Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

Έρχονται οι Γερμανοί να μας φυλάξουν!

«Σοκ και δέος» για την οικονομία
Η «ώρα της αλήθειας» για τα έκτακτα μέτρα φτάνει μαζί με τον Όλι Ρεν στην Αθήνα
O επίτροπος Όλι Ρεν στην Αθήνα

«Κλειδώνει» τη Δευτέρα, κατά τις διαδοχικές επαφές που θα έχει ο Φινλανδός επίτροπος Όλι Ρεν στην Αθήνα, η δέσμη των πρόσθετων μέτρων. Οι ανακοινώσεις αναμένονται εντός των επόμενων εικοσιτετραώρων -πιθανώς την Τετάρτη- και τα σκληρά μέτρα, όπως όλα δείχνουν, θα έχουν άρωμα Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Ο κ. Ρεν φθάνει στην Αθήνα για να συζητήσει «τη σημερινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και των δημοσίων οικονομικών», όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Κομισιόν, έχοντας κατά νου την έκθεση του μεικτού κλιμακίου των ελεγκτών, οι οποίοι τις προηγούμενες ημέρες έκαναν φύλλο και φτερό τον προϋπολογισμό, διαπιστώνοντας «μαύρη τρύπα» στην εκτέλεση του Προγράμματος Σταθερότητας ύψους έως 4,5 δισ. ευρώ.
Οι τεχνοκράτες απαίτησαν πρόσθετα μέτρα που αντιστοιχούν στο 1,8% του ΑΕΠ. Πρότειναν, μάλιστα, οι αποφάσεις να στοχεύουν στη δραστική περικοπή των δαπανών στο Δημόσιο με την κατάργηση του δώρου του Πάσχα και του επιδόματος αδείας (του 14ου μισθού) και το «ψαλίδισμα» κονδυλίων 1,2 δισ. ευρώ στα νοσοκομεία.
Με αυτές τις παρατηρήσεις στους φακέλους της, ο επίτροπος για τις οικονομικές υποθέσεις θα έχει συναντήσεις με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θεόδωρο Πάγκαλο, τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου, τον υπουργό Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδο και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γιώργο Προβόπουλο (νωρίτερα ο κ. Προβόπουλος θα γίνει δεκτός από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας) και το απόγευμα θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου στην αντιπροσωπεία της Κομισιόν στην Αθήνα.
Σύμφωνα με ανώτατες κυβερνητικές πηγές που επικαλείται Το Βήμα της Κυριακής, τα «έκτακτα μέτρα» θα είναι πρωτοφανή και θα υπερβαίνουν τις προβλέψεις, καθώς η χώρα έχει κυριολεκτικά την τελευταία ευκαιρία για να επιχειρήσει «διάσωση με δικά της μέσα» και να πετύχει τη σταδιακή αποκατάσταση των «πιστωτικών γραμμών».
Μεταξύ άλλων εξετάζεται σοβαρά το ενδεχόμενο να αυξηθεί ο ΦΠΑ ως και 3,5% ενώ, παρά τις διαψεύσεις, στην πράξη δεν έχει αποκλειστεί η «προσωρινή κατάργηση» του 14ου μισθού, αλλά εναλλακτικά συζητείται νέα μείωση μισθών για να σωθεί ο 14ος. Στo τραπέζι βρίσκεται επίσης η νέα αύξηση των φόρων στα καύσιμα (επιπλέον 5 λεπτά το λίτρο στην αμόλυβδη), καθώς και νέα αύξηση των φόρων στα τσιγάρα και στα ποτά.
Αυτή την εβδομάδα «κλειδώνουν» επίσης οι αλλαγές στη φορολογία για 8.500.000 πολίτες, με σημαντικότερες την καθιέρωση νέας φορολογικής κλίμακας που θα επιβαρύνει όσους έχουν ετήσια εισοδήματα άνω των 30.000 ευρώ, την οριστικοποίηση του μέτρου συγκέντρωσης αποδείξεων για την εξασφάλιση του αφορολογήτου των 12.000 ευρώ, την κατάργηση του ΕΤΑΚ και την αντικατάστασή του από τον ΦΜΑΠ, αλλά και την εφαρμογή των νέων τεκμηρίων διαβίωσης.

Γαλλο-γερμανική βοήθεια;
Το τρίτο πακέτο οικονομικών μέτρων που θα αποφασίσει η κυβέρνηση θεωρείται κρίσιμο όχι μόνο για το εάν θα καταφέρει να ηρεμήσει τις αγορές και να «ξεφουσκώσουν» τα επιτόκια δανεισμού, αλλά και για την υλοποίηση της φημολογούμενης ευρωπαϊκής βοήθειας που μετά το γαλλικό «ναι» φαίνεται ότι αποδέχεται πλέον και η Γερμανία.
Προς τούτο την Παρασκευή ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Βank Γιόζεφ Ακερμαν ήρθε στην Αθήνα και συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου και τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου και εν συνεχεία με τη διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας.
Ο κ. Ακερμαν, που στην παρούσα φάση έχει αναλάβει τον ρόλο «γεφυροποιού» Ελλάδας - Γερμανίας, κατ΄ εντολήν της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, εκτιμάται ότι θα προετοιμάσει το σχέδιο στήριξης της Ελλάδας, το οποίο θα λάβει την οριστική του μορφή την ερχόμενη Παρασκευή, κατά τη συνάντηση του κ. Παπανδρέου με την κυρία Μέρκελ στο Βερολίνο.
Τα σενάρια για το πακέτο αυτό ποικίλουν στον διεθνή Τύπο, ο οποίος εξακολουθεί να έχει στραμμένη την προσοχή του στα οικονομικά προβλήματα της Ελλάδας. Το γερμανικό υπουργείο οικονομικών αρνήθηκε να σχολιάσει την περασμένη εβδομάδα δημοσίευμα ότι εξετάζει σχέδιο σύμφωνα με το οποίο οι χώρες της Ευρωζώνης θα παράσχουν βοήθεια ύψους μεταξύ 20-25 δισ. ευρώ.
Το πρακτορείο Bloomberg έγραψε ότι η Γερμανία ίσως αγοράσει ελληνικά ομόλογα ή θα παράσχει εγγυήσεις μέσω της κρατικής τράπεζας Kfw, αλλά τόσο η τράπεζα όσο και εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών αρνήθηκε να σχολιάσει την Παρασκευή δημοσίευμα.
Στο σενάριο της KfW επανέρχεται η βρετανική Telegraph, κάνοντας λόγο για «πακέτο» βοήθειας ύψους 20-30 δισεκατομμυρίων ευρώ, εκ των οποίων το μισό θα καλυφθεί από τη Γερμανία και τη Γαλλία, και το υπόλοιπο μισό από επενδυτές. Σε αντίστοιχο σενάριο βοήθειας ύψους 30 δισ. ευρώ αναφέρεται και η Wall Street Journal. Σημειώνεται ότι τους αμέσως επόμενους μήνες, η Ελλάδα πρέπει να αποπληρώσει χρέος ύψους 22 δισ. ευρώ.
Newsroom ΔΟΛ

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Με αφορμή μια γελιογραφία: Μικροσκόπια & Τηλεσκόπια


ΛΕΠΤΟΙ ΦΑΚΟΙ: Καλείται φακός κάθε διαφανές σώμα (συνήθως ύαλος) περατούμενον εις δύο επιφανείας σφαιρικάς ή μίαν σφαιρικήν και μίαν επίπεδον.
Συγκλίνοντες φακοί: Είναι παχύτεροι εις το μέσον και έχουν την ιδιότητα να συγκεντρώνουν τας δι’ αυτών διερχομένας φωτεινάς ακτίνας.
Κάθε συγκλίνων φακός έχει δύο εστίες εκατέρωθεν αυτού κείμενες και σε ίσες αποστάσεις f από τον φακό.
Αποκλίνοντες φακοί: Αυτοί είναι λεπτότεροι εις το μέσον και αποκεντρώνουν τις φωτεινές ακτίνες. Υπάρχουν δύο φανταστικές εστίες εκατέρωθεν του φακού και εις αποστάσεις f από τούτου.
Συχνά διακρίνομε ένα συγκλίνοντα από ένα αποκλίνοντα φακό, εξετάζοντας αν αυτός είναι παχύτερος ή λεπτότερος στο μέσο του απ’ ότι στις άκρες του.
Κρατούμε το φακό πάνω από μια σελίδα ενός βιβλίου, ώστε να μπορούμε να βλέπουμε το φανταστικό είδωλο των γραμμάτων το σχηματιζόμενο υπό του φακού.
Στη συνέχεια κινούμε το φακό παράλληλα στη σελίδα και παρακολουθούμε τα είδωλα των γραμμάτων αυτής.
Αν τα είδωλα των γραμμάτων φαίνονται κινούμενα προς την αυτήν κατεύθυνση προς την οποίαν κινείται και ο φακός, τότε ο φακός είναι αποκλίνων.
Αν τα είδωλα των γραμμάτων φαίνονται κινούμενα προς την αντίθετη κατεύθυνση από την κίνηση του φακού, τότε ο φακός είναι συγκλίνων.
Τέλος για γυάλινο πλακίδιο με τις δύο πλευρές επίπεδες, τα είδωλα δεν φαίνονται να μετακινούνται

ΣΥΝΘΕΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΟ: Απαρτίζεται από δύο συγκλίνοντες φακούς (τον αντικειμενικό και τον προσοφθάλμιο) με μικρές εστιακές αποστάσεις που προσαρμόζονται στα άκρα μεταλλικού σωλήνα.
Το αντικείμενο Α τίθεται πλησίον της κυρίας εστίας του αντικειμενικού φακού Ο1, αλλά πάντως πέραν αυτής ώστε να σχηματισθεί δια του Ο1 πραγματικό είδωλο Β1 μεγαλύτερο του αντικειμένου και μέσα εις την εστιακή απόσταση του προσοφθάλμιου Ο2.

Ο προσοφθάλμιος λειτουργεί τότε ως απλό μικροσκόπιο για την παρατήρηση του ενδιάμεσου αυτού ειδώλου Β1 και δημιουργεί είδωλο Β φανταστικό, ορθό ως προς το Β1, συνεπώς ανεστραμμένο ως προς το Α και εκ νέου μεγεθυσμένον.

Μετακινούντες την ενδιάμεση απόσταση μεταξύ των φακών φροντίζομε ώστε το είδωλο Β να σχηματίζεται στην απόσταση σ της ευκρινούς οράσεως από τον οφθαλμό όστις υποτίθεται εις το κέντρον του προσοφθάλμιου.
Η μεγέθυνση Μ δίδεται από το λόγο Μ=Β/Α = μήκος ειδώλου/μήκος αντικειμένου
Αν γράψομε Μ=Β/Α = Β/Β1 x Β/Α βλέπομε πως η Μ ισούται με το γινόμενο των δύο μεγεθύνσεων: της Β1/Α η οποία δύναται να θεωρηθεί ως η μεγέθυνση που προκαλεί ο αντικειμενικός και της Β/Β1 η οποία είναι η μεγέθυνση του προσοφθάλμιου.
Μετά από προσεγγίσεις βρίσκομε ότι η μεγέθυνση Μ δίνεται από την εξίσωση:
Μ= λς / f1f2 , επομένως η μεγέθυνση είναι τόσο μεγαλύτερη όσο μικρότερες είναι οι εστιακές αποστάσεις f1 και f2. H μεγέθυνση των μικροσκοπίων έχει ανώτερο όριο το 3000. Συνήθως κυμαίνεται περί το 800.

ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΑ: Τα τηλεσκόπια ή αστρονομικές διόπτρες, χρησιμεύουν στην παρατήρηση των ουρανίων σωμάτων ή απομακρυσμένων αντικειμένων.
Αν β=φ2 είναι η γωνία υπό την οποία βλέπουμε το απομακρυσμένο αντικείμενο μέσω της διόπτρας και α=φ1 η γωνία υπό την οποία το βλέπουμε δια γυμνού οφθαλμού, τότε ο λόγος β:α καλείται μεγέθυνση της διόπτρας ή του τηλεσκοπίου.
Συνήθως οι γωνίες α,β είναι μικρές και η μεγέθυνση Μ=β/α προσεγγίζεται δια του πηλίκου εφβ/εφα.

ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΠΤΡΑ (Kepler 1611) Αποτελείται κατ’ αρχή από δύο συγκλίνοντες φακούς, ένα αντικειμενικό, μεγάλης διαμέτρου και μεγάλης εστιακής απόστασης και από ένα προσοφθάλμιο μικρής εστιακής απόστασης που δεν διαφέρει ουσιωδώς από τον του μικροσκοπίου.
Η απόσταση μεταξύ των δύο φακών, μπορεί να μεταβάλλεται με μηχανισμό.
Ο αντικειμενικός, σχηματίζει είδωλο Α’Β’ του λίαν απομακρυσμένου αντικειμένου ΑΒ, πραγματικό και ανεστραμμένο, κείμενο επί του εστιακού του επιπέδου.
Το είδωλο Α’Β’ παρατηρούμε δια του προσοφθάλμιου. Η παρατήρηση γίνεται με δύο τρόπους:

Ι) Η διόπτρα ρυθμίζεται ώστε η κυρία εστία του αντικειμενικού να συμπίπτει με την του προσοφθάλμιου, τότε l=fαντ +fπροσ
Τότε το πραγματικό είδωλο Α’Β΄ κείται στο εστιακό επίπεδο του προσοφθάλμιου και εκπέμπει προς αυτόν φωτεινές δέσμες που εξέρχονται από τον προσοφθάλμιο σαν παράλληλες δέσμες.
Επομένως ο οφθαλμός εις το Ο2 βλέπει το είδωλο του Α’’Β’’ εις το άπειρον, αλλά υπό γωνία φ2.
Επομένως η μεγέθυνση στην περίπτωση αυτή είναι
Μ= β/α = εφβ/εφα = ….. fαντ/fπροσ
Η μεγέθυνση είναι τόσο μεγαλύτερη, όσο μεγαλύτερη είναι η εστιακή απόσταση fαντ του αντικειμενικού (αντίθετα με ότι συμβαίνει στο μικροσκόπιο)
Επειδή δε η απόσταση μεταξύ των δύο φακών του τηλεσκοπίου ισούται με το άθροισμα των εστιακών αποστάσεων των δύο φακών, εξηγείται ο λόγος για τον οποίο τα τηλεσκόπια μεγάλης μεγέθυνσης έχουν τηλεσκοπικό σωλήνα μεγάλου μήκους.
Το διαθλαστικό τηλεσκόπιο του αστεροσκοπείου Yerkes του Πανεπιστημίου του Σικάγου φέρει αντικειμενικό φακό με διάμετρο 102cm και εστιακής απόστασης 19,2m. Το τηλεσκόπιο αυτό μπορεί να διακρίνει στην επιφάνεια της Σελήνης (400.000 χιλιόμετρα από τη Γη, δυο σημεία απέχοντα μεταξύ τους μόλις 230 μέτρα.
ΙΙ) Η διόπτρα ρυθμίζεται ώστε το πρώτο είδωλο Α1Β1 παρατηρούμενο δια του προσοφθάλμιου να παρέχη φανταστικό είδωλο Α2Β2 σε απόσταση s της ευκρινούς οράσεως

Άλλα είδη τηλεσκοπίων
1) η διόπτρα των επιγείων δια την παρατήρηση απομακρυσμένων επίγειων αντικειμένων. Ανάμεσα αντικειμενικού και προσοφθάλμιου φακού παρεμβάλλεται ανορθωτικό σύστημα φακών, ώστε η τελική εικόνα που βλέπομε να είναι ορθία.
2) η Ολλανδική διόπτρα (Lipperhey 1608, Γαλιλαίος 1609) Σ’ αυτή ο αντικειμενικός φακός είναι συγκλίνων και ο προσοφθάλμιος αποκλίνων, με τις πίσω εστίες τους να συμπίπτουν. H διόπτρα Γαλιλαίου πλεονεκτεί έναντι των άλλων διοπτριών τηλεσκοπίων, διότι το μήκος της είναι μικρό και διότι παρέχει είδωλα ανορθωμένα. Αν συνδυάσομε δύο διόπτρες σε ζεύγος, πραγματοποιούμε την διόπτρα θεάτρου.
Η διόπτρα Γαλιλαίου παρουσιάζει μικρή μεγέθυνση και το οπτικό της πεδίο είναι μικρό.
3) Κατοπτρικό τηλεσκόπιο (Newton). Στα τηλεσκόπια αυτά ο αντικειμενικός φακός αντικαθίσταται από κοίλο κάτοπτρο μεγάλης εστιακής απόστασης. Το κατοπτρικό τηλεσκόπιο στο όρος Palomar της Αμερικής φέρει κάτοπτρον με διάμετρο 5 μέτρων από ύαλον pyrex.
.............................................................................................




ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΑ
Μπορείτε να κατασκευάσετε ένα τηλεσκόπιο με δύο συγκλίνοντες φακούς, ο ένας με μεγάλη εστιακή απόσταση, ο άλλος με μικρή εστιακή απόσταση.
Ο αντικειμενικός φακός με τη μεγάλη εστιακή απόσταση θα είναι προς τη μεριά του αντικειμένου που θέλετε να παρατηρήσετε. Ο φακός αυτός σχηματίζει ένα πραγματικό είδωλο στο μέσον του τηλεσκόπιου. Αντί να εστιάσετε και να δείτε το πραγματικό είδωλο σε μια οθόνη, το βλέπετε μέσω του δεύτερου προσοφθάλμιου φακού με τη μικρή εστιακή απόσταση. Ο προσοφθάλμιος φακός δίνει μια μεγαλύτερη τελική εικόνα. Δυστυχώς η εικόνα αυτή είναι ανεστραμμένη.
ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΑ
Ένα μικροσκόπιο έχει δύο συγκλίνοντες φακούς όπως και το τηλεσκόπιο, μόνο που εδώ ο αντικειμενικός φακός και ο προσοφθάλμιος φακός έχουν μικρές εστιακές αποστάσεις. Η εικόνα που θα δείτε είναι μεγεθυσμένη και όρθια.









Αντλήσαμε από 1) ΟΠΤΙΚΗ-ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ Σπύρου Κανέλλου –Εκδ.Παπαδημητρόπουλου- Αθήνα 1964
2) ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΙ ΚΥΜΑΤΙΚΗ: Θ.Κουγιουμζέλη - Σαλτερή Περιστεράκη
Εκδ. Κοκοτσάκη Αθήνα 1967
3) YOU START PHYSICS: Chris James – Phil Bloomfield.

Εγκαίνια του Αρσάκειου Σχολείου από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας


"Εμάς σαν Γιαννιώτες μας ενδιαφέρουν τα Γράμματα και τα γρόσια τα αφήνουμε για τους τραπεζίτες". Αυτό επεσήμανε το μεσημέρι μιλώντας στα εγκαίνια του Αρσάκειου Σχολείου στους Λογγάδες Ιωαννίνων ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, αφού προηγουμένως αναφέρθηκε σε αυτό που από πολύ παλιά λεγόταν για τους Γιαννιώτες ότι, "είναι πρώτοι στα άρματα, τα γρόσια και τα γράμματα".Το Σχολείο αυτό αποτελεί ένα ακόμη παράρτημα του Αρσάκειου Ιδρύματος

Ο κ. Παπούλιας τόνισε ότι «κάθε σχολείο που ανοίγει είναι μια υπόσχεση και ένας λόγος να είμαστε αισιόδοξοι». Εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι το Αρσάκειο Ιωαννίνων θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για την Ήπειρο «θα αγαπηθεί από τους συμπολίτες μας και θα λειτουργήσει ως παράδειγμα πολιτισμικής κατάκτησης».
Στην ομιλία του ο κ. Μπαμπινιώτης στάθηκε ιδιαίτερα στην προσφορά των ηπειρωτών ευεργετών , το ρόλο που παίζει στην κοινωνία και την εκπαίδευση το Αρσάκειο, αλλά και τη σημασία της ύπαρξης ενός τέτοιου σχολείου στα Γιάννενα. Ο κ. Μπαμπινιώτης επανέλαβε πολλές φορές ότι το Αρσάκειο «δεν είναι ιδιωτικό σχολείο».
Μίλησαν επίσης ο νομάρχης Αλέκος Καχριμάνης, ο δήμαρχος Νίκος Γκόντας και ο πρύτανης Γιάννης Γεροθανάσης. Στο κοινό βρίσκονταν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κ.κ. Παντούλας, Αργύρης και Οικονόμου, ο βουλευτής της ΝΔ Σταύρος Καλογιάννης, ο νομάρχης Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Ψωμιάδης κ.α. Στις 7 το απόγευμα του Σαββάτου ο κ. Παπούλιας εγκαινιάζει την έκθεση στην ΕΗΜ και αμέσως μετά θα είναι στο Πνευματικό Κέντρο. Αύριο Κυριακή, στις 11.45 ξεκινάει η παρέλαση.
.....................................................................
Η τοποθεσία του νέου Αρσάκειου είναι στα παλαιά λιβάδια της κοινότητας Λογγάδων, κοντά στο παλιό καλντερήμι του Αλή Πασά, σε μιά καταπληκτική τοποθεσία κάτω από το Δρίσκο με θέα απέναντι την πόλη των Ιωαννίνων.
Πάνω από την τοποθεσία αυτή τα αμπέλια των Λογγάδων - τώρα μισοεγκαταλειμένα- και πιο πάνω η κορυφή του Δρίσκου, όπου και έπεσε για την Ελλάδα ο ποιητής και βουλευτής Λορέντζος Μαβίλης.
Φωτογραφίες από εκεί μια άλλη φορά, να κατακάτσει η αφρικανική σκόνη, να σταματήσει η λασποβροχή.
............................
Άρθρο του Άγγελου Ράπτη στον Πρωϊνό Λόγο 27 Φεβ. 2010
H επισημότητα που πήραν τα εγκαίνια του Αρσάκειου στο Βοϊδολείβαδο της Κοινότητας Λογγάδων, όπου κάποτε η Πολιτεία μας – και φυσικά δεν έχει σημασία ποιο κόμμα ήταν στην εξουσία – προγραμμάτιζε να ιδρύσει Δημόσιο Σχολείο Δ.Ε., προβλημάτισε πολύν κόσμο, ιδιαίτερα εξαιτίας, κυρίως, όσων είπε ο Πρόεδρός μας της Δημοκρατίας.
Και αυτό γιατί το εκπαιδευτικό μας σύστημα, ταλαιπωρημένο, αναμφίβολα, καθόλη τη διάρκεια του νεοελληνικού μας βίου, αλλά και μπλεγμένο, προπάντων την τελευταία εικοσαετία, στο βούρκο της διαφθοράς, δεν αφήνει περιθώριο στους όντως μοιραίους μαθητές, πλην εξαιρέσεων ασφαλώς να γευτούν κάποιον γλυκόν καρπό «παιδείας», που αρκετές γενιές τον απόλαυσαν και γλυκύτατο, ανάλογα με τις ρίζες της που κατʼ ανάγκην είναι πικρές.
Είτε δημόσιο, είτε ιδιωτικό, ιστορικής μάλιστα σημασίας, όπως το Αρσάκειο, είναι σήμερα ένα σχολείο, δεν μπορεί, ας μην κοροϊδευόμαστε, να μορφώσει μεγάλα παιδιά ή ώριμους έφηβους, όσο κι αν οι εκπαιδευτικοί καταβάλουν, αν καταβάλλουν, προσπάθειες.
Αιτία του φαινομένου είναι απʼ τη μια η μακρόχρονη απαιδευσία σε όλους τους τομείς του δημοκρατικού μας, ακόμα, βίου και από την άλλη το λίαν επιεικώς διαβρωμένο, μετά διαφθοράς, εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Παραπαιδεία και διαστρέβλωση χρηστών ηθών!
Συνέπεια του καταντήματος αυτού δεν είναι μονάχα η έκπτωση του δείκτη της «παιδείας» μας ως θεραπευτικής δύναμης ψυχής αλλά και της Δημοκρατίας μας, μια και, σύμφωνα με τα χρηστά ήθη του ελληνικού μας μεγαλείου, λειτουργία όντως δημοκρατικού πολιτεύματος και παιδεία, που αξίζει, ασφαλώς, το όνομα, έστω και ως ιδανικό, συνυπάρχουν και συμπορεύονται, δίχως να νοείται ύπαρξη του ενός χωρίς σχετική ακμή και του άλλου.
Αλλά, όσο κι αν η συνύπαρξη και συμπόρευση των δυο αγαθών, της παιδείας και της δημοκρατίας, θεωρείται πλέον αξίωμα και δεν χρειάζεται απόδειξη, προτεραιότητα, ωστόσο, οφείλουμε να δώσουμε στο πρώτο.
Ως συντεταγμένη Πολιτεία και Έθνος πεπαιδευμένον έχουμε χρέος, υπό την ηγεσία του επανεκλεγέντος ήδη προέδρου Κάρολου Παπούλια, που θα κριθεί, ασφαλώς, «προς το τελευταίον εκβάν» της θητείας του, να επιδιώξουμε (πάση θυσία) την οργάνωση εκπαιδευτικού συστήματος που θα ευνοεί την απόκτηση παιδείας πραγματικής όχι μονάχα από τους μαθητές και φοιτητές αλλά και διά βίου από το σύνολο των Ελλήνων πολιτών μηδέ των πολιτικών εξαιρουμένων.
Για την κατανόηση της αναγκαιότητας νέου σύγχρονου εκπαιδευτικού συστήματος στους δύσκολους καιρούς, ωφελεί να θυμούμαστε τη φωνή του σοφού Σωκράτη που δίδασκε ότι και οι χαρακτήρες που φαντάζονται πως είναι άριστοι – τέτοιοι εμφανίζονται οι τριακόσιοι μας, αφʼ ότου μας πλάκωσε η διαφθορά – έχουν ανάγκη παιδείας. Μιας παιδείας, όμως, που στοχεύει στην ευρυθμία και εναρμοστία της ζωής σε όλα τα επίπεδα και καλλιεργεί τη συνείδηση, τόσο του πολίτη όσο και του πολιτικού, σε βαθμό τέτοιο ώστε να μην ξαναφήνει ούτε στιγμή να μεταβληθεί από υπηρέτης του λαού και του Έθνους σε κοινόν και μάλιστα στυγνόν, απατεώνα ή απατεωνίσκο.
Διαφορετικά, εφόσον δηλ. δεν επιδιώξουμε, ομοφώνως, οι Έλληνες τη θεσμοθέτηση του αναγκαίου συστήματος εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες, «θα καταλήξουμε» απαίδευτον Έθνος, υφιστάμενοι το ανάθεμα της όποιας υπάρχει πολιτισμένης ανθρωπότητας, δικαιολογημένα, γιατί θα χαρακτηριστούμε προδότες της ένδοξης, κατά καιρούς, ιστορίας των πεπαιδευμένων προγόνων μας, τόσο στην αρχαιότητα, όσο και στους νεότερους χρόνους.
Θέση στο ριζικώς αναθεωρημένο εκπαιδευτικό σύστημα μπορούν να έχουν τόσο η δημόσια εκπαίδευση, που οφείλει να μορφώνει υπό την ευθύνη του κράτους, όλους τους ελληνόπαιδες ώστε να διαθέτουν και πολιτική παιδεία με δημοκρατικό ήθος, όσο και τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, που επιβάλλεται να ελέγχονται από θεσμοθετημένα όργανα της Πολιτείας, όπως στα πρώτα χρόνια που η Δημοκρατία μας σημείωνε ακμή, είτε επί Ν.Δ. είτε και επί ΠΑΣΟΚ.
Αν σήμερα, συγκεκριμένα και ακριβώς τη δεκαετία του 21ου, η παιδεία γενικώς βρίσκεται υπό το μηδέν και η διαφθορά τείνει να καταστεί ανεξέλεγκτη, αυτό αιτιολογείται από την ασυδοσία της εκπαίδευσης, ιδιωτικής και δημόσιας.
Όλοι γενικά οι απόφοιτοι των ελληνικών Λυκείων κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου, είτε δημόσιων είτε ιδιωτικών, είναι βέβαια Έλληνες πολίτες αλλά έχουν μέσα τους, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, το σπόρο της διαφθοράς, εξαιτίας του διεφθαρμένου εκπαιδευτικού συστήματος, και φυσικό είναι, μες στο γενικό πολιτικό κλίμα, να μην μπορέσουν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, να ευδοκιμήσουν ως έντιμα μέλη της ελληνικής κοινωνίας, όσο κι αν σταδιοδρομήσουν επαγγελματικά, γιατί, κατά βάθος, στερούνται «της Ελληνικής παιδείας».
Συνεπώς, για να έχει ελπίδα ζωής η κάποτε δοξασμένη Ελλάδα, επιβάλλεται επιτακτικά να περιορίσουμε τη διαφθορά στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, προκειμένου η επόμενη γενιά μας να είναι γαλουχημένη με τις αρχές και αξίες που συντέλεσαν διαχρονικά στη διάσωση του ελληνικού πολιτισμού.
Η επανάκτηση της χαμένης αξιοπιστίας μας, των Ελλήνων, δεν πρόκειται να επιτευχθεί ούτε μονάχα με τη στήριξη άλλων χωρών ούτε με τη μείωση του μισθού ή της σύνταξης των χαμηλόμισθων.
Αν δεν επανακτήσουμε τα χρηστά ελληνικά μας ήθη στη βάση των αρχών του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και των αξιών του ελεύθερου, ανθρώπινου οπωσδήποτε, εθνικού μας φρονήματος, η ελληνική Πολιτεία «είναι γραμμένη του χαμού» και ο ελληνισμός των ανθρωπιστικών γραμμάτων «περασμένο μεγαλείο».Είναι καιρός, επιτέλους, να καταλάβουμε όλοι, από τον πιο απλό πολίτη ως τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μας, ότι ο ξεπεσμός μας, ως λαού, που τον γεύτηκαν πολλές φορές οι πρόγονοί μας, προκύπτει εύκολα και ξαφνικά, όταν προπάντων από τους πολιτικούς ηγέτες, γίνουν κάποια ολέθρια λάθη, όπως από τις κυβερνήσεις μας κατά την τελευταία, κυρίως, εικοσιπενταετία.
Η επανόρθωση, όμως, του κράτους μας, που φαίνεται ότι έχει ακόμη δυνάμεις επιβίωσης, δεν κατορθώνεται με αερολογίες από αιθεροβάμονες και μάλιστα καιροσκόπους ή κερδοσκόπους, πολιτικούς.
Απαιτείται μακρόχρονη και μακρόπνοη πολιτική διακομματικού χαρακτήρα με πολιτικούς διακεκριμένους όχι από τον υλικό τους πλούτο αλλά από τη γενική τους πολιτική παιδεία.Αυτή, όμως, η πολιτική παιδεία, τόσο των πολιτικών και πολιτευόμενων, όσο και των πολιτών, ανεξαρτήτως ειδικών προσόντων, αποκτιέται, βασικά, στα χρόνια της εκπαιδευτικής διαδικασίας και δεν προσφέρεται, κάθε άλλο μάλιστα, στα πλήθη από τα διεφθαρμένα ΜΜΕ της απροσδιόριστης διαπλοκής, όπως συμβαίνει σήμερα, κυρίως τη δεκαετία του 2010. Το αίσχος!
Γιʼ αυτό, τη στιγμή που έτσι έχουν τα πράγματα στην όντως ευτελιζόμενη, ανεξαρτήτως υπευθύνων, χώρα μας, όσο κι αν έχουν ελπιδοφόρο νόημα τα εγκαίνια ενός νέου σχολικού συγκροτήματος, ας είναι και ιδιωτικού χαρακτήρα, δικαιούται κανείς να επισημάνει την τραγική ειρωνεία του πανηγυρικού τόνου που δόθηκε στην εκδήλωση των Λογγάδων, παραμονή μάλιστα, του εορτασμού της απελεθέρωσης των Ιωαννίνων.Άλλωστε, αν και είναι γνωστή στους Έλληνες εκπαιδευτικούς η θετική προσφορά του Αρσακείου, κανείς δεν πιστεύει, αν δεν αλλάξουμε πολιτική στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, ότι και τα νέα εκπαιδευτήρια θα δουλέψουν διαφορετικά σε σύγκριση με τα άλλα Σχολεία, δημόσια ή ιδιωτικά, που λέει ο λόγος.Όλοι πια οι Έλληνες, ακόμα και όσοι δεν έχουν παιδιά, ξέρουν ότι σε όποιο σχολείο κι αν πηγαίνουν τα ελληνόπουλα, είτε δημόσιο, είτε ιδιωτικό με όνομα ή νεοσύστατο, πρέπει να πληρώσουν πολλά χρήματα, δίχως, δυστυχέστατα, πιθανότητα να πάρουν και κάποια γενική παιδεία οι μοιραίοι μαθητές.Τέλος, για να μην παρεξηγηθεί κανένας, είτε είναι υποστηρικτής του δημόσιου Σχολείου είτε ωφελείται από την προβολή ιδιωτικού συγκροτήματος, κρίνεται δίκαιο να τονιστεί ότι ποιότητα παιδείας αποκτήθηκε, ανάλογα και με την επίδραση και άλλων παραγόντων, από μαθητές και δημόσιων και ιδιωτικών Σχολείων. Και ο νοών εννοησάτω!
Υ.Γ.1.: Τη σημερινή κρίση την πέρασε και στην αρχαιότητα ο Έλληνας. Ενώ είχε στη διάθεσή του κάθε υλικό αγαθό, πάσχιζε να βρει τον Άνθρωπο. Ας μιμηθούμε λοιπόν τους αρχαίους μας προγόνους, έμπρακτα όμως.
Υ.Γ.2.: Το λάθος της δημοτικής μας αρχής, στα Γιάννενα, να μετονομάσει την κεντρική μας Πλατεία σε «Ανδρέα Παπανδρέου» από «Δημοκρατίας» είχε παρατηρηθεί, αμέσως τότε, με άρθρο στην εφημερίδα «Ήπειρος». Ήταν λάθος πολιτικής απαιδευσίας…

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

ΗΕΔ πηγής. Πολική τάση - Χαρακτηριστική (V-Ι) πηγής








Συνδέοντας το ένα και μετά και τα δύο λαμπάκια στο κύκλωμα, παρατηρούμε την εξάρτηση της πολικής τάσης της πηγής από την ένταση του ρεύματος που δίνει η πηγή.
Καθώς το ρεύμα αυξάνεται, η πολική τάση ελαττώνεται.






Μετακινώντας τον δρομέα ώστε η αντίσταση του ροοστάτη να ελαττώνεται, διαπιστώνουμε την αύξηση της έντασης του ρεύματος και την ταυτόχρονη ελάττωση της πολικής τάσης V.

Περισσότερα ΕΔΩ

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Λαμπάκια τοποθετημένα σε σειρά, να συνδεθούν παράλληλα.

Δύο λαμπάκια τοποθετημένα σε σειρά, να συνδεθούν παράλληλα με πέντε καλώδια. Να παρεμβληθεί κατάλληλα αμπερόμετρο που θα μετρά την ένταση του ρεύματος που δίνει η πηγή.


Το ρεύμα ξεκινά από το συν της πηγής, περνά από το αμπερόμετρο (0,19Α) και μετά στον ακροδέκτη Α1 της λάμπας Λ1. Ο ακροδέκτης Α1 συνδέεται με τον ακροδέκτη Α2 της λάμπας Λ2 ώστε το ρεύμα να διακλαδιστεί στη μία και στην άλλη λάμπα. Τα σημεία των κόκκινων καλώδιων έχουν ίσο δυναμικό, το δυναμικό του θετικού πόλου της πηγής, υποθέτοντας 0Ω την αντίσταση του αμπερόμετρου.

Το ρεύμα θα το "μάσουμε" από τους ακροδέκτες Β1 της λάμπας Λ1 και Β2 της λάμπας Λ2 και θα το "οδηγήσουμε" στο πλην της πηγής.
Τα σημεία του πράσινου και μαύρου καλώδιου έχουν ίδιο δυναμικό, το δυναμικό του αρνητικού πόλου της πηγής.

Παράλληλα τοποθετημένα λαμπάκια, να συνδεθούν σε σειρά.

Τα τοποθετημένα "παράλληλα" λαμπάκια να συνδεθούν με τέσσερα καλώδια σε σειρά. Να παρεμβληθεί κατάλληλα αμπερόμετρο που να δείχνει την ένταση του ρεύματος που δίνει η πηγή.


Το ρεύμα ξεκινά από το συν της πηγής, περνάει από το αμπερόμετρο (0,08Α) μετά στο ένα λαμπάκι, αμέσως μετά το ίδιο ρεύμα στο δεύτερο λαμπάκι και τέλος επιστροφή στο πλην της πηγής.

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Ο καιρός της Καθαρής Δευτέρας: Χωρίς βροχή με σύννεφα.

Σύμφωνα με τον ως άνω χάρτη δεν θάχουμε βροχές, έρχεται όμως νέο μέτωπο από δυτικά από Τρίτη και μετά.

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Τάση στα άκρα ανοικτού - κλειστού διακόπτη

Ένα κύκλωμα αποτελείται από μία ηλεκτρική πηγή, έναν διακόπτη και μία λάμπα.

Με ανοικτό τον διακόπτη, πόση είναι η ένδειξη του βολτομέτρου του συνδεμένου στους πόλους της πηγής, η τάση στα άκρα του διακόπτη, και η τάση στα άκρα της λάμπας;
Κλείνουμε τον διακόπτη. Πόση είναι η πολική τάση της πηγής, η τάση στα άκρα του διακόπτη, η τάση στα άκρα της λάμπας;
Η τάση στα άκρα του διακόπτη, μπορεί να είναι διάφορη του μηδενός, λόγω της μη μηδενικής αντίστασης στις συνδέσεις του διακόπτη.

Η πειραματική αυτή δραστηριότητα μπορεί να μετατραπεί ή να συνδυαστεί με κλασική άσκηση, όπως ΕΔΩ.

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Αν τρέμουν τ' άγρια βουνά να τρέμει το γεφύρι,


Τριβές απειλούν το ιστορικό γεφύρι
Επίσκεψη από την περιφερειάρχη Ηπείρου, ενώ ο νομάρχης επισημαίνει πως η ταχύτητα του νερού μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στο μνημείο που αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης Την εκδίκηση του «Ιμαρέτ» και γενικότερα του αποταμιευμένου νερού στα φράγματα του νομού Άρτας φοβούνται τώρα οι αρμόδιοι, μετά το ρήγμα που προήλθε στο μικρό φράγμα από τις 30 Ιανουαρίου.

Στην περιοχή έχει ήδη ξεκινήσει να βρέχει από το βράδυ της Τρίτης, ενώ στα ορεινά του νομού, στα Τζουμέρκα, βρέχει ακόμη περισσότερο και στις περιοχές με μεγάλο υψόμετρο χιονίζει. Οι άσχημες καιρικές συνθήκες, οι οποίες αναμένεται να συνεχιστούν και σήμερα, θα εντείνουν το υπαρκτό ήδη πρόβλημα στην Άρτα και οι φορείς πλέον δεν κρύβουν την ανησυχία τους για τις επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον και τα πολιτιστικά μνημεία του νομού. Το πρόβλημα, ως γνωστό, μετά το σπάσιμο του φράγματος, εντοπίζεται στην αύξηση των ποσοτήτων νερού που διαφεύγουν προς τον ποταμό Άραχθο από το ταμιευτήρες των μεγάλων φραγμάτων («Πουρνάρι 1» και «Πουρνάρι 2»).
Ωστόσο, ο μεγαλύτερος φόβος αφορά στην αύξηση της ταχύτητας του νερού από το σπασμένο σημείο, μήκους 38 μέτρων, του φράγματος «Ιμαρέτ». Όλες οι δηλώσεις και επισημάνσεις των αρμόδιων φορέων κατατείνουν στο ενδεχόμενο δημιουργίας τριβών στην κοίτη και τις όχθες του Αράχθου. Και επιπροσθέτως δεν αποκλείουν τη δημιουργία του φαινομένου «αναστροφών» στον Αμβρακικό Κόλπο, από τη στιγμή που η ποσότητα του νερού θα αυξηθεί τα επόμενα εικοσιτετράωρα και παράλληλα θα αυξηθεί η ταχύτητα του νερού μέχρι τις εκβολές του Αράχθου.

Τριβές στο μνημείο

Τα μέχρι τώρα δεδομένα και τα στοιχεία από τη ροή και την ταχύτητα του νερού που διαφεύγει από το φράγμα «Ιμαρέτ», κάνουν τους αρμόδιους φορείς να στρέφουν το ενδιαφέρον τους στο ιστορικό γεφύρι. Οι εκτιμήσεις ότι ενδέχεται να υποστούν ζημιές τα βάθρα του γεφυριού διατυπώθηκαν χθες και δημόσια, τόσο από την περιφερειάρχη Ηπείρου όσο και από τον νομάρχη Άρτας. Στην αυτοψία που πραγματοποίησε το πρωί στην περιοχή που βρίσκεται το φράγμα, η Δήμητρα Γεωργακοπούλου δήλωσε σχετικά με το πρόβλημα στο ιστορικό γεφύρι: «Βεβαίως και έχω ενημερωθεί. Γνωρίζω ότι θα κινδυνεύσει η γέφυρα της Άρτας από την ορμή των υδάτων, η οποία είναι ένα πολιτισμικό και ιστορικό μνημείο για όλη την Ελλάδα και όχι μόνο για το νομό της Άρτας».
Από την πλευρά του ο Γιώργος Παπαβασιλείου, νομάρχης Άρτας, κινήθηκε στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση και σημείωσε πως ο κίνδυνος για το μνημείο της πόλης είναι υπαρκτός. «Επειδή το ρήγμα είναι μικρό η ταχύτητα αυξάνεται», ανέφερε στις δηλώσεις του και πρόσθεσε πως το νερό στροβιλίζεται στην κοίτη του Αράχθου και παρασύρει και τρίβει τα σημεία στις όχθες. «Άρα λοιπόν σημαίνει και τριβές στη γέφυρα», τόνισε, καθιστώντας σαφές ότι ο κίνδυνος να υποστεί ζημιές το ιστορικό γεφύρι αυξάνεται από τη στιγμή που ο όγκος του νερού και η ταχύτητα θα αυξηθούν.

Η αποκατάσταση

Η Περιφέρεια Ηπείρου δηλώνει ότι θα εξευρεθούν οι αναγκαίοι πόροι για την αποκατάσταση της ζημιάς που υπέστη το φράγμα «Ιμαρέτ», παρά τη δύσκολη οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα. Προς το παρόν, όμως, δεν μπορεί να γίνει να γίνει καμιά απολύτως παρέμβαση και θα πρέπει για οιαδήποτε εργασία αποκατάστασης να σημειωθεί μείωση της ποσότητας των νερών που «φιλοξενούνται» στο φράγμα. Τις επόμενες μέρες η Δημ. Γεωργακοπούλου θα ζητήσει από το αρμόδιο υπουργείο τη διάθεση του απαιτούμενου κονδυλίου και παράλληλα θα συνεργαστεί με τη ΔΕΗ, η οποία έχει την ευθύνη της διαχείρισης του νερού που βρίσκεται στα δύο μεγάλα φράγματα, πριν το«Ιμαρέτ».
Ούτε και η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Άρτας έχει προσδιορίσει ως τώρα το ύψος του κονδυλίου που θα απαιτηθεί για την αποκατάσταση του «Ιμαρέτ». Ο νομάρχης δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να αυξηθεί το ρήγμα λόγω της αύξησης του όγκου των νερών. «Η ζημιά μπορεί να είναι μεγαλύτερη σε κόστος για αυτό ήδη λέμε ότι μέχρι στιγμής αγγίζει περίπου τις 300.000 ευρώ, αλλά μπορεί να φτάσει τις 400.000 και παραπάνω», εκτίμησε ο κ. Παπαβασιλείου στις χθεσινές του δηλώσεις.

Εκτιμήσεις για διπλάσια ποσότητα
Οι επόμενες μέρες θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμες για την κατάσταση στον ποταμό Άραχθο. Μέχρι και χθες η ροή του νερού από το άνοιγμα του «Ιμαρέτ» ήταν 300 κυβικά νερού ανά δευτερόλεπτο και 1.000.000 κυβικά περίπου ανά ώρα. Οι αρμόδιοι φοβούνται πως με τις βροχές μπορεί να διπλασιαστεί η ποσότητα του νερού και να φτάσει τα 600 κυβικά νερού, με αποτέλεσμα να επαυξάνεται ο κίνδυνος τόσο για το ιστορικό γεφύρι της Άρτας όσο και για την ιχθυοπανίδα του Αμβρακικού. «Εκτιμώ ότι με τις βροχές θα έχουμε αύξηση νερού και θα φτάσουμε περίπου σ’ αυτό τον αριθμό. Αλλά ταυτόχρονα, μπορεί και το ρήγμα να μεγαλώσει, που σημαίνει ότι και η ζημιά μπορεί να είναι μεγαλύτερη σε κόστος», ανέφερε ο νομάρχης Άρτας.

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Πανελλήνιο Συνέδριο Φυσικής στην Πάτρα (17-21 Μαρτίου 2010) Ερευνητικά αποτελέσματα και τεχνολογίες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.


13ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών
Πάτρα, 17 – 21 Μαρτίου 2010 Συνεδριακό Κέντρο Πανεπιστημίου Πατρών

ΦΥΣΙΚΗ και ΑΝΘΡΩΠΟΣ
" Ερευνητικά αποτελέσματα και τεχνολογίες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής"

Mε τη συνδιοργάνωση της Nομαρχιακής Aυτοδιοίκησης Αχαΐας και το Δήμο Πατρέων και σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πατρών και το παράρτημα Αχαΐας της ΕΕΦ

Tα Πανελλήνια συνέδρια της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών (Ε.Ε.Φ.) είναι θεσμοθετημένα και διεξάγονται ανά διετία με τη συνδρομή και άδεια του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Η Ε.Ε.Φ. πραγματοποιεί το 13ο Πανελλήνιο συνέδριό της, στην Πάτρα, από 17-21 Μαρτίου 2010.
Είναι αλήθεια ότι η παρακμή των φιλοσοφικών ιδεών που δημιούργησαν τους διάφορους μύθους του παρελθόντος άφησε το πεδίο ελεύθερο στη σύγχρονη επιστήμη. Από τον προηγούμενο αιώνα η επιστήμη έγινε, αναμφισβήτητα, μια από τις κύριες πηγές μυθοπλασίας στην κοινωνία μας. Η ιδέα αυτή μπορεί να φαίνεται παράδοξη, αφού η επιστημονική μέθοδος, βασισμένη στην αμφιβολία και στον σκεπτικισμό, υποτίθεται ότι καταστρέφει τους μύθους. Ωστόσο στην πορεία της, η επιστήμη δημιουργεί νέους μύθους, όπως τον μύθο του παντοδύναμου ανθρώπου, που χάρη στην επιστήμη κατορθώνει να κυριαρχήσει πάνω στη φύση και στο “πεπρωμένο” του.
Η εκπληκτική πρόοδος της σύγχρονης επιστήμης δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνούμε ότι το μέλλον είναι ακόμη διάπλατα ανοικτό αλλά και επικίνδυνο. Είναι προφανές ότι αργά ή γρήγορα θα έρθουμε αντιμέτωποι με έναν παράγοντα που αργήσαμε να τον λάβουμε υπόψη : το γεγονός ότι οι πόροι κάθε φυσικού συστήματος είναι πεπερασμένοι. Το ανθρώπινο είδος θα εξακολουθήσει να “προοδεύει” όσον αφορά την κατανάλωση ενέργειας και την παραγωγή υλικού πλούτου (όχι όμως απαραίτητα και όσον αφορά την ευτυχία του).
Η πυρηνική δύναμη, που ανακαλύφθηκε πριν από έναν αιώνα, αποκάλυψε την ύπαρξη τεράστιων αποθεμάτων ενέργειας που ούτε καν διανοούμασταν πρωτύτερα. Η έλλειψη ενέργειας θα είναι η μόνη απειλή για τους πολιτισμούς του μέλλοντος; Πόσες άλλες μορφές ενέργειας θα μπορούσε ακόμη να ανακαλυφθούν και να παρατείνουν έτσι τη ζωή του πολιτισμού μας; “Η ελευθερία και η επινοητικότητα ήταν επίμονες ψευδαισθήσεις” , θα πει ο Αϊνστάιν. Το μέλλον φαινόταν απόλυτα καταδικασμένο στην πιο απόλυτη μονοτονία. Στον 20ο αιώνα η κβαντική φυσική επιβάλλει την αναθεώρηση των θλιβερών οραμάτων για το μέλλον. Υπό την επίδρασή της το τυχαίο και το απρόβλεπτο ξανακερδίζουν έδαφος και επιτρέπουν την πρωτοτυπία και τη δημιουργικότητα. Την προηγούμενη μελαγχολία διαδέχεται η ανακούφιση.
Τελικά η ανθρωπότητα θα επιβιώσει κατακτώντας το “έσχατο σύνορο” ή θα εξαϋλωθεί και θα πάρει τη μορφή ατόμων που επιπλέουν στο διάστημα , ή ακόμη θα μετατραπεί ολοκληρωτικά σε φως;

ΘΕΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

1. Πυρηνική Φυσική και Στοιχειώδη Σωματίδια
1.1 Ατομική και Μοριακή Φυσική
1.2 Πυρηνική Φυσική
1.3 Στοιχειώδη Σωματίδια
1.4 Φυσική των στερεών
1.5 Οπτική και lasers

2. Φυσική του Διαστήματος
2.1 Αστρονομία
2.2 Αστροφυσική
2.3 Φυσική του Χάους
2.4 Κοσμολογία

3. Εφαρμοσμένη Φυσική
3.1 Γεωφυσική
3.2 Μικροηλεκτρονική - Ηλεκτρονική
3.3 Πληροφορική - Επικοινωνία
3.4 Βιοφυσική - Ιατρική Φυσική
3.5 Δορυφορικά συστήματα
3.6 Ενέργεια

4. Φυσική στην εκπαίδευση
4.1 Η Φυσική στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση
4.2 Η Φυσική στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
4.3 Η Φυσική στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση
4.4 Η διδασκαλία με τη χρήση Εποπτικών μέσων
4.5 Δια βίου εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση

5. Περιβαλλοντικές επιστήμες
5.1 Ήπιες μορφές ενέργειας
5.2 Φυσική της ατμόσφαιρας
5.3 Μετεωρολογία - Κλιματολογία
5.4 Περιβάλλον και βιώσιμη ανάπτυξη
5.5 Οικολογική αντίληψη της υγείας

6. Φιλοσοφία, Τέχνη
6.1 Ιστορική πορεία επιστήμης και τέχνης
6.2 Φιλοσοφική διάσταση επιστήμης και τέχνης
6.3 Ιστορία και Φιλοσοφία των Φυσικών Επιστημών
6.4 Φιλοσοφία και περιβάλλον
6.5 Οι Φυσικές Επιστήμες στον αρχαίο κόσμο
6.6 Ιστορία της Φυσικής

7. Οικονομική Φυσική

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ ΟΜΙΛΗΤΩΝ

1.- Yoichiro Nambu, Nobel Φυσικής 2008, University of Chicago, “for the discovery of the mechanism of spontaneous broken symmetry in subatomic physics ”
2.Stephen William Hawking, Professor of Mathematics at the University of Cambridge
3.- Αναστασόπουλος Βασίλης, Αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών, Καθηγητής Τμήματος Φυσικής, Τομέας Ηλεκτρονικής και Υπολογιστών
4.- Βάρβογλης Χάρης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
5.- Γαζής Ευάγγελος, Καθηγητής Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου, Πειραματική Φυσική Υψηλών Ενεργειών, CERN
6.- Γιαννούλης Παναγιώτης, Καθηγητής Τμήμα Φυσικής Πανεπιστημίου Πατρών
7.- Γούδης Χρήστος, Διευθυντής του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών
8.- Γραμματικάκης Γεώργιος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης
9.- Ζερεφός Χρήστος, Πρόεδρος Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
10.- Ζιούτας Κωνσταντίνος, Καθηγητής Τμήματος Φυσικής Παν Πατρών, Τομέας Θεωρητικής και Μαθηματικής Φυσικής, Αστρονομίας και Αστροφυσικής
11.- Ηλιόπουλος Ιωάννης, Καθηγητής θεωρητικής φυσικής της Ecole Normale Superieure στο Παρίσι
12.- Καρατζάς Γιώργος, Πρόεδρος Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος, Πολυτεχνείο Κρήτης
13.- Καρούμπαλος Κωνσταντίνος, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών
14.- Κατσανέβας Σταύρος, Καθηγητής Φυσικής Πανεπιστημίου Παρισιού 7, Αστροσωματιδιακή Φυσική και Κοσμολογία
15.- Καφάτος Φώτης, Καθηγητής Βιολογίας ,University Imperial College of London, Πρόεδρος Επιστημονικού Συμβουλίου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας.
16.- Κόκκοτας Κώστας, Καθηγητής θεωρητικής Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Τίμπιγκεν Γερμανίας και Θεωρίας Σχετικότητας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
17.- Λιγομενίδης Πάνος,Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Πολιτείας Maryland των ΗΠΑ, Τακτικό Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 1993 και Πρόεδρός της το 2009
18.- Μαυρόμματος Νίκος, Καθηγητής, Κing’s College of London.
19- Λουλούδης Λεωνίδας, Αν. Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθήνας
20.- Μπάης Άλκης, Αν. Καθηγητής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
21- Μπάκας Ιωάννης, Καθηγητής Τμήμα Φυσικής Πανεπιστημίου Πατρών
22.- Οικονόμου Ελευθέριος, Πρόεδρος Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας, Πανεπιστήμιο Κρήτης.
23.- Πετρίδου Χαρά, Αν. Καθηγήτρια Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Πυρηνική Φυσική και Στοιχειώδη Σωμάτια.
24- Πράντζος Νικόλαος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Paris 7, Διευθυντής στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών Γαλλίας CNRS
25.- Ρεσβάνης Λεωνίδας, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών (πρόγραμμα ΝΕΣΤΩΡ)
26.- Σειραδάκης Ιωάννης, Καθηγητής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
27.-Τζαμαρίας Σπύρος, Καθηγητής Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου
28.- Τραχανάς Στέφανος, Διευθυντής Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης
29- Τράκας Νίκος, Αν. Καθηγητής Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου, CERN
30.- Τσελέντης Άκης , Καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, Τμήμα Γεωλογίας
31.- Τσιγάνης Κλεομένης Καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
32.- Φρουδάκης Γεώργιος Αν.. Καθηγητής Χημείας Πανεπιστημίου Κρήτης
33.- Φωκάς Αθανάσιος, Department of Applied Mathematics and Theoretical Physics, University of Cambridge
34.- Χαριτάντης Ιωάννης, Καθηγητής Τμήμα Φυσικής Πανεπιστημίου Πατρών
35.- Χριστοφόρου Λουκάς, Ακαδημαϊκός, Πρόεδρος Επιτροπής Ενέργειας Ακαδημίας Αθηνών

Τιμητικές απονομές : Καίσαρας Αλεξόπουλος

Σύμφωνα με το 161343/Γ2 29-12-2009 έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας στο Συνέδριο μπορούν να συμμετάσχουν, εφόσον το επιθυμούν:
Οι Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης κλάδου ΠΕ04,
Οι Προϊστάμενοι Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης κλάδου ΠΕ04,
Οι Διευθυντές των Διευθύνσεων και οι Προϊστάμενοι Γραφείων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης κλάδου ΠΕ04,
Οι Σχολικοί Σύμβουλοι κλάδου ΠΕ04,
Οι Υπεύθυνοι ΕΚΦΕ της χώρας,
Εννέα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής του Συνεδρίου και του Δ.Σ. της Ε.Ε.Φ.
Τέσσερις (04) Εκπαιδευτικοί κλάδου ΠΕ04 μέλη της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, ανά Διεύθυνση Δ/θμιας Εκπ/σης της χώρας. Οι εκπαιδευτικοί που θα παρακολουθήσουν το Συνέδριο θα επιλεγούν, εφόσον οι ενδιαφερόμενοι είναι περισσότεροι, με κλήρωση, η οποία θα διενεργηθεί στις Δ/νσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Η δαπάνη οδοιπορικών εξόδων και διαμονής καθώς και η εκτός έδρας αποζημίωση των συμμετεχόντων θα βαρύνει τον ΚΑΕ 0711 του φορέα 182 για τους συμμετέχοντες Εκπαιδευτικούς και τους Υπευθ. ΕΚΦΕ

(ήτοι : Ξενοδοχείο: 35,22 ευρώ ανά διανυκτέρευση. Ημερήσια αποζημίωση: 29,35 ευρώ, εκτός την ημέρα επιστροφής 9,78 ευρώ, και 0,15 ευρώ ανά χιλιόμετρο οδοιπορικά έξοδα, συν τα διόδια. Καλύπτεται ακόμη η δαπάνη εγγραφής στο Συνέδριο)

Για το Νομό Ιωαννίνων αιτήσεις συμμετοχής στο Συνέδριο, στη Δ/νση Δ/θμιας Εκπ/σης Ιωαννίνων – υπόψη κας Φατούρου, μέχρι την Τετάρτη 17 ΦΕΒ. 2010.

(στη φωτογραφία από το πρώτο Πανελλήνιο Συνέδριο Φυσικής στη Θεσσαλονίκη τον Απρίλιο 1977, διακρίνω στην τρίτη σειρά δεξιά, την κ. Παρασκευή Ευθυμίου και τον κ. Διονύση Μαρίνο)
Περισσότερα για το Πρώτο Συνέδριο Φυσικής στη Θεσσαλονίκη ΕΔΩ

Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Τυχερά τα κομπούτιερ, πάνε Σχολείο άμα γεράσουν.


