει το ερώτημα με ποιο τρόπο εμφανίζεται και οργανώνεται η πολυπλοκότητα. Με άλλα λόγια, οι φυσικοί δεν έχουν ακόμα καταλάβει πώς απλά πράγματα, μέσα από απλές αλληλεπιδράσεις, οδηγούν σε πολύπλοκα φαινόμενα (βλέπε και "θεωρία του χάους").

4. Θα αποδειχτεί ποτέ ότι είναι σωστή η θεωρία των χορδών;
Η θεωρία των χορδών, που υποστηρίζει χονδρικά ότι τα θεμελιώδη σωματίδια της φύσης δεν είναι κουκίδες αλλά μικροσκοπικές ενεργειακές "χορδές", διαθέτει μια μαθηματική καλαισθησία, αλλά οι φυσικοί αγωνιούν ότι μπορεί να πεθάνουν χωρίς ποτέ να μάθουν αν αποτελεί την πιο αποκαλυπτική περιγραφή της πραγματικότητας που έχει ποτέ γίνει ή μήπως τελικά δεν είναι παρά ένα γοητευτικό θεωρητικό κατασκεύασμα. Ακόμα και μεγαλεπήβολα πειράματα, όπως αυτό του «ΣΕΡΝ» (CERN), είναι απίθανο να δώσουν οριστική απάντηση για το αν οι χορδές όντως υπάρχουν και αποτελούν το θεμέλιο της φύσης.

5. Τι είναι η μοναδικότητα (και το "Μπινγκ Μπανγκ");
Ίσως το μεγαλύτερο μυστήριο (που άπτεται πλέον της θρησκείας) αφορά το "ένα" και "μοναδικό" συμβάν από το οποίο όλα ξεκίνησαν, δηλαδή το "Μπινγκ Μπανγκ", την αρχική "έκρηξη" της Δημιουργίας. Η συμβατική φυσική θεωρεί ότι υπήρξε μια άπειρα καυτή και πυκνή κατάσταση στην αρχή του σύμπαντος, όπου οι γνωστοί φυσικοί νόμοι δεν ίσχυαν. Αλλά οι φυσικοί δεν μπορούν να περιγράψουν -και να καταλάβουν- ακριβώς αυτή την κατάσταση "μοναδικότητας", χωρίς την οποία ασφαλώς αδυνατούν και να προσφέρουν στον κόσμο μια αληθινή "θεωρία του παντός".

6. Τι είναι η πραγματικότητα στην πραγματικότητα;
Ο υλικός κόσμος φαίνεται "απλός", αλλά, σε κάποιο επίπεδο, βρίσκεται πέρα από την κατανόησή μας. Η κβαντική φυσική, η οποία έδειξε ότι ο παρατηρητής μπορεί να αλλάξει τη φύση του αντικειμένου που παρατηρεί, "υποψιάζει" αρκετούς φυσικούς ότι απλώς έχουμε γρατσουνίσει την επιφάνεια της πραγματικότητας. Κανείς ποτέ μέχρι τώρα δεν έχει καταλάβει πώς γίνεται το σύμπαν να ξέρει πότε παρακολουθείται και ανάλογα να αλλάζει. Για μερικούς, η ουσιαστική "επανάσταση" θα υπάρξει μόνο όταν κατανοηθεί η σχέση ανάμεσα στη φυσική πραγματικότητα και στην ανθρώπινη συνείδηση.

7. Πόσο μακριά μπορεί να μας πάει η Φυσική;
Η επιστημονική αναζήτηση που ξεκίνησε με το Γαλιλαίο (και πιο πριν με τους αρχαίους Έλληνες) και μας έχει αποκαλύψει τόσα πράγματα για το σύμπαν, πλησιάζει στο τέλος της; Έχουν φθάσει οι επιστήμονες κοντά στα όρια της εμπειρικής γνώσης;
ΠΗΓΗ: Greece - Salonika. Blogspot

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Τα συστήματα σύγχρονης λήψης και απεικόνισης.


Από το πολυσέλιδο βιβλίο «Θέματα Διδακτικής για τα μαθήματα των Φυσικών Επιστημών»:

Ένα σύστημα σύγχρονης λήψης και απεικόνισης αποτελείται από ένα σύνολο αισθητήρων, μια αυτόνομη κεντρική μονάδα μετατροπής αναλογικών σημάτων σε ψηφιακά, με δυνατότητα προσωρινής αποθήκευσης δεδομένων, ένα λογισμικό που εγκαθίσταται στον Η/Υ και παρέχει τη δυνατότητα πολλαπλής επεξεργασίας και απεικόνισης των εισερχομένων δεδομένων.

