Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

Μια φωτογραφία = χίλιες λέξεις, Απολυτήριες εξετάσεις στο Αφγανιστάν.

Άντε τώρα να αντιγράψεις, να ζητήσεις άδεια να πας προς νερού, ή να περιμένεις λύσεις στην οθόνη του κινητού, ή να εύχεσαι να πιάσουν κουβεντούλα οι επιτηρητές και να χαζεύουν από το παράθυρο.
Αναδημοσίευση από το Εκ-Παιδευτικά Παιδέματα και άλλα σοφίσματα.
Στο μεταξύ, στην άλλη άκρη, στη Νορβηγία, δοκιμάζουν να γίνονται οι εξετάσεις στα Λύκεια μέσω φορητών υπολογιστών, laptop, και οπωσδήποτε υπό σκιάν, και όχι σταυροπόδι.
Ο Μωυσής θα παρελάμβανε σήμερα τις Δέκα Εντολές στο facebook, και όχι σε δυό πέτρινες πλάκες.
Αλλά και εδώ, από μακρυά και με λίγη φαντασία, οι διαγωνιζόμενοι που κάθονται κατάχαμα (πως τόλεγε ο Όμηρος για τους κατοικούντες πέριξ της Αρχαίας Δωδώνης προγόνους μας, "ανυπτόποδες, χαμιεύναι" ) δείχνουν νάχουν στα γόνατα τους .... φορητά pc, συνδεμένα με ...ασύρματο internet...
Ούτε λίγη σκιά και ένα ποτήρι νερό;

«Ετούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή,
σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια
σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ’ αμπέλια του
σφίγγει τα δόντια.

Δεν υπάρχει νερό. Μονάχα φως.

Ο δρόμος χάνεται στο φως κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο.

Μαρμάρωσαν τα δέντρα, τα ποτάμια κι οι πηγές μες στον ασβέστη του ήλιου
Η ρίζα σκοντάφτει στο μάρμαρο. Τα σκονισμένα σκοίνα. Το μουλάρι κι ο βράχος. Λαχανιάζουν. Δεν υπάρχει νερό. Όλοι διψάνε. Χρόνια τώρα.

Όλοι μασάνε μια μπουκιά ουρανό πάνω απ’ την πίκρα τους».



5 σχόλια:

Agobooks είπε...

:D

teagan είπε...

Τι θα γίνονταν άν όλοι αυτοί οι πειθήνιοι οκλαδόν καθήμενοι - κατάχαμα σταυροπόδι- διαγωνιζόμενοι, ξεσηκώνονταν ζητούσαν ανθρώπινες συνθήκες εξετάσεων, έπιαναν τους επιτηρητές από τα ράσα τους, ή αν όλοι μαζί αρνιούνταν να προσέλθουν σε εξετάσεις;

Miltos είπε...

@N.Ago: επισκέπτομαι συχνά "τη ρούγα με τις φάμπρικες" πολύ καλό, ευρηματικός τίτλος, σε ελληνοαλβανικά.
@teneagan: καταστάσεις ...αναρχικές ονειρεύεσαι, καλή η ιδέα της γενικής αποχής από ένα ανταγωνιστικό -Μινώταυρου- εξεταστικό σύστημα μέχρι να αποκτήσουμε σοβαρή δημόσια εκπαίδευση.

N. είπε...

...φίλτατοι, στο Αφγανιστάν έτσι έχουν τα πράγματα.Παρόμοια κι αλλού, όπως στην Ινδία των φτωχών (κι όχι της άλλης, της Ινδίας της υψηλής τεχνολογίας και των top προγραμματιστών Η/Υ) αλλά και στην Ελλάδα του Όθωνα...Διαφορά φάσης που λένε.Ως εκ τούτου μην εκπλήσσεστε.Θάρθει κι αυτών η σειρά.
Για τον Μωυσή πάλι, όταν επισκέφτηκα το Σινά, διερωτήθηκα, μα καλά αυτός ο άνθρωπος (ή προφήτης) δεν είχε καν GPS, έστω μια πυξίδα, κι έτρεχε τους Εβραίους δέκα χρόνια στην έρημο; Σήμερα οι "απόγονοί" του/τους σίγουρο είναι ότι τις "10 εντολές" τις διακινούν με SMS.

Miltos είπε...

Φίλε Ν.: Και βέβαια οι πλάκες του Μωσαϊκού Νόμου σπασαν προ καιρού στη Θρησκεία αλλά και "τεχνολογικά" όταν αντικαστάθηκαν σαν μέσο γραφής από δέρματα, παπύρους και αργότερα από το χαρτί και την εφεύρεση του έντυπου χαρτιού.
Για να ρθω στα καθ' υμάς, ήδη αρχίζει με γοργά βήματα η αντικατάσταση του γραμμένου χαρτιού από το ηλεκτρονικό κείμενο.
Στυλοί, μολίβια, πένες, χαρτιά, τετράδια, θα παραδοθούν άνευ όρων στα πληκτρολόγια.
Οι εγκυκλοπαίδειες με τους πολλούς βαρείς δύσχρηστους τόμους έδωσαν τη θέση τους σε ηλεκτρονικές εγκυκλοπαίδειες και στην αναζήτηση της Google (μια και μας φιλοξενεί).
Οι πλάκες του Μωσαϊκού Νόμου, για να θυμηθούμε λίγο τον Δ. Χατζή στο Σιούλα τον Ταμπάκο, έσπασαν όταν μερικοί από την οβραίικη φτωχολογιά πήγαιναν εργάτες, δουλεύαν μαζί με τους Ρωμιούς, μαθαίνανε τέχνες, παναπεί πως δουλεύανε και το Σάββατο, ή στον επίλογο του Σιούλα του ταμπάκου... Έτσι πήγε κάποτε ο πρώτος ταμπάκος, στάθηκε στο παζάρι και πούλησε το κυνήγι του - ύστερα πήγανε κι άλλοι. Πίσω του εκείνη τη μέρα οι σάλπιγγες των νέων καιρών γκρέμιζαν από τα θεμέλια τα τείχη της ταμπάκικης Ιεριχούς μέσα σε πανδαιμόνιο απ' τα ουρλιαχτά μηχανών.
Κόντευε η άνοιξη και πα΄νω απ' τη λίμνη κοπάδια αγριόχηνες τραβούσανε πια για ωηλότερα. Σαν τρομαγμένα κι αυτά...