Όπως είναι γνωστό το σημερινό σύστημα πανελληνίων εξετάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ - ΤΕΙ οδηγεί τους υποψήφιους να τελειώνουν το Λύκειο με ελάχιστες γνώσεις ηλεκτρισμού, οπτικής, κλασσικής ηλεκτρονικής, νεώτερης Φυσικής, μια και είναι οφθαλμοφανές ότι ύλη που δεν εξετάζεται, δεν μαθαίνεται, φυσικό και επόμενο.Αντ αυτών μαθαίνουν το σίγμα ταφ ίσον γιώτα επί αλφα γωνιακό, το ελατήριο μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλα σε όλες τις στάσεις, κύματα με αρχική φάση που τρέχουν ειδικά προς τα αριστερά, κρούσεις χωρίς την ώθηση της δύναμης και άλλα διασκεδαστικά, όπως για την τιμή της έντασης του ηλεκτρικού πεδίου του ΗΛΜ κύματος την τάδε χρονική στιγμή, όταν είναι γνωστό ότι αυτή η ρημάδα η ένταση, μέχρι να πει κανείς α, έχει αλλάξει εκατομμύρια φορές.
Πρόσφατα ένας μαθητής, μου έλεγε για τον Einstein τι τρομερές ασκήσεις θα μπορούσε να λύσει. Δεν θα υπήρχε, μου λέει, άσκηση από κανένα "βοήθημα" όσο έντεχνα στρυφνό και αν είναι, κανένα τέταρτο θέμα που να μην μπορούσε ο θείος Αλβέρτος να λύσει. Έμεινα άφωνος και μετά γέλασα πικρά που ο Θεϊκός Αλβέρτος φάνταζε σαν ένας φτηνός προπονητής πανελλήνιων εξετάσεων.
Είδα προ καιρού στην alfavita έναν οδηγό για τις παγκύπριες εξετάσεις, και τον θυμήθηκα όταν είδα στο περίπτερο αναρτημένη την εφημερίδα Απογευματινή που φώναζε με μεγάλα γράμματα ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ η διδακτέα ύλη, σκέψου η εξεταστέα!
Και μόνο για σύγκριση αξίζει να περιηγηθούμε στις 382 σελίδες του, στην εξεταστέα ύλη, στις 4, 5 ξένες γλώσσες που εξετάζονται, στην ύλη της Φυσικής, αν και συμπλέουσα με την μαμά πατρίδα συμπεριλαμβάνει και άλλα κεφάλαια τις στοιχειώδεις έννοιες της Μηχανικής, αρκετό ηλεκτρισμό.
Στον οδηγό περιλαμβάνονται και τα περυσινά θέματα για τις ανώτατες σχολές, αλλά και πιο καλά θέματα στην τετράωρη εξέταση των τεχνικών σχολών.
Εκεί να δείτε θέματα!
Πατήστε ΕΔΩ για τον οδηγό με τις 382 σελίδες.
7 σχόλια:
Να σημειώσουμε βέβαια ότι ο τρόπος που περιγράφεται η ύλη φυσικής των κυπρίων - και κυρίως τα ενδεικτικά θέματα φυσικής - δεν δείχνουν καμία διαφορά από τη κλασική διδακτική προσέγγιση που (κι) εμείς ακολουθούμε σε όλη τη διάρκεια της Ββάθμιας.
Ο σκοπός είναι ο ίδιος: να μπορούν να περιγράψουν αρχες της φυσικής και να μπορούν να "λύνουν ασκήσεις"...
Προφανώς, Μίλτο, το πρόβλημα στην Ελληνική Εκπαίδευση εντοπίζεται στις Πανελληνιες. Από όλους: Από το ΥΠΕΠΘ, από τα συνδικάτα (που υποτίθεται εκφράζουν τους καθηγητές), από τα ΜΜΕ, από τους γονείς, από τους ίδιους τους μαθητές. Κανένας τους, κι εμείς, φυσικά, δεν έχουν σκεφτεί οτι το πράγμα γίνεται κι αλλιώς. Παρακολουθώ αρκετό καιρό τις διαλέξεις του Walter Lewin στο ΜΙΤ, παρακαλώ, όχι σε κανένα Β' διαλογής Ίδρυμα, και τι διαπίστωσα: Η έμφαση δίνεται στη θεωρία και στο πείραμα. Ο κάθε καλός συγγραφέας, και υπάρχουν πολλοί σ' αυτόν το τόπο, σχολικών "βοηθημάτων" αναλίσκει τη φαντασία και ευρηματικότητα του στο να "επινοεί" ασκήσεις με όλο και πιο περίπλοκα δεδομένα και ζητούμενα, με όλο και περισσότερα σώματα που αλληλεπιδρούν, και μάλιστα στα ζητούμενα αρχίζουν να ξεφυτρώνουν και όλο και πιο "σπάνια" φρούτα. Δεν έχω βρει πουθενά τόσες πολλές ασκήσεις στον κόσμο: Ελληνική πρωτοτυπία, όσο κι αν έψαξα στο Διαδίκτυο και σε βιβλία. Ρίξε μια ματιά στο Amazon και θα το διαπιστώσεις. Μετά π.χ. το "κάζο" του 2005, άρχισαν να φτιάχνουν ασκήσεις με την Αρχή ανεξαρτησίας των κινήσεων. Μετά από μια ασκηση που μπήκε με κρούσεις στερεών σωμάτων γέμισε ο τόπος ασκήσεις με τέτοιο περιεχόμενο. Και νάσου ΑΔΜΕ, και νάσου ΑΔΟ, και νάσου ΑΔΣ, και ΘΕΕ (μου):-) Το γιατί και το πώς; Η σύγκλονιστική Ιστορία της Νευτωνικής σύνθεσης; O φοβερός Maxwell; Αποσπασματικά, και από σπόντα. Καλύτερος ο Αλεξόπουλος ή κι ο Μάζης που κάναμε στα νιάτα μας. Τουλάχιστον είχαμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της Φυσικής. Ξέραμε αυτό είναι Μηχανική, αυτό Ηλεκτρισμός, αυτό Οπτική. Και όταν πήγαμε στο Φυσικό, μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε άνετα. Τώρα τι ζητάμε από τα παιδιά; Να αφομοιώσουν το Στερεό σώμα (το rigid body, που κατά τον Αντρέα τον Κασσέτα κακώς μεταφράστηκε έτσι, έχει δίκιο, το Solid= στερεό), σε 2 μήνες, και να λύνουν ασκήσεις με όλο και πιο περίπλοκα σχήματα. Κι αυτά να τα γράψουν σε 3 ώρες. Αν τους ρωτήσεις τι είναι, ας πούμε, η Φωτομετρία, σε κοιτάνε σαν χάνοι. Αν τους ρωτήσεις τι είναι περίθλαση και πώς εξηγείται, πάπαλα. Βασικά πράγματα δεν τα ξέρουν. Γιατί; Γιατί έχουν αναλώσει ατέλειωτες ώρες για να λύσουν ασκήσεις ΣΟΣ, που κάθε πικραμένος φροντιστής τους πασάρει σαν ΣΟΣ. Βαρέθηκα: Γέμισα τη Βιβλιοθήκη μου με τόσες ασκήσεις, που θα χρειαζόμουν 2 ζωές ακόμα για να λύσω. Για να θεωρώ τον εαυτό μου ενημερωμένο. Προχτές στο εργαστήριο προσπαθήσα να τους μάθω να φτιάχνουν ένα απλό κύκλωμα με Αντιστάτη, Βολτόμετρο και Αμπερόμετρο, κι αν μπορέσουν να αποδείξουν πειραματικά το Νόμο του Ωμ. Ε, ρε γλέντια! Τους έδειξα μια φορά το κύκλωμα και μετά τους το διέλυσα και τους είπα, ανα ομάδες να έρθουν να το ξαναφτιάξουν και να μετρήσουν την αντίσταση. Απλό, απλούστατο. Για μένα. Τι έγινε; Νόμιζαν οτι τα καλώδια πρέπει να είναι σε ορθές γωνίες, βάζανε τα καλώδια στο ίδιο πόλο του τροφοδοτικού, δεν ξέρανε να φτιάξουν ένα κόμβο κλπ, κλπ. Πράξη λοιπόν=0 . Αντε, παιδιά, (την επόμενη ώρα) να επιλύσουμε κι αυτό το "τερατώδες" κύκλωμα της άσκησης 13 του Βιβλίου. Τα ξέρανε φαρσί, από το φροντιστήριο βεβαίως, γιατί εγώ δεν προλαβα να τους κάνω τόσο πολύπλοκα. Αν τους ζητούσα να κάνουν μια πειραματική εργασία με μετρήσεις, με σφάλματα, με γραφικές παραστάσεις, τότε τα φροντιστήρια θα "βραχυκυκλώνανε". Δεν το έκανα, γιατί έτσι κι αλλιώς είναι η τράπουλα σημαδεμένη: Εγώ θα την ξε-σημαδέψω; Μπορεί να έχω άδικο, αλλά δεν μπορώ πια. Λοιπόν στο δια ταύτα. Για μένα: Στη Φυσική (αυτήν διδάσκω, αυτήν ξέρω): Έμφαση στη Θεωρία και στο Πείραμα. Πολύ λιγότερη Ασκησιολογία. Σύνδεση με τα φαινόμενα της καθημερινής ζωής. Εξέλιξη των ιδεών και η Επιστήμη σαν κοινωνικό γεγονός. Με λίγα λόγια: Σύνδεση με την πραγματικότητα. Δεν μπορεί να τελειώνει κάποιος το Λύκειο σήμερα και να μην ξέρει πώς λειτουργεί μια τηλεόραση! Αντίθετα να θεωρείται επιτυχημένος εκείνος που λύνει την άσκηση εκείνη, που έχει 2 ράβδους κολλημένες, 2 νήματα, 2 ελατήρια στις άκρες και μια σφαίρα που κυλάει και ξαφνικά κόβεται το νήμα και ταυτόχρονα γίνεται κρούση με μια μπάλα που έρχεται από τον ουρανό:-). Δεν βάζανε και μια ηχητική πηγή να δέσει και με Doppler; Όλο κατι τέτοια διαβάζω στα "βοηθήματα", και νάσου ΑΔΜΕ, και ΑΔΣ και ΘΝΣΚ, και ΘΕΕ (μου). Ελεος!
Στέργιο προβληματίζομαι σχετικά με το αν θα μπορούσαν να βραχυκυκλώσουν τα φροντιστήρια. Παλαιότερα είχα δεχτεί πρόταση να εκπαιδεύσω φροντιστές στις εργαστηριακές ασκήσεις και στα πειράματα επίδειξης. Θέλω να πω ότι δεν το έχουν σε τίποτα να αποκτήσουν τον απαραίτητο εξοπλισμό και να αρχίσουν να εκπαιδεύουν τους υποψήφιους σε πειράματα, εφ' όσον οι εισαγωγικές το απαιτήσουν. Και επειδή πράγματι οι φροντιστές χρησιμοποιούν σαν κράχτη τη φαντασία τους που παράγει πρωτοτυπίες, θα εμπλουτίσουν τις εργαστηριακές ασκήσεις και τα πειράματα με ένα σωρό παραμέτρους, δύο σωρούς εξαιρέσεις και κόντρα θεωρίες σφαλμάτων πανεπιστημιακού επιπέδου κ.τ.λ. Τελικά όσο υπάρχει ο έντονος ανταγωνισμός για τις καλές σχολές και όσο οι Έλληνες γονείς θα θεωρούν τα παιδιά τους αποτυχημένα αν δεν μπουν στο Πανεπιστήμιο, αυτοί οι ίδιοι οι γονείς τρομοκρατημένοι θα συντηρούν τα ιδιαίτερα και τα φροντιστήρια και θα καταφεύγουν σε αυτά συνεπικουρούμενοι από την τραγική κρατική ανικανότητα στο σχεδιασμό εθνικής πολιτικής για τη Παιδεία. Αναρωτιέμαι πολλές φορές ποιο θα είναι εκείνο που θα κάνει να ατονήσουν τα φροντιστήρια, όπως επίσης και ποιο είναι το συμμετοχικό τους έργο στην επίλυση ενός κοινωνικού προβλήματος!
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες.
Μια παρατήρηση μόνο.
Μήπως η λογική της ελάσσονος προσπάθειας έχει οδηγήσει εδώ.
Αν οι απαραίτητες γνώσεις μετρώνται με βάση των αριθμό των σελίδων, οδηγούν εδώ; Αν είχαμε να διδάξουμε όλο το βιβλίο π.χ. της Γ΄Λυκείου, μήπως δεν θα υπήρχε η δυνατότητα να ασχοληθεί κάποιος με ασκησιολογία;
Αν άνοιγε η ύλη και θα είχαν οι μαθητές μια γενικότερη αντίληψη της ύλης και θα αποφεύγαμε τις ακρότητες...
Όταν και στο σχολείο, ( αλλά και στο Φροντιστήριο) ασχολούμαστε 2 μήνες με τις Ταλαντώσεις, θα βρούμε ακραία πράγματα να διδάξουμε. Αύξηση λοιπόν του όγκου της ύλης όσο γίνεται περισσότερο η πρότασή μου...
Να πω την αλήθεια δεν περίμενα τόσα πολλά σχόλια και μάλιστα
από εκλεκτούς φίλους και συνοδοιπόρους.
Χρυσόστομε, ναι τα θέματα της Κύπρου είναι στη γενική κατεύθυνση πορείας του εθνικού κέντρου, πλην όμως θάλεγα έχουν μια άλλη ποιότητα, δείχνουν φροντισμένα, άρτια τυπωμένα με έγχρωμα σχήματα .
Καλύπτουν όλη την ύλη, επιδιώκουν να ελέγξουν αν οι μαθητές και οι μαθήτριες έμαθαν, γι αυτό και τα πιο πολλά θέματα είναι λίγο πολύ γνωστά και αναμενόμενα. Βρίσκω τα θέματα πολλά για το χρόνο της εξέτασης, εκτός και αν ισχύει αυτό που ίσχυε παλαιότερα στην Κύπρο, οι μαθητές να επιλέγουν από τα θέματα. Σκέπτομαι τι θα γινόταν αν συνέβαινε και εδώ, μέσα στο τρίωρο της εξέτασης οι μαθητές να΄ χουν την ψυχραιμία να διαλέξουν. Πιθανόν η επιλογή θεμάτων να καταργήθηκε. Τα θέματα στον οδηγό δεν είναι προτεινόμενα, αλλά είναι τα περυσινά που τέθηκαν.
Παρόμοια τακτική έχουν και στις φάσεις της Ολυμπιάδας Φυσικής, που βρίσκει κανείς στο επίσημο site της Ένωσης Κυπρίων Φυσικών με τις λύσεις τους, χωρίς μεγάλες κατά μήκος στάμπες.
Στέργιο αυτά συνέβαιναν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν. Πριν χρόνια σε κάποιο μάθημα ηλεκτρισμού, αφού έκανα σε κάποιον μαθητή (σήμερα γεωπόνο) ένα συνηθισμένο μάθημα στις αντιστάσεις και στις πηγές, στο τέλος της ώρας του είπα για να τα δούμε τώρα πειραματικά, εξάλλου δεν χρειάζονταν βαριά όργανα, παρά μόνο 2 πολύμετρα, μία μπαταρία, καλώδια και αντιστάσεις. Αφού κάναμε τα σχετικά πειράματα, όπως τη χαρακτηριστική ηλεκτρικής πηγής και σημειώσαμε τα σχήματα, τις μετρήσεις στο τετράδιο τον ρώτησα πως του φάνηκε. Αφού σκέφτηκε λίγο, μου λέει « Προτιμώ τις ασκήσεις γραμμένες στο χαρτί» δηλαδή κάτι σαν τη Φυσική κοκορέτσι στη λαδόκολα.
Κάποτε, ότε ήμουν μαθητής και πήγαινα στο Φροντιστήριο, σε ένα διαγώνισμα είχαμε σχεδόν όλοι αποτυχία που δεν μπορέσαμε να βρούμε πόσο κατω θα φτάσει ένα σώμα όταν δεθεί σε κατακόρυφο ελατήριο και αφεθεί ελεύθερο, μολονότι ο Αχιλλέας (γράφω παρακάτω) είχε λυσιάξει να μας το εξηγήσει επί πίνακος.
Τι ήταν για μας τότε το ελατήριο γραμμές ζικ –ζακ στον πίνακα, ότι ήθελες τις έκανες.
Τι μπουμπουνωτά τι μπουμπούνες μας ανέβασε και μας κατέβασε δεν περιγράφεται. Θα μπορούσε να πάρει ένα ελατήριο να δέσει μια πέτρα και να μας εξηγήσει τι είναι να φτάσει βοηθούμενο το σώμα στη Θ.Ι. και τι είναι να το αφήσουμε να πέσει.
Για τον Αχιλλέα αξίζει μια πολύ καλή ανάρτηση, αλλά μόνος μου όχι.
Πολύ, πολύ εργατικός, με άρτια πολυγραφημένα φυλλάδια, είχε όμως μια ισχυρογνωμοσύνη και εμμονή (πιθανόν δικαιολογημένα γιατί φοβόταν το επίπεδό μας), έτσι δεν υπήρχε διατήρηση μηχανικής ενέργειας, αλλά μόνο ΘΜΚΕ, στις ταλαντώσεις δεν υπήρχε Δ.Ε.Τ. αλλά μόνο η εξίσωση που δίνει την ταχύτητα συναρτήσει της απομάκρυνσης, οι αντιδράσεις οξειδοαναγωγής μόνο με τη μέθοδο του ατομικού οξυγόνου από τον Παπαγεωργίου, στο Σχολείο ο Τόμος έκανε την σύγχρονη μέθοδο των ημιαντιδράσεων από τον Μανωλκίδη. Τι να κάνει ο Παντελής μέσα σε τάξη πρακτικού 60 μαθητών; Εμείς είχαμε πολωθεί ή προς Ευαγγέλου ή προς Παπαδόπουλο.
Στον Αχιλλέα, δεν τολμούσε καρφίτσα να πέσει.
Τι γράφω και εγώ… Να συννενοηθώ με τους συμμαθητάς και συναδέλφους Χρήστο και Φώτη να γράψουμε κάτι καλό για τον Αχιλλέα.
Για τα φροντιστήρια τώρα τι να πω, είναι αναγκαία αφού τα θέματα βλέπεις ότι ξεφεύγουν από τα σχολικά βιβλία.. Θα μπορούσε κάθε χρόνο
Το Υπουργείο ή το ΠΙ να στέλνουν 50 – 100 νέες ασκήσεις στα σχολεία και τα θέματα να κινούνται σε αυτή τη γραμμή, αφού πρώτα η θεωρία επεκταθεί και σε άλλα κεφάλαια. Εδώ η εφημερίδα πανηγύριζε που θα μειωθεί η διδακτέα ύλη.
Αναστάση με λαχτάρσες λίγο, αλλά όταν καλέσεις να κοινωνήσεις τα ιερά και τα όσια στους φροντιστές ναρθώ και γω. Πλάκα θάχει πρώτα να τους ρωτάς. Καλά πλάκα κάνω. Εξάλλου όλοι σχεδόν, οφείλουμε λίγο πολύ την επιτυχία μας στο Πανεπιστήμιο σε κάποιον φροντιστή ή φροντιστές, αλλά και αργότερα θάλεγα όταν σχεδόν αντιγράψαμε ή επηρεαστήκαμε για αρκετά χρόνια στον τρόπο διδασκαλίας.
Θυμάμαι ξεκίνησα φροντιστήριο μαθηματικών στη Γ Γυμνασίου, Δεκέμβριος 1966, μαζί με άλλους τέσσερις σε κάποιο υπόγειο σε σπίτι ανεβαίνοντας την Κουγκίου δεξιά (αυτά για τον Στέργιο). Θυμάμαι δυό τρεις βδομάδες, μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, φεύγοντας στήσαμε καυγά, έξω από το σπίτι, 3 εναντίον της Χούντας, 2 υπέρ των Συνταγματαρχών. Οπότε έξαλλος σχεδόν ο Αθανάσιος ανοίγει τα παντζούρια και κραυγάζει: Κωθόνια φύγετε, και μετά σε συνωμοτικό ύφος Ξέρετε ποιοι κάθονται απέναντι και παρακάτω; Δεν μπόρεσα να μάθω ποιοι κάθονταν απέναντι, αλλά παρακάτω ναι.
Αργότερα ακολουθήσαμε τον μαθηματικό στο φροντιστήριο που άνοιξε με τον φυσικό Αχιλλέα Ευαγγέλου. Από τους πέντε του υπογείου της Κουγκίου τρεις έγιναν πολιτικοί μηχανικοί, ένας δημοσιογράφος, αρχισυντάκτης στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, ένας στέλεχος στο Δημόσιο, και ο γράφων έχει την ψευδαίσθηση ότι θεραπεύει τη Φυσική, η οποία ακόμη και τώρα του στήνει διάφορες κασκαρίκες, αρνούμενη να του αποκαλύψει όλα τα μυστικά της.
Ακόμη πριν τον διορισμό αρκετοί από μας διδάξαμε σε φροντιστήρια, ή συνεταιριστήκαμε σε μικρά επαρχιακά φροντιστήρια.
Διονύση συμφωνώ ότι η ύλη πρέπει να επεκταθεί, αλλά όχι στις «κακοτοπιές» που έχει στη συνέχεια το σχολικό βιβλίο, σύμφωνα βέβαια με το αναλυτικό πρόγραμμα. Ίσως όλα να αλλάξουν με το αναμενόμενο νέο σύστημα εξετάσεων, και η εξεταστέα ύλη να είναι και από προηγούμενες χρονιές.
Είναι και αυτό που λες για τη μη σωστή διαχείριση του διδακτικού χρόνου (εξάλλου πόσο μένει καθαρός) που σε σχολεία επιμένουν πολύ στις ταλαντώσεις, με αποτέλεσμα η μηχανική του στερεού να διδάσκεται μάλλον επιδερμικά.
Ίσως τα θέματα του ΑΣΕΠ για καθηγητές ΠΕ4 δείχνουν μια σωστή πορεία. Είναι περίεργο να επιδιώκει(;) το ΥΠΕΠΘ να αλλάξει την ρώτα της διδασκαλίας μέσω των θεμάτων των πανελλήνιων εξετάσεων. Μια σειρά νέων ασκήσεων, ερωτήσεων στην αρχή κάθε χρονιάς ίσως βελτίωνε την όλη κατάσταση. Με την ιστοσελίδα σου, καταφύγιο σε ερωτήσεις συναδέλφων, τα προβλήματα που προτείνεις, τις παρουσιάσεις και τις προσομοιώσεις δείχνεις τι έπρεπε να έχει μια ιστοσελίδα εκπαιδευτικού ΠΕ4 του Π.Ι.
Στη συνέχεια επισυνάπτω ένα κείμενο για την εκπαιδευτική αξία των προβλημάτων από τον Serway,
Αντιγράφω από το βιβλίο Physics for Scientists & Engineers του Serway – απόδοση στα ελληνικά Λεωνίδα Ρεσβάνη-
….Η σημασία του να λύνετε προβλήματα
Ο R. Feynman είπε κάποτε «Δεν γνωρίζεις τίποτε μέχρις ότου εξασκηθείς σ’ αυτό» Η καλύτερη συμβολή που μπορώ να σας δώσω είναι να αποκτήσετε την ικανότητα να λύνετε προβλήματα. Μια από τις σημαντικότερες αποδείξεις των γνώσεών σας στη Φυσική θα είναι η ικανότητά σας να λύνετε προβλήματα. Πρέπει να λύσετε όσο το δυνατόν περισσότερα προβλήματα, πρέπει να έχετε κατανοήσει τις βασικές αρχές και έννοιες του σχετικού τομέα. Αξίζει τον κόπο να προσπαθήσετε να λύσετε ένα πρόβλημα με περισσότερες από μία μεθόδους