Το ξέρω, δεν αξίζει τόση επιμονή μέσα στην εκμηδένιση. Και όμως, χρόνια μετά, ο Μύρωνας θα γίνει μουσική και φώτα αίμα και γέλιο ενός παιδιού, σπαρμένοι αγροί και θάλασσες, κι όλα τα μάτια των παιδιών θα τον θυμίζουν γέρνοντας σα στάχυα από ψιλή βροχή στα πεζοδρόμια. Εκείνος ανεπανάληπτη φωνή μέσα μου θα σωπαίνει ανάβοντας την ομορφιά στο σκοτωμένο νόημα που η ζωή περιέχει. Γιατί τον είδα πόσο καρτερικά φυτεύτηκε για πάντα, ψιθυρίζοντας ήμουν πολύ νέος για θάνατο, θα επιστρέφω πάντα τα καλοκαίρια, όσο υπάρχεις, κι ύστερα θα σταματήσουν όλα Θεέ μου, ετοιμάζεις κόσμο απατηλό, ατρικύμιστο για το χαμό μου
Από τη συλλογή "Ο θάνατος του Μύρωνα" (1960) Του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου. Συνονόματος του Αλέξη του "Gregory", όπως τον λέγανε οι φίλοι του. Αλήθεια, "Θεέ μου, ετοιμάζεις κόσμο απατηλό, ατρικύμιστο για το χαμό μου";
Τι ήταν πάλι αυτό το κακό ο χαμός του αθώου περαστικού 15χρονου Αλέξανδρου; Μιας και γυρίσατε πρόσφατα από την Ιταλία, να θυμηθούμε απόψε τον Τζουλιάνι.
ΙΤΑΛΙΑ (Ιούλιος 2001) Περισσότεροι από 200.000 διαδηλωτές συγκεντρώνονται στη Γένοβα για να διαδηλώσουν στη διάρκεια της συνόδου κορυφής της G8, των 8 πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικών χωρών της Δύσης. Στις 20 Ιουλίου ο 23χρονος Κάρλο Τζουλιάνι την ώρα που παίρνει μέρος σε διαδήλωση πυροβολείται από καραμπινιέρο στην πλατεία Αλιμόντα, καθώς το αυτοκίνητο της αστυνομίας έχει περικυκλωθεί από πλήθος. Ο Τζουλιάνι, που φορούσε μια μπλε μάσκα του σκι, αρπάζει έναν πυροσβεστήρα και κινείται να τον πετάξει προς το περιπολικό. Ο καραμπινιέρος Μάριο Πλακανίκα τον πυροβολεί από κοντινή απόσταση ανάμεσα στα μάτια. Ο οδηγός του περιπολικού βάζει όπισθεν και περνά πάνω από το σώμα του ενώ μετά κάνει μπρος και τον ξαναπατά. Η νεκροψία θα δείξει ότι ο νεαρός ήταν ακόμη ζωντανός και εάν δεν είχε δεχθεί τα χτυπήματα από το αυτοκίνητο θα μπορούσε να είχε ζήσει. Αργότερα ο αστυνομικός αθωώνεται επειδή σύμφωνα με την απόφαση «είχε πυροβολήσει στον αέρα και η σφαίρα εξοστρακίστηκε σε μια πέτρα που είχε ριχθεί εκείνη τη στιγμή και χτύπησε τον Τζουλιάνι» (-Και άσκηση συνάντησης κινητών σε τρεις διαστάσεις να ήταν δύσκολα θα λύνονταν -) Βίαια επεισόδια ακολούθησαν την δολοφονία και το όνομα του Τζουλιάνι δόθηκε σε πλατείες και δρόμους σε αρκετές χώρες ενώ γράφτηκαν πολλά τραγούδια. (από ΤΑ ΝΕΑ Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008)
2 σχόλια:
Το ξέρω, δεν αξίζει τόση επιμονή
μέσα στην εκμηδένιση. Και όμως, χρόνια
μετά, ο Μύρωνας θα γίνει μουσική και φώτα
αίμα και γέλιο ενός παιδιού, σπαρμένοι
αγροί και θάλασσες, κι όλα τα μάτια των παιδιών
θα τον θυμίζουν γέρνοντας σα στάχυα
από ψιλή βροχή στα πεζοδρόμια. Εκείνος
ανεπανάληπτη φωνή μέσα μου θα σωπαίνει
ανάβοντας την ομορφιά στο σκοτωμένο νόημα
που η ζωή περιέχει. Γιατί τον είδα πόσο
καρτερικά φυτεύτηκε για πάντα, ψιθυρίζοντας
ήμουν πολύ νέος για θάνατο, θα επιστρέφω πάντα
τα καλοκαίρια, όσο υπάρχεις, κι ύστερα
θα σταματήσουν όλα
Θεέ μου, ετοιμάζεις
κόσμο απατηλό, ατρικύμιστο για το χαμό μου
Από τη συλλογή "Ο θάνατος του Μύρωνα" (1960) Του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου.
Συνονόματος του Αλέξη του "Gregory", όπως τον λέγανε οι φίλοι του. Αλήθεια, "Θεέ μου, ετοιμάζεις
κόσμο απατηλό, ατρικύμιστο για το χαμό μου";
Τι ήταν πάλι αυτό το κακό ο χαμός του αθώου περαστικού 15χρονου Αλέξανδρου;
Μιας και γυρίσατε πρόσφατα από την Ιταλία, να θυμηθούμε απόψε τον Τζουλιάνι.
ΙΤΑΛΙΑ (Ιούλιος 2001)
Περισσότεροι από 200.000 διαδηλωτές συγκεντρώνονται στη Γένοβα για να διαδηλώσουν στη διάρκεια της συνόδου κορυφής της G8, των 8 πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικών χωρών της Δύσης. Στις 20 Ιουλίου ο 23χρονος Κάρλο Τζουλιάνι την ώρα που παίρνει μέρος σε διαδήλωση πυροβολείται από καραμπινιέρο στην πλατεία Αλιμόντα, καθώς το αυτοκίνητο της αστυνομίας έχει περικυκλωθεί από πλήθος. Ο Τζουλιάνι, που φορούσε μια μπλε μάσκα του σκι, αρπάζει έναν πυροσβεστήρα και κινείται να τον πετάξει προς το περιπολικό. Ο καραμπινιέρος Μάριο Πλακανίκα τον πυροβολεί από κοντινή απόσταση ανάμεσα στα μάτια. Ο οδηγός του περιπολικού βάζει όπισθεν και περνά πάνω από το σώμα του ενώ μετά κάνει μπρος και τον ξαναπατά. Η νεκροψία θα δείξει ότι ο νεαρός ήταν ακόμη ζωντανός και εάν δεν είχε δεχθεί τα χτυπήματα από το αυτοκίνητο θα μπορούσε να είχε ζήσει. Αργότερα ο αστυνομικός αθωώνεται επειδή σύμφωνα με την απόφαση «είχε πυροβολήσει στον αέρα και η σφαίρα εξοστρακίστηκε σε μια πέτρα που είχε ριχθεί εκείνη τη στιγμή και χτύπησε τον Τζουλιάνι»
(-Και άσκηση συνάντησης κινητών σε τρεις διαστάσεις να ήταν δύσκολα θα λύνονταν -)
Βίαια επεισόδια ακολούθησαν την δολοφονία και το όνομα του Τζουλιάνι δόθηκε σε πλατείες και δρόμους σε αρκετές χώρες ενώ γράφτηκαν πολλά τραγούδια.
(από ΤΑ ΝΕΑ Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008)
Δημοσίευση σχολίου