Με τη σειρά όμως αυτή γίνονται πολλά πειράματα μηχανικής - στην Α Λυκείου μελέτη ελεύθερης πτώσης, νόμοι κεντρομόλου δύναμης, τριβή, διατήρηση μηχανικής ενέργειας, κρούσεις - στη Β Λυκείου το εκκρεμές με το καταπληκτικό χρονόμετρο των 8 μετρήσεων με τις φωτοπύλες - στη Γ Λυκείου κρούσεις, προσδιορισμός ροπής αδράνειας κυλίνδρου, κύλιση σε κεκλιμένο επίπεδο, διατήρηση μηχανικής ενέργειας σε ανακύκλωση.
Οι φωτοπύλες δουλεύουν ανεξάρτητα από τη κεντρική συσκευή, ή τοποθετημένες στη μεταλλική ράμπα.
Αξίζει τον κόπο να βρούμε όλα τα υλικά και να έχουμε την υπομονή να τα συναρμολογήσουμε στη βασική μονάδα με τις δυο μεταλλικές ράβδους, αλλά προπαντός να επιχειρήσουμε τα σχετικά πειράματα.
Για να βοηθήσω στην συναρμολόγηση των υλικών παραθέτω τις επόμενες φωτογραφίες.
Υπολογισμός συντελεστή τριβής ολίσθησης.
Τοποθέτηση φωτοπυλών στη κεντρική συσκευή με τις δυο μεταλλικές ράβδους.
Μελέτη διατήρησης ορμής σε δύο διαστάσεις.
Διατήρηση μηχανικής ενέργειας με τη συσκευή ανακύκλωσης και φωτοπύλες
4 σχόλια:
...Μiltonios κατά τη γνώμη μου το σετ αυτό είναι μακράν το πιο πλήρες κι αξίζει πραγματικά τα λεφτά του (περίπου 300€ η σειρά). Κι αυτό επειδή κάνει σχεδόν όλα τα προβλεπόμενα σχολικά πειράματα μηχανικής-μια έξτρα προσθήκη περιλαμβάνει και ζεύγος αμαξιδίων για πειράματα κίνησης και ορμής-κρούσης.Ως προ τις οδηγίες συναρμολόγησης έχεις δίκηο, κι εμένα μου φαίνονται υπερ το δέον τεχνικές για μαθητές ή πρωτόπειρους στο εργαστήριο καθηγητές. Μια καλή δουλειά συναρμολόγησης, βήμα προς βήμα, είχε πάρει το μάτι μου στο σαιτ του ΕΚΦΕ Ηλιούπολης.Κι ένα τελευταίο, το σετ είναι ελληνική δουλειά και κάτι παρόμοιο δεν έχω δει ακόμα στους ξένους καταλόγους αντίστοιχων οργάνων.
Ο.Κ. Προστέθηκε στην ανάρτηση σύνδεσμος για το εκφε Ηλιούπολης, με την περιγραφή της σειράς των οργάνων και σχετικές ασκήσεις.
Εμένα πάντως με δυσκόλεψε, γιατί δεν είχα τη σειρά και έτρεχα από σχολείο σε σχολείο να βρώ αλλού το κλειδί αλεν, αλλού το cd της σειράς (που δεν λέει και πολλά, αφού τα βίντεο δεν κατατοπίζουν επαρκώς, νομίζω δεν παίζει σε όλους τους υπολογιστές) αλλού τα πλαστικά, αλλού τα μεταλλικά εξαρτήματα κλπ.
Εν μέρει φταίει και το ότι στα Σχολεία η τακτοποίηση δεν έγινε συνολικά.
Να φαντασθείς πήγα το Γενάρη 400 km περίπου νοτιοδυτικά να κατατοπισθώ, αλλά πιάσαμε την κουβέντα και το γλυκό κρασί.
Όσο ασχολούμαι με τη σειρά διαπιστώνω προτερήματα (μέτρηση περιόδου εκκρεμούς με το ψηφιακό χρονόμετρο, μελέτη καταόρυφης βολής, διατήρηση μηχανικής ενέργειας κλπ) όπως και αστοχίες στην εύρεση του συντελεστή τριβής ολίσθησης όπου η ράμπα εύκολα ανατρέπεται τα ξύλα δεν πάνε σε ευθεία. Τα ξύλινα σώματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε άλλη αρκετά μεγαλύτερη σανίδα.
Η συσκευή δεν συνοδεύεται με τους ειδικούς σφιγτήρες που δείχνει το βίντεο.
Καλό θα ήταν αν οι φωτοπύλες να μπορούν να προσαρμοστούν σε μεγαλύτερο μεταλλικό σωλήνα ώστε να προσαρμόζονται και σε άλλη εξωτερική ράμπα.
Καλή δουλειά για τη σειρά μηχανικής έγινε και στο εκφε Καρδίτσας με τον ακάματο Σεραφείμ.
Λοιπόν, Μίλτο. Τι διαπίστωσα με τα όργανα αυτά, αναλαμβάνοντας, όπως ξέρεις Υπεύθυνος Εργαστηρίου:
1. Δεν υπάρχει κάπου ολοκληρωμένη λίστα, πού πάει τι και πώς. Από το ΥΠΕΠΘ εννοώ, εκτός αν δεν είμαι ενημερωμένος. Διαφορα "ψιλολόγια", έτσι ώστε να έχεις την εντύπωση οτι λύνεις παζλ. Δεν μ' αρέσει να ψάχνω όλο το εργαστήριο για να βρω ένα εξαρτηματάκι που κάποιος άλλος πριν από μένα είχε χρησιμοποιήσει και το παράτησε κάπου.
2. Δεν είμαι εξοικειωμένος με τη λογική τους. Αν εσύ χρειάζεσαι να κάνεις 400 χλμ. για να βρεις το τι και πώς, τι να σου κάνει ο μέσος καθηγητής, που μάλλον "ψιλοβαριέται" να συναρμολογεί, και επι πλέον τον κυνηγάει και η ύλη.
3. Προσωπικά, τα είχαμε πει και προφορικά, βρισκω οτι τα νέα εργαστήρια Φυσικής χρησιμοποίησαν μια λογική "tabula rasa" (είναι της μόδας). Κι όμως έχω ωραιότατα όργανα, πολύ προχωρημένα για την εποχή τους από τότε που υπήρχε το εργοστάσιο Εποπτικών μέσων, με διευθυντή τον αείμνηστο Βρέτταρο.Και βέβαια το κλείσαμε όπως και όλα τ' άλλα. Θαυμάσια "ελληνικά" όργανα του αείμνηστου Βρετταρου. Αθάνατα. Τώρα γεμίσαμε κινέζικές σαβούρες. Στο σχολείο μου προστέθηκαν η πληθώρα των οργάνων του ΕΠΛ (άλλη αμαρτία αυτή: όταν είχα πει πριν από χρόνια στη Θεσσαλονίκη στους υπεύθυνους του ΥΠΕΠΘ οτι σε 10 χρόνια δεν θα μπορεί κανείς να τα χρησιμοποιήσει γιατί δεν υπάρχει α) κίνητρο β) συντήρηση γ) επίσημη πολιτική προώθηση της Πειραματικής διδασκαλία των Φ.Ε. στα ΑΠΣ με κοιτάζανε καχύποπτα σαν "αντιδραστικό". Μάλλον δικαιώθηκα...). Ακόμη προστέθηκαν τα όργανα του PSSC, άλλη μια απόπειρα, έτσι για να έχουμε να λέμε στα γεράματά μας, γεμίσαμε αμαξάκια και χρονομετρητές, και τελικά τα σημερινά. Το αποτέλεσμα: Τα είπαμε και προφορικά: Δεν βγάζω άκρη. Νομίζω οτι κάτι περίπου τέτοιο συμβαίνει σε όσα σχολεία είχαν από πριν εργαστήριο. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κάποιος που να είναι υπεύθυνος να ορίσει τι θα πετάξουμε, τι θα κρατήσουμε, τι θα προωθήσουμε σε άλλα σχολεία, ακόμα και σε χώρες που τα έχουν ανάγκη: Να έχουμε ενιαία πολιτική όπως συμβαίνει σε project στην Αγγλία, ας πούμε; Γιατί φυσικά δεν μπορεί ένα ΕΚΦΕ να χαράξει τέτοια πολιτική. Να συνοδευτεί όλος ο εργαστηριακός εξοπλισμός με prospectus σε μορφή ντοσιέ, με εργαστηριακό οδηγό προσαρμοσμένο στα συγκεκριμένα όργανα, με λεπτομερείς οδηγίες (δεν μπορείς κάθε λίγο και λιγάκι να τρέχεις στο ΕΚΦΕ για μια βίδα) και προπαντός μηχανισμό συντήρησης με ειδικούς ηλεκτρονικούς, εργατοτεχνίτες εξειδικευμένους στο αντικείμενο κλπ. Ούτε όταν χαλάει ένας πάγκος ή μια καρέκλα να τρέχουμε στον ΕΚΦΕ. Τι να κάνει ο ΕΚΦΕ: Να διορθώνει τις καρέκλες σαν τους "γύφτους"; :-)Και ακόμη: Υπάρχει και η τάση μέσα στα πλαίσια του γενικώτερου "μπάχαλου" στην Εκπαίδευση να βουτάνε και καμια βίδα, κανένα μαγνητάκι, κανένα πόμολο, έτσι ώστε να είσαι συνέχεια στην τσίτα μηπως μείνεις μόνο με το περίβλημα του οργάνου, ενώ το εσωτερικό του να βρίσκεται στο Μοναστηράκι:-) (Εχει γίνει κι αυτό:-)). Αλλά, όπως θα ξέρεις καλλίτερα από μένα (παλιώσαμε γαρ και ξέρουμε πια) στο ελληνικό ντοβλέτι όλα είναι "ράβε-ξήλωνε". Αλλη λοιπόν μια χαμένη υπόθεση: Η Εργαστηριακή διδασκαλία. Πριν από 32 χρόνια στο Α'Συνέδριο Φυσικής της ΕΕΦ στη Θεσσαλονίκη τονιζόταν η ανάγκη εισαγωγής της Πειραματικής Διδασκαλίας. Ακόμα την εισάγουμε...
Υ.Γ. Προχτές βρήκα έναν παλιό μαθητή μου, γύρω στα 35-40. Μου λέει: "Εμένα μου άρεσε η Φυσική, θυμάμαι και ένα τύπο: υ=s/t". Κάπου δουλεύει στις συγκοινωνίες στην Αθήνα. Γέλασα από μέσα μου βέβαια, για να μην τον προσβάλλω...ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ...
Stergio, να απαντήσω μόνο στο τελευταίο, στά άλλα άλλη φορά, για το τι μένει στους μαθητές μας (όπως στο μαθητή σου που δουλεύει στις συγκοινωνίες και έννοιωσε πλεον αυτό το βε ισον ες δια ταφ)
Σε μια ομιλία του ο Αντρέας Κασέτας, όταν τον ρώτησε ο Οδυσσέας, ο ναυτικός, τι δουλειά κάνει και του είπε ο Κασέτας, «φυσικός, καθηγητής» ο άλλος του απάντησε δηλαδή …ΜΠΟΥΡΟΥΤΗΣ, τον θυμάμαι πάντα,
με εκείνο το πείραμα …Τη σιδερένια σφαίρα να επιπλέει σ’ ένα ασημένιο υγρό….
Χρόνια και χρόνια ο Οδυσσέας ο ναυτικός σε σιδερένια καράβια να επιπλέουν στις θάλασσες.
Είναι αυτά τα ΛΙΓΑ που θα μας συντροφεύουν πάντα στο δρόμο μας που περνούσε από τα Σχολεία.
Δημοσίευση σχολίου