Μετά τις εκλογές της 16ης Φεβρουαρίου του 1964 (και την νίκη της Ένωσης Κέντρου με ποσοστό 53%) μέχρι την αποστασία της 15ης Ιουλίου του 1965 κοσμογονία στην εκπαίδευση, πολλά από τότε άντεξαν στο χρόνο και στη μήνυ των αποστατών ή των στρατοκρατών της 21ης Απριλίου.
1) Ιδρυση Σχολείων
2) Συσσίτια στα Δημοτικά Σχολεία των χωριών
3) Ιδρυση Πανεπιστημίων (Ιωάννινα - Πάτρα)
4) Ίδρυση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου
5) Αύξηση μισθών των εκπαιδευτικών
6) Καθιέρωση του Ακαδημαϊκού Απολυτηρίου δηλαδή το σύστημα των Πανελλήνιων Εξετάσεων, μέχρι τότε κάθε Πανεπιστημιακή Σχολή έκανε τις δικές της εισαγωγικές εξετάσεις.
7) Όταν μιλούσαν στη Βουλή απαντούσαν με σύνεση, χωρίς οίηση και πρόκληση, με επιχειρήματα παρά τη λυσσαλέα επίθεση της ΕΡΕ, όπως ... καλή ώρα νεόκοπος υφυπουργός του νυν ΥΠδβμΘ που πάντα απαντά οργισμένη, λες και της φταίνε όλοι, λες και έχει το απόλυτο δίκιο, με ύφος παλιού ρήτορα πολιτικάντη - δικολάβου, και
λίγο δίκιο νάχει το χάνει.
Μάλιστα κάποτε της συνέστησε μια βουλευτής - προεδρεύουσα της Βουλής - να απαντά λιγότερο εριστικά.Αν τύχει δε να απαντά στην κα Κανέλλη, είναι το υπερθέαμα, πως δεν την μυρίστηκε ο Λαζόπουλος;
Άλλες εποχές - άλλη περπατησιά, όταν αρκούσε ένας υφυπουργός στο Υπουργείο Παιδείας ο Λουκής Ακρίτας, ένας Γενικός Γραμματέας ο Ευάγγελος Παπανούτσος και ένας Πρωθυπουργός - Υπουργός Παιδείας ο Γεώργιος
Παπανδρέου ο αυθεντικός πούλεγε προχτές κάποιος φιλόλογος βουλευτής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου