Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Εικόνες από τα Γιάννενα και το Ζαγόρι με τον ήχο της μπάντας του Πέτρου Λούκα Χαλκιά.

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

3 σχόλια:

nik-athenian είπε...

Γειά σου ρε Μίλτο. Μ' ενθουσίασε το κλαρίνο του Πετρολούκα.

16 Ιουνίου 2010 στις 12:32 π.μ.
Miltos είπε...

Φίλε Νίκο, χαίρομαι που σ’ άρεσαν τα γυρίσματα του κλαρίνου του Πέτρου Λούκα – Χαλκιά, Σε κερνώ μια αφήγηση του Πέτρου Λούκα Χαλκιά, από το βιβλίο
«Με κέντημα δικό του» μια μπάντα του Πέτρου Λούκα Χαλκιά.

…. Θαταν 20 Αυγούστου και λεν: Ποιόν έχουμε; Τα Τακούτσια, τον Φίλιππα…μες στα Δολιανά ο γάμος! Λοιπόν ήρθαν, κάναν μια πρόβα, ο Ζιούλς με τα δυό χέρια το ντέφι! Ωρέ έλεγα εγώ, τι κάνουν αυτοί!, ήταν πραγματικά ωραίοι, τραγουδούσαν ου Κώτσιος, ου Σπύρους, κι ου Ζιούλς- και οι τρεις!
Κι ου Φίλιππας μι του κλαρίνου. Αλλά πιες – πιες ο Φίλππας, ενώ έκαναν πρόβα, εμεινε ξερός στο τραπέζι.
«Βρε Φιλππα, πως θα βγάλουμε το γάμο;» του είπαν οι άλλοι.
«Φώναξε τον Πέτρο» είπε αυτός. «Ποιόν Πέτρο;» «Τον μικρό!»
«Πω –πω τι πάθαμαν!» λέει ου Ζιούλς.
«Τώρα;» Στέλνουν κάποιον στο σπίτι.
«Ποιος είν’ ο Πέτρος;» «Εγώ». «Σε θέλει ο δάσκαλος απάν’»
Που να πάω τέτοια ώρα; Μία – δυο η ώρα της νυκτός! Σηκώνομαι πάω στο γάμο.
«Πάρε το κλαρίνο του δάσκαλου», μου ‘παν, «εντολή του δάσκαλου να παίξεις».
Πω, πω, πω, … εγώ τα ‘χασα.
«Να παίξω», λέω. «Άντε αρχίνα, πωγωνίσια»
Άρχισα εγώ όπως μου τα ‘δειξε αυτός. Απόρησαν όλοι. Οι περισσότεροι νόμισαν ότι είναι ου Φίλππας που παίζει.
«Ωρέ μπράβο!» είπαν όλοι. Με σήκωσαν στα χέρια! «Μπράβο ο μικρός, μπράβο ο μικρός, μπράβο ο μικρός» ελεγαν και ξανάλεγαν μέχρι τις πεντέμσι τα χαράματα!
Ου Φίλππας είπε: «Φτιάξτε μ’ έναν καφέ», γύρσι έτσ’, άκσε κι λέει:
«Πολύ ωραία. Τώρα θα σε παίρνω δεύτερο κλαρίνο μαζί μ’»
Έντεκα χρονών ήμουν τότε…
Κατά τις εφτά –εφτάμισι η ώρα τους είπα: «Εγώ θέλω να πάω σχολείο τώρα»
«Να πας» μου είπαν, την ώρα που ξεκινούσαμε τον κουμπάρο, τους συμπεθέρους, ξερς … τα ξεκινήματα.
Συνήλθε κι ου Φίλππας κι έπιασε τις πατινάδες με τον Ζιούλη, σηκώθηκα εγώ, πήγα στο σπίτι, πλύθηκα λιγάκι, ντύθηκα, πήρα την τσάντα μου να πάω στο σχολείο.
Ξενύχτης τώρα, παιδάκι..
….Κύριε! Κύριε! τα παιδιά…Ο Χαλκιάς έπαιζε κλαρίνο χτες, γιατί με είχαν δει το πρωί.. «Έπαιζες κλαρίνο χθες…» μου λέει, «έντεκα χρονών! Για στείλε μου τους γονείς εδώ, Φύγε!»
Μα έτυχε δάσκαλε, μέθυσε το κλαρίνο (ο Φίλιππος Ρούντας) κι έπρεπε να πάει ο Πέτρος…
Άφησα το σχολείο στην Πέμπτη τάξη, παίρνω το κλαρίνο και έρχομαι στην Αθήνα

16 Ιουνίου 2010 στις 1:24 μ.μ.
nik-athenian είπε...

Ευχαριστώ Μίλτο για το κέρασμα.

17 Ιουνίου 2010 στις 1:30 π.μ.

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)