Χρησιμοποιούνται αισθητήρες δύναμης, κίνησης, θερμοκρασίας, διαφοράς δυναμικού, έντασης ηλεκτρικού ρεύματος, pH διαλύματος, πίεσης αερίου, φωτεινής έντασης κλπ.

Η κεντρική μονάδα (καταγραφέας) με την οποία συνδέονται οι αισθητήρες δειγματοληπτεί και κάνει άμεσα τη μετατροπή αναλογικό/ψηφιακό.
Επιπλέον, επειδή είναι αυτόνομη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ανεξάρτητα από τον Η/Υ, αποθηκεύοντας δεδομένα.

…. Το πλεονέκτημα του συστήματος είναι οι γραφικές απεικονίσεις που παρουσιάζονται στην οθόνη του υπολογιστή ταυτόχρονα με την εξέλιξη του φαινομένου, όπως η μεταβολή της θερμοκρασίας μιας ποσότητας νερού που θερμαίνεται, το διάγραμμα θέσης – χρόνου ενός αντικειμένου.
…. Το πείραμα μπορεί να επαναληφθεί όσες φορές χρειάζεται και με τις κατάλληλες ερωτήσεις γνωστικών συγκρούσεων μπορούμε να ξεδιαλύνουμε την (λανθασμένη) άποψη πολλών μαθητών ότι η τροχιά της πραγματικής κίνησης ενός αντικειμένου ταυτίζεται με τη μορφή του διαγράμματος θέσης – χρόνου…..
… Μέσα στην κοινωνία της πληροφορίας ο εκπαιδευτικός δεν είναι δυνατό να διατηρήσει τον παραδοσιακό ρόλο του. Παρά τους φόβους που εκφράζονται σχετικά με τη διαφαινόμενη κατάργηση του εκπαιδευτικού, μάλλον ο ρόλος του εκσυγχρονίζεται, αναβαθμίζεται και γίνεται σημαντικότερος.
Μέσα στο νέο εκπαιδευτικό περιβάλλον ο δάσκαλος επιλέγει τη μέθοδο διδασκαλίας και συντονίζει την εκπαιδευτική διαδικασία που θα ακολουθήσει κάθε φορά, με αποτέλεσμα να χάνει την κλασσική αυθεντία του και να γίνεται ένας διαρκώς επιμορφούμενος παιδαγωγός.

Παύει να έχει τον αποκλειστικό ρόλο του πομπού – μεταδότη γνώσεων (παράδοση μαθήματος) και στη συνέχεια, του ελεγκτή (εξετάσεις).
Δημιουργούνται έτσι προϋποθέσεις για να γίνει οργανωτής της εκπαιδευτικής διαδικασίας και δημιουργικός συνερευνητής με τους μαθητές του.
Ο σύγχρονος ρόλος του εκπαιδευτικού θα καθορίζεται πλέον από τις ιδιαίτερες ανάγκες και τους ρυθμούς των μαθητών και προφανώς δεν θα συμβαίνει το αντίθετο.
Οι νέες τεχνολογίες θα επιτρέψουν στους μαθητές να καταπιάνονται με άγνωστα θέματα και να προσδιορίζουν ο καθένας ξεχωριστά τη δική του πορεία μάθησης, βλέποντας τον εκπαιδευτικό να έχει θέση καθοδηγητή σε μια εξατομικευμένη διαδικασία.
Για να πραγματοποιηθούν όμως όλα αυτά, πρέπει ο εκπαιδευτικός να γνωρίζει τα εργαλεία των νέων τεχνολογιών πρώτα ως γνωστικά αντικείμενα και, στη συνέχεια, να έχει την απαραίτητη παιδαγωγική κατάρτιση, για να μπορέσει αφενός να εκμεταλλευτεί τα έτοιμα εκπαιδευτικά προγράμματα και αφετέρου να υλοποιήσει δικά του με τη βοήθεια των εργαλείων τους.
Με αυτά τα δεδομένα οι εκπαιδευτικοί πρέπει να λάβουν γνώση της παιδαγωγικής χρήσης των νέων τεχνολογιών, αποκτώντας καινούργιες ειδικότητες παιδαγωγικού χαρακτήρα, ώστε να συντελέσουν στη ριζική αναμόρφωση του συμβατικού χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

ΠΗΓΗ: Θέματα Διδακτικής για τα μαθήματα των Φυσικών Επιστημών
Γιώργος Ζησιμόπουλος, Κώστας Καφετζόπουλος, Ε. Μουτζούρη, Νίκος Παπασταματίου
Εκδόσεις Πατάκη Αθήνα 2002.

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Χίλιοι δεκατρείς (1013) Εκπαιδευτικοί διδάσκουν στη Ναιρατζιότησα, στο ....Υπουργείο.


ΑΛΛΑΖΕΙ τα πάντα στις προσλήψεις, αποσπάσεις και μεταθέσεις εκπαιδευτικών η υπουργός Παιδείας, ώστε να σταματήσουν οι ρουσφετολογικές διαδικασίες και να καταπολεμηθεί το φαινόμενο των κενών στα σχολεία.

Ούτε δύο, ούτε τρεις, αλλά ακριβώς χίλιους δεκατρείς εκπαιδευτικούς, με ειδικότητες ακόμα και θεολόγων ή μουσικών, απέσπασε φέτος η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Παιδείας στις κεντρικές του υπηρεσίες τη στιγμή που τα κενά στα σχολεία απαιτούσαν άμεση κάλυψη.

Το πλέον παράλογο της υπόθεσης με τα κενά στα σχολεία είναι ότι η χώρα μας, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ για το 2009, εμφανίζεται πρώτη μεταξύ των χωρών- μελών του Οργανισμού στην αναλογία εκπαιδευτικών- μαθητών με 117,4 εκπαιδευτικούς ανά 1.000 μαθητές όλων των βαθμίδων όταν ο μέσος όρος ΟΟΣΑ είναι 76,4.
Και όμως, κάθε χρονιά τα κενά στα σχολεία της χώρας είναι πολλά και οι χαμένες διδακτικές ώρες δεκάδες.

Ακόμα και σήμερα, τρεις μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους, η ΟΛΜΕ υπολογίζει ότι πάνω από 1.000 κενά ταλαιπωρούν ακόμα τους μαθητές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση διαφόρων περιοχών της χώρας, ενώ η νέα υπουργός Παιδείας κ. Άννα Διαμαντοπούλου σχεδιάζει να αλλάξει τα πάντα, προκειμένου να σταματήσει το φαινόμενο των ρουσφετολογικών αποσπάσεων.

Σύμφωνα με υπολογισμούς, περισσότεροι από 10.000 εκπαιδευτικοί έχουν αποσπαστεί από τα σχολεία τους σε διάφορες υπηρεσίες του Δημοσίου, από την κεντρική υπηρεσία και τις περιφερειακές διευθύνσεις, μέχρι και σε μητροπόλεις.

Η χαρτογράφηση για την αποτύπωση της κατάστασης ξεκίνησε από το ίδιο το Υπουργείο.
Η κ. Διαμαντοπούλου, μόλις ανέλαβε καθήκοντα, ζήτησε από τις υπηρεσίες να την ενημερώσουν.
Σύμφωνα με τους συνεργάτες της, άρχισαν να καταφθάνουν στο γραφείο της πρόχειρα σημειώματα και πινακάκια, τα οποία καταδείκνυαν ένα και μόνο πράγμα: ουδείς είχε ακριβή εικόνα.
Το επόμενο βήμα ήταν να ζητήσει με έγγραφό της από τη γενική διευθύντρια Διοικητικής και Οικονομικής Υποστήριξης του υπουργείου αναλυτικό πίνακα των αποσπασμένων εκπαιδευτικών.
Τότε διαπιστώθηκε ότι οι αποσπάσεις στις κεντρικές υπηρεσίες του υπουργείου είναι 1.013 ακριβώς, ενώ 300 από αυτές έγιναν με μια μόνο απόφαση του προηγούμενου υπουργού τον Ιούνιο του 2009 και με ισχύ για τρία χρόνια (για πρώτη φορά!)
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι περίπου 300 από τους αποσπασμένους θα επιστρέψουν στα σχολεία τους, ενώ τις επόμενες ημέρες θα γίνουν και νέες προσλήψεις αναπληρωτών.
ΠΗΓΗ: Τα Νέα Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009