ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ από το ιστολόγιο e-epiloges-dionysos)
«Δος μου τόπο να σταθώ και τη γη θα κινήσω»-Όταν ο Αρχιμήδης κατέπλησσε τους αρχαίους Έλληνες μ’ αυτά τα λόγια, σκεφτόταν την ανακάλυψη των νόμων της μηχανικής.Σήμερα ξέρουμε πως μπορούμε να «κινήσουμε» τον κόσμο, χωρίς κανένα γιγαντιαίο μοχλό.
Στα ράφια των βιβλιοθηκών βρίσκονται μερικά βιβλία τα οποία στο δεδομένο χρόνο τα κατάφεραν.Η ιστορία πραγματικά απέδειξε ότι μερικά βιβλία μπορούν ν’ αλλάξουν τη μοίρα του ανθρώπου, να την αλλάξουν σε πιο μεγάλο βαθμό απ’ ότι τα πραξικοπήματα και οποιεσδήποτε μεταρρυθμίσεις.
Ένας μοναδικός τόμος προοδευτικής συγκεντρωτικής σκέψης μπορεί να επιδράσει στην εξέλιξη των γεγονότων περισσότερο απ’ ότι οι νικηφόρες εκστρατείες δεκάδων στρατηλατών.
Ο μεγαλοφυής ποιητής μπορεί να γίνει πιο δυνατός και από ένα δικτάτορα, ένας μεγάλος επιστήμονας μπορεί ν’ αφήσει πιο βαθιά ίχνη απ’ ότι μια μεγάλη αυτοκρατορία, ένας επαναστατικός στοχαστής μπορεί να επιδράσει στις πλατιές μάζες περισσότερο απ’ όλα τα άρχοντα κόμματα μαζί.Είναι πολλά τα βιβλία που εμφανίστηκαν από τον καιρό της ύπαρξης του ανθρωπίνου πολιτισμού, βιβλία τα οποία βοήθησαν στην «κίνηση» του κόσμου και άλλαξαν την όψη της εποχής; Πιθανό να μην είναι και τόσα πολλά.
Αν αφήσουμε κατά μέρος τα μεγάλα λογοτεχνικά έργα και περιοριστούμε στα επιστημονικά-φιλοσοφικά και πολιτικά έργα θα δούμε ότι θα μπορούσαν να χωρέσουν σ’ ένα μικρό ράφι.
Ας προσπαθήσουμε να συντάξουμε κατά προσέγγιση ένα κατάλογο αυτών των βιβλίων έστω των τελευταίων 500 χρόνων....
Έτος 1516. Η παλιά φεουδαρχική Αγγλία , το νησί των βαρώνων, των θαλασσοπόρων και των φτωχών γεωργών. Στον θρόνο ο βασιλιάς Ερρίκος ο 8ος ο οποίος θανάτωσε όλες τις γυναίκες του. Το κράτος στα χέρια της δεσποτικής αριστοκρατίας, η πνευματική ζωή στα χέρια των επισκόπων και των μοναχών.Στις άλλες χώρες το φεουδαρχικό σκότος είναι ακόμα πιο πυκνό.
Στη Ρωσία εξουσιάζει ο πατέρας του Ιβάν του Τρομερού. Ο φιλοσοφικός κόσμος ακόμα δεν είχε ξυπνήσει.
Οι άνθρωποι εργάζονται για τους Κυρίους, βασανίζονται και πιστεύουν πως μπορούν να βρουν την ευτυχία μόνος τη μετα θάνατο ζωή. Σχεδόν κανένας δεν σκέφτεται πώς μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν αλλοιώς. Δεν υπάρχουν ακόμα εφημερίδες, ορθή επιστήμη, οργανωμένα πολιτικά κόμματα.
Αυτή την εποχή ξαφνικά εμφανίζεται το βιβλίο με τον μακρύ τίτλο «Χρυσό βιβλίο, τόσο ωφέλιμο, όσοι και διασκεδαστικό για την καλύτερη διοίκηση του κράτους και για το νέο νησί Ουτοπία».
Ο δημιουργός δεν είναι ούτε ποιητής ούτε συγγραφέας, αλλά αυλικός, με το όνομα Τόμας Μουρ.Στο βιβλίο παρουσιάζει κάποια χώρα-θαύμα όπου όλοι είναι ευτυχισμένοι. Οι κάτοικοι της Ουτοπίας δουλεύουν 6 ώρες την ημέρα, δεν ξέρουν τι θα πει φτώχεια, μοιράζουν τα αγαθά σύμφωνα με τις ανάγκες τους και διοικούν οι ίδιοι.
Στον ελεύθερο τους χρόνο ασχολούνται με τις επιστήμες και την τέχνη. Ιδιωτική ιδιοκτησία δεν υπάρχει, η μόρφωση είναι προσιτή σε όλους κανένας δεν εκμεταλλεύεται και δεν καταπιέζει τον άλλο. 500 χρόνια από την εποχή μας η μεγαλοφυΐα του άγγλου ονειροπόλου προβλέπει την κομμουνιστική κοινωνία.
Το βιβλίο του Μουρ ποτέ δεν θα σβήσει από τη μνήμη των ανθρώπων. Ακόμα 100 χρόνια μπροστά και θα μπορεί να βοηθά αυτούς οι οποίοι θέλουν ν’ αλλάξουν τον κόσμο. Όμως ο Μουρ αυτό δεν μπόρεσε να το κάνει.
Ο βασιλιάς Ερρίκος τον αποκεφαλίζει 13-4-1534 και η Αγγλία σιωπά.
Ο χρόνος του πολιτικού Αρχιμήδη ακόμα δεν ήλθε. Η λέξη «Ουτοπία» σημαίνει «το μέρος που δεν υπάρχει».
Η ιδέα, η οποία δεν καταλύει την παλιά τάξη, μένει όνειρο.
Η συνέχεια ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου