Μια ιστορία που μπορεί να είναι αληθινή!

Του Στέφανου Καραμούτσιου (από τα Πρωϊνά Νέα)

Τελευταία μέρα του Οκτωβρίου και σε Λύκειο της πόλης μας ο Υποδιευθυντής μπαίνει στη Β΄ Λυκείου για να παρουσιάσει τα δίδυμα αδέλφια, Τζάφερ και Μαρίε, αλβανικής καταγωγής που πήραν μετεγγραφή από Σχολείο των Αθηνών.
Με την ευκαιρία και καθώς η καθηγήτρια της Ιστορίας απουσιάζει, αρχίζει να τους κάνει διάφορες ερωτήσεις, ιστορικού κυρίως περιεχομένου...
- Τι γιορτάζαμε προχτές παιδιά;
- Μα την 28η Οκτωβρίου, κύριε, απαντούν όλοι με ένα στόμα!
- Και ποιος είπε το ΟΧΙ, ρωτά ο Υποδ/ντής.
Αμηχανία στην τάξη, ώσπου ο χοντρός στο βάθος απαντά:
- Η κ. Μπεζαντάκου, κύριε, όταν ο Καραμανλής έδιωξε τον αγαπημένο της βουλευτή Δαϊλάκη.
Ο υποδιευθυντής τον κοιτάζει με το βλοσυρό του βλέμμα και ησυχία επικρατεί στην τάξη!
- Ο Ιωάννης Μεταξάς, κύριε, πετάγεται η Μαρίε, στις 28 Οκτωβρίου του 1940, στον Ιταλό πρέσβη, όταν ο τελευταίος του ζήτησε ουσιαστικά την υποταγή της χώρας.
Ικανοποιημένος ο Υποδ/ντής συνεχίζει τις ερωτήσεις του.
- Ποιος είπε το «πολλές τιμές περίμενα από σένα πατρίδα, μα τη τιμή να πεθάνω για χάρη σου δεν την περίμενα;»
Βουβαμάρα στην τάξη ώσπου ο Τζάφερ σηκώνει το χέρι του.
- Ο ποιητής και βουλευτής Λορέντζος Μαβίλης, κύριε στις 8 Νοεμβρίου του 1912 στο Δρίσκο, όταν ξεψυχά χτυπημένος από Τουρκικό βόλι, πολεμώντας για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων!
- Μπράβο Τζάφερ, λέει ο υποδιευθυντής, ικανοποιημένος διπλά, μιας και ο Δρίσκος ήταν το χωριό που γεννήθηκε και ο παππούς του είχε την τιμή να θάψει τον ήρωα ποιητή...
- Και ποιος είπε το «Ελευθερία ή θάνατος» παιδιά;
Μουρμούρα στην τάξη και διάφορα απίθανα ονόματα ακούγονται, ώσπου η Μαρίε σηκώνει το χέρι και
- Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, κύριε, στις 25 Μαρτίου του 1821, όταν σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης των Ελλήνων.
- Ντροπή σας, φωνάζει ο Υποδ/ντής, οι γείτονές μας, οι Αλβανοί, ξέρουν καλύτερα ελληνική ιστορία από σας!
Τη σιωπή, που επικρατεί στην τάξη από την παρατήρηση, σπάει η φωνή του χοντρού από το βάθος, που απευθυνόμενος στη Μαρίε, φωνάζει:
- Σε πήδηξε ποτέ χοντρός;
Έξαλλος ο Υποδ/ντής ουρλιάζει:
- Ποιος θρασύς το είπε αυτό;
- Ο Θεόδωρος Πάγκαλος, κύριε, πετάγεται η Μαρίε, που έχει και αλβανικές ρίζες, στην πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας Θάτσερ, όταν ρώτησε «ποιος είναι αυτός ο χοντρός που κάθεται στη θέση του Έλληνα πρωθυπουργού», μιας και ο Α. Παπανδρέου είχε γυρίσει εκτάκτως την Ελλάδα, στη διάσκεψη της Ρώμης το 1987!
Αναταραχή στην τάξη ώσπου ακούγεται μια φωνή!
- «Έλεος, θα ξεράσω!»
- Ποιος το είπε αυτό, φωνάζει ο Υποδ/ντής, που είχε χάσει τον έλεγχο της τάξης (Άλλωστε αυτά ήταν και μια από τις αιτίες που το σοφό υπηρεσιακό συμβούλιο δεν τον έκανε ποτέ διευθυντή...)
- Ο πατέρας μου, κύριε, πετάγεται ο Τζάφερ, όταν χτες έβλεπε στην τοπική τηλεόραση κάτι χοντροκομμένους, που αυτοαποκαλούνταν σοσιαλιστές, που έτρωγαν, χυδαία κρέατα και έπιναν ρακιά σε μια γιορτή... δεν θυμάμαι πως την έλεγαν, γιατί του θύμιζαν τους δικούς του σοσιαλιστές από την Αλβανία σε μέρες μαύρες...
Πανζουρλισμός, φωνές και ξαφνικά ένα στριγκ διασχίζει την τάξη και
πέφτει στα χέρια του Υποδ/ντή, που αστραπιαία το κρύβει κάτω από την έδρα, ενώ ουρλιάζει:
- Ποιος το πέταξε αυτό;
- Σκοπιανός ή Τούρκος προβοκάτορας -κάποιοι λένε και για ένα σατανικό κουμπάρο- στον πρόεδρο Κάρολο Παπούλια στην Κομοτηνή, πετάγεται η Μαρίε!
Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές πάνω στα θρανία φωνάζουν, ο Υποδ/ντής σχεδόν λιποθυμά, όταν ανοίγει η πόρτα και προβάλλει το εμβρόντητο κεφάλι του Διευθυντή, που μονολογεί βλέποντας τα χάλια της τάξης: «Είμαστε ένα απέραντο φρενοκομείο!»
- Κωνσταντίνος Καραμανλής ο θείος, απαντά ο Τζάφερ, για να χαρακτηρίσει τη διαχρονική κατάσταση της χώρας...
Σημείωση: Δεν διεκδικούμε την πρωτοτυπία της «σύλληψης» της ιστορίας, αλλά την πατρότητα του περιεχομένου της, που κάλλιστα μπορεί να είναι... αληθινό.