Σχολεία χωρίς ψηφιακή μνήμη
Μερικές φορές τα σχολεία δεν χρειάζονται μόνο την ιστορική μνήμη, αλλά και τη μνήμη του μέλλοντος.
Οι απαρχαιωμένοι υπολογιστές στα δημοτικά των Ιωαννίνων καθιστούν στην ουσία τα νέα προγράμματα άχρηστα, αφού δεν μπορούν να τα «τρέξουν». Έτσι οι μικροί μαθητές βλέπουν σβηστές οθόνες και μια ευκαιρία να χάνεται.
Το e-school, το «Ηλεκτρονικό σχολειό» είναι μια διαδικτυακή εφαρμογή που υπό κανονικές συνθήκες, θα μπορούσε να επιδράσει αρκετά την εκπαιδευτική καθημερινότητα στο σχολείο. Προς το παρόν όμως στα Γιάννενα δεν μπορεί να το κάνει, γιατί οι περισσότεροι υπολογιστές που υπάρχουν στα δημοτικά του νομού δεν μπορούν να την… «τρέξουν».
Δεν έχουν την απαιτούμενη μνήμη γι αυτό, όχι… ιστορική, αλλά ψηφιακή. Για την ακρίβεια, οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να εγκαταστήσουν καν την εφαρμογή, καθώς το «πακέτο» που κλήθηκαν να μεταφορτώσουν από το ίντερνετ χρειάζεται τουλάχιστον ένα gigabyte μνήμης RAM. Τα δημοτικά σχολεία διαθέτουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία υπολογιστές 8 και 9 χρόνων, όταν δηλαδή το 1gb RAM στους υπολογιστές φάνταζε περίπου όπως το ιδιόκτητο τρισδιάστατο σινεμά σήμερα. Επίσης, σε αρκετές περιπτώσεις οι σημερινές «μνήμες» είναι ασύμβατες με τους προ οκταετίας υπολογιστές που υπάρχουν στα σχολεία.
Το e-school είναι μια εφαρμογή με πολλές προεκτάσεις: Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην διδακτική διαδικασία, μπορεί όμως να βοηθήσει και στη γραμματειακή υποστήριξη και «οριζόντια» διασύνδεση των σχολείων. Αν φυσικά βρεθεί υπολογιστής που να την «τρέξει». Ένα τέτοιο πρόβλημα έχει και το 1ο δημοτικό στο Καπλάνειο, όπου ο διευθυντής του Θόδωρος Τζαρούχης περιμένει την… αναβάθμιση μνήμης για να χρησιμοποιήσει το πρόγραμμα. «Έχουμε έξι μηχανήματα στο εργαστήρι, εδώ και 8-9 χρόνια. Όταν χαλάνε, μας λένε οι τεχνικοί ότι είναι πιο συμφέρον να τα αντικαταστήσουμε, παρά να τα φτιάξουμε» τονίζει. Δεν έχει και άδικο, καθώς πλέον οι αναβαθμίσεις στους υπολογιστές έχουν «ευτελιστεί» αρκετά με τους γρήγορους ρυθμούς που ανανεώνονται τα μοντέλα και οι τεχνολογίες. Ωστόσο, για κάθε αγορά χρειάζονται χρήματα, που τα σχολεία θα κληθούν να αναζητήσουν σε μια γενικώς δύσκολη οικονομική περίοδο. Αυτή την περίοδο, η δεύτερη δόση των χρημάτων των σχολικών επιτροπών έχει καθυστερήσει ήδη.
Από αυτά τα χρήματα όμως, τα σχολεία πρέπει να εξοφλήσουν πιο ζωτικές τους ανάγκες από τους υπολογιστές.

Οι πιθανές λύσεις
Ίσως όμως τα σχολεία που έχουν μικρότερα εργαστήρια, με λιγότερους υπολογιστές, να μπορούν να κάνουν κάτι. Ο διευθυντής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Γρηγόρης Τζίμας τονίζει στον «Η.Α.» ότι θα μπορούσαν οι σχολικές επιτροπές να διαθέσουν κάποια ποσά τουλάχιστον για την απαιτούμενη αναβάθμιση της μνήμης. Ούτως ή άλλως οι τιμές στην αγορά δεν είναι μεγάλες για μια ή δύο επεκτάσεις μνήμης. «Στα μεγάλα σχολεία όμως, χρειάζεται προγραμματισμός. Πρέπει να πάμε στις δημοτικές επιτροπές παιδείας για να ζητήσουμε κάποια αύξηση» συνεχίζει ο κ. Τζίμας.
Τι γίνεται όμως με αυτόν ακριβώς τον «προγραμματισμό»; Μέχρι στιγμής, δίνεται βάρος κυρίως στην προσωπική εμπειρία των μαθητών, είτε με επιδοτήσεις αγοράς φορητών υπολογιστών από ευρωπαϊκά προγράμματα, είτε με δωρεάν παροχή στους αριστεύσαντες, αλλά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τα σχολεία από την άλλη, συχνά καταφεύγουν στα «ίδια μέσα» όπως οι πρωτοβουλίες των συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων ή οι επαφές με την ιδιωτική πρωτοβουλία γενικώς (δωρεές από οργανισμούς κ.λπ.) προκειμένου να εξοπλίσουν τα εργαστήρια πληροφορικής και να δοθεί μια εναλλακτική και υποβοηθητική εκπαιδευτική μέθοδος στους μαθητές.

Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010

Μήπως στο σχολείο τρέχουμε για να μη σκεφτόμαστε;


Σχολικός χρόνος και σχολική εργασία:

Να φέρουμε τη βραδύτητα στο σχολείο;

Μήπως στο σχολείο αναπτύσσουμε ταχύτητα για να μην πλησιάζουμε το άγνωστο; Μήπως τρέχουμε για να μη βλέπουμε και να μην αισθανόμαστε; Μήπως βιαζόμαστε για να μη σκεφτόμαστε;

Γιώργος Μαυρογιώργος*

Συνήθως, όταν τίθεται ζήτημα εισαγωγής και υποστήριξης εκπαιδευτικών καινοτομιών και νέων αναλυτικών προγραμμάτων, αναδεικνύονται, συχνά, πολλά εμπόδια και δυσκολίες, που έχουν να κάνουν με τη διάθεση χρόνου, τόσο από τη μεριά των εκπαιδευτικών όσο και από την πλευρά των μαθητών. Το ωρολόγιο πρόγραμμα ,άλλωστε, αποτυπώνει τη διάθεση και τη χρήση του σχολικού χρόνου. Μαθήματα και επιστημονικές ενώσεις εκπαιδευτικών ερίζουν στην αναδιάρθρωση του διαθέσιμου χρόνου. Διεκδικούν χρόνο στο πρόγραμμα. Θα αναδείξουμε τις παγίδες ορισμένων παραδοχών και Θα αναζητήσουμε ενδεχόμενες ιδέες που έχουν να κάνουν με μια εναλλακτική διευθέτηση του σχολικού χρόνου.

Το πλαίσιο οργάνωσης της σχολικής ζωής (κοινωνική σύνθεση, υποχρεωτική φοίτηση, υποχρεωτικό πρόγραμμα, διδασκαλία τάξης κ.τ.ο.) υποδηλώνει ότι οι εκπαιδευτικοί δε μπαίνουν απλώς στην αίθουσα διδασκαλίας για να κάνουν το μάθημα που θα είναι ενδιαφέρον και σημαντικό σε μια τάξη από διψασμένους για μάθηση μαθητές. Αυτά που συνήθως συναντάμε είναι προβλήματα οργάνωσης, συμμετοχής, διευθέτησης, ελέγχου, πειθαρχίας, κ.α. και εκπαιδευτικούς να προσφεύγουν σε διάφορες τεχνικές θετικής ή αρνητικής ενίσχυσης για να προκαλούν τη συμμετοχή όσων αποσύρονται ή αρνούνται να παρακολουθήσουν. Συνήθως, οι εκπαιδευτικοί αναφέρονται στην «τυραννία» του χρόνου και της διδακτέας ύλης.

Οι κυρίαρχες παραδοχές για τη «διαχείριση» του χρόνου
Ο χρόνος είναι μια θεμελιώδης διάσταση με βάση την οποία δομείται και προσλαμβάνεται η εργασία εκπαιδευτικών και μαθητών. Ο χρόνος δεν είναι απλώς ένα αντικειμενικό και καταπιεστικό πλαίσιο περιορισμών αλλά είναι επίσης και ένας ορίζοντας δυνατοτήτων και περιορισμών που ορίζονται και με υποκειμενικούς όρους. Οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές/τριες είναι δυνατό να έχουν και να δημιουργούν το χρόνο τους, όπως είναι πιθανό να προσλαμβάνουν τα χρονοδιαγράμματα και τις χρονικές δεσμεύσεις ως οριστικές και αμετάθετες. Ο τρόπος με τον οποίο αυτοί «διαχειρίζονται» το χρόνο είναι δείκτης και της σχέσης που έχουν με τη σχολική εργασία και της θέσης που έχει η σχολική εργασία στη ζωή τους.
Στις εκπαιδευτικές πολιτικές των χωρών-μελών της ΕΕ παρατηρείται μια τάση για επέκταση του γραφειοκρατικού ελέγχου, την τυποποίηση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών και την εμπορευματοποίηση του χρόνου. Έχει ήδη σημειωθεί αλλαγή στον τρόπο μέτρησης του σχολικού χρόνου: ο χρόνος δε μετριέται με βάση τη δουλειά που είναι να γίνει. Η σχολική εργασία μετριέται με βάση το χρόνο που διατίθεται. Από την εποχή που η έγκαιρη προσέλευση έγινε δεκτή ως "φυσική" αξία και αρετή, ο χρόνος έγινε εμπόρευμα το οποίο θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο διαχείρισης, κατακερματισμού και αγοραπωλησίας. Έγινε μετρήσιμος, αντικειμενικοποιημένος και απόμακρος από τη ζωή των ανθρώπων.
Ο χρόνος χρησιμοποιείται από τους διαχειριστές για να ποσοτικοποιούν και να μετρούν την εργασία των μαθητών/τριών. Με αυτόν τον τρόπο οι παιδαγωγικές και κοινωνικές σχέσεις γίνονται εμπορευματικές.
Η εκπαίδευση προβάλλεται ως καταναλωτικό αγαθό που αγοράζεται με συγκεκριμένο αντίτιμο για συγκεκριμένο χρόνο.
Είναι ο χρόνος που αγοράζεται ή πουλιέται παρά συγκεκριμένη εμπειρία, διαδικασία ή αποτέλεσμα. Έτσι, η εκπαιδευτική υπηρεσία προτείνεται ως αντικειμενικοποίηση του χρόνου που διατίθεται.
Τα ίδια τα προγράμματα και τα σχολικά μαθήματα γίνονται διαιρετά/ διακριτά και μετρήσιμα με όρους μονάδας χρόνου. Μια τέτοια αντίληψη, όταν προωθείται και πριμοδοτείται με την άσκηση της εκπαιδευτικής πολιτικής, έχει ως αποτέλεσμα ώστε η εκπαίδευση να βρίσκεται σε αποξενωτική σχέση με τη μάθηση που με τη σειρά της αποχωρίζεται και αποκόπτεται από το μαθητή/τρια μέσω εμπορεύσιμων μονάδων χρόνου.
Χρόνος προετοιμασίας, χρόνος προγραμματισμού, ομαδικός χρόνος, προσωπικός χρόνος κ.α. υπόκεινται σε δραστικές αλλαγές με σαφείς τις τάσεις για συρρίκνωση του λεγόμενου ελεύθερου χρόνου. Αυτή η εξέλιξη στους ορισμούς και τον έλεγχο του χρόνου εκφράζει μια γραμμική και μονοχρονική αντίληψη με πρωταρχικό ενδιαφέρον την αύξηση της παραγωγικότητας, τον περιορισμό της θεωρούμενης «σπατάλης» και την αύξηση του ελέγχου και της υποταγής. Μια τέτοια μονοχρονική και γραμμική προσέγγιση δεν ενδιαφέρεται για τις συγκρούσεις, τις αντιφάσεις και τα διλήμματα που αναδεικνύονται στην κοινωνική τοπογραφία της τάξης όπου εκφράζονται πολυχρονικές εκδοχές.
Πώς να στεγαστεί η έμπνευση για καινοτομία στο σχολείο, κάτω από αυτές τις συνθήκες;

Φέρτε τη βραδύτητα στο σχολείο!
Η ιδέα που προτείνεται στη συνέχεια μου ήρθε από το βιβλίο «Η βραδύτητα» του Κούντερα. Διαβάζω, λοιπόν:
«Γιατί χάθηκε η ηδονή της βραδύτητας; Α, πού είναι οι παλιοί αργόσχολοι;
Πού είναι αυτοί οι φυγόπονοι ήρωες των λαϊκών τραγουδιών, αυτοί οι πλανήτες που χαζεύουν από μύλο σε μύλο και κοιμούνται στο ύπαιθρο; 'Αραγε χάθηκαν μαζί με τους χωματόδρομους, μαζί με τα λιβάδια και τα ξέφωτα, μαζί με τη φύση;
Και αλλού:
Υπάρχει κρυφός σύνδεσμος μεταξύ βραδύτητας και μνήμης, μεταξύ ταχύτητας και λήθης. Ας πάρουμε μια όσο το δυνατόν πιο κοινότοπη κατάσταση: κάποιος περπατάει στο δρόμο. Ξαφνικά θέλει να θυμηθεί κάτι, αλλά του διαφεύγει η ανάμνηση. Εκείνη τη στιγμή, μηχανικά, επιβραδύνει το βήμα του. Αντιθέτως, κάποιος που προσπαθεί να ξεχάσει ένα δυσάρεστο περιστατικό που έζησε πριν από λίγο, επιταχύνει εν αγνοία του το βάδισμά του, σαν να θέλει να απομακρυνθεί γρήγορα από κάτι που, χρονικά, βρίσκεται ακόμα πολύ κοντά του...Στα υπαρξιακά μαθηματικά αυτή η εμπειρία παίρνει τη μορφή δύο στοιχειωδών εξισώσεων: Ο βαθμός της βραδύτητας είναι ευθέως ανάλογος με την ένταση της μνήμης. Ο βαθμός της ταχύτητας είναι ευθέως ανάλογος με την ένταση της λήθης».
Μα, καλά, σκέφτομαι: μήπως στο σχολείο αναπτύσσουμε ταχύτητα για να μη πλησιάζουμε το άγνωστο; Μήπως τρέχουμε για να μη βλέπουμε και να μην αισθανόμαστε; Μήπως βιαζόμαστε για να μη σκεφτόμαστε; Παντού χρονικές προδιαγραφές: έναρξη, λήξη, διάρκεια, κουδούνι, έγκαιρη προσέλευση, πρωινή ώρα, τελευταία ώρα, διάλειμμα κ.ά. Αρχίζει και τελειώνει κάτι, όχι γιατί ενδιαφέρονται δάσκαλοι και μαθητές, άλλα γιατί ΄χτύπησε κουδούνι.
Ο ΄χρόνος είναι χρήμα΄, ΄χρόνου Φείδου΄ και άλλα! Σε συνθήκες συνωστισμού επιθυμιών, αναγκών και ενδιαφερόντων, σε μια αντιφατική κοινωνική τοπογραφία, εκπαιδευτικοί και μαθητές καλούνται σε συγκεκριμένες υποχρεωτικές κοινωνικές σχέσεις. Έτσι, τα βιολογικά άτομα μεταμορφώνονται σε ιδεολογικά υποκείμενα με ΄συνείδηση χρόνου΄, σε ένα πλαίσιο ΄πανοπτικής επιτήρησης΄. Για κάθε συγκεκριμένη δραστηριότητα κάθε συγκεκριμένου ατόμου υπάρχει συγκεκριμένος χώρος σε προγραμματισμένη χρονική στιγμή!
Μήπως είναι ώρα να επαναδιαπραγματευτούμε το νόημα του «χαμένου» χρόνου για να μπορούμε να «κατοικούμε» στο χρόνο;
Μια διεργασία που θα μπορούσε να προωθηθεί για τον επαναπροσδιορισμό αυτής της κατάστασης, τουλάχιστον στο επίπεδο της μικροκλίμακας του σχολείου, είναι να ανιχνεύουμε, να καταγράφουμε και να επαναδιαπραγματευόμαστε το νόημα που έχει ο «χαμένος»σχολικός χρόνος για εκπαιδευτικούς και μαθητές/τριες και να δώσουμε το χρόνο πίσω, στους ίδιους, τόσο στην ποσοτική όσο και στην ποιοτική διάσταση, και να διευρύνουμε τη σχετική αυτονομία τους για ό,τι μπορούν να κάνουν μέσα στο χρόνο τους.
Αν μείνουμε προσκολλημένοι στις κρατούσες αντιλήψεις, η τυραννία του σχολικού χρόνου θα μας κρατάει δέσμιους της έμμονης ιδέας για το πόσο και το πότε, σε απόσταση από ερωτήματα του γιατί.
Έχουμε γίνει δρομείς της ταχύτητας στη δράση για να «ολοκληρώνουμε» έγκαιρα τη διδακτέα ύλη, χωρίς να μένει χρόνος για το δρόμο αντοχής του στοχασμού. Η αγωνία της «ολοκλήρωσης» της ύλης εξορίζει τη σοφία και την ηδονή της βραδύτητας.
Η εκπαιδευτική διαδικασία, έτσι κι αλλιώς, είναι οργανωμένη με διευθετήσεις ιεραρχικής κατάταξης, κατανομής και επιλογής της διδακτέας ύλης.
Η σχολική γνώση είναι κοινωνικά επιλεγμένη και επομένως επιλεκτική και "παραδειγματική". Γιατί τόση ομηρία στην έμμονη ιδέα της "ολοκλήρωσης" σε καθορισμένα χρονικά πλαίσια;
Αφού ο τι ορίζεται ως «διδακτέα ύλη» είναι επιλογή, γιατί τη διδάσκουμε ως τελεσίδικη και οριστική-ολοκληρωμένη εκδοχή γνώσης; Γιατί τόση εμμονή στη μηχανιστική προσήλωση στην εκδοχή γνώσης των σελίδων του εγκεκριμένου σχολικού εγχειριδίου;
Ουσιαστική ανασυγκρότηση των μορφών κατανομής και διευθέτησης του σχολικού χρόνου περνάει μέσα από μια συνολική ανασυγκρότηση της εκπαίδευσης για βαθύτερο εκδημοκρατισμό του περιεχομένου και της μορφής της εκπαίδευσης, με διεύρυνση της σχετικής αυτονομίας και της ενεργού συμμετοχής των υποκειμένων της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Θέλουμε τη βραδύτητα για να μπορούμε να πλησιάζουμε στο αίνιγμα του νοήματος αυτών που κάνουμε. Στο κάτω-κάτω, όσοι είμαστε στην εκπαίδευση έχουμε ιδιαίτερους λόγους να «σπεύδουμε βραδέως». Η επιβράδυνση δεν είναι απώλεια.
Δίνει χώρο στο μυαλό και στην καρδιά που υφαίνουν τη ζωή. Τουλάχιστον, έτσι μπορούμε να αρχίζουμε να διεκδικούμε λιγότερα εμπόδια ανάμεσα στην εργασία και στη ζωή, όπως μας προτείνει ο Ε.Τόμσον (1983) ή να ανακαλύπτουμε «τις χαρές του αργού χρόνου»,όπως μας προτρέπει ο Th. Εriksen (2005 ). Ο σχολικός χρόνος δεν είναι για τους εκπαιδευόμενους, απλώς, χρόνος προετοιμασίας για τη ζωή ούτε είναι ,απλώς, χρόνος εργασίας για τους εκπαιδευτικούς. Είναι χρόνος ζωής...

*Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΥΠΠ Κύπρου

*H ανάλυση αντλεί από το: Μαυρογιώργος Γ.(2008), Εκπαίδευση και Χρόνος, στο Αθανασούλα-Ρέππα, Α. κ.α. Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων , Τόμος Α΄,ΕΑΠ,σ.213-238,Πάτρα.

Βιβλιογραφία
Eriksen, Th. H. (2005) H Tυρρανία της στιγμής: γρήγορoς και αργός χρόνος στην εποχή της πληροφορίας, μετφρ. Α. Σίμογλου, Εκδόσεις Σαββάλας, Αθήνα..
Κούντερα, Μ., Η Βραδύτητα, Μτφρ. Βελέντζα, Σ., Βιβλιοπωλείον της «Εστίας» Ι.Δ. Κολλάρου & Σιας ΑΕ, Αθήνα..
Τόμσον, Ε.Π. (1983) Χρόνος, Εργασία και Βιομηχανικός Καπιταλισμός, Μτφρ. Τομανάς, Β Κατσάνος, Θεσσαλονίκη.

ΠΟΛΙΤΗΣ - 31/01/2010, Σελίδα: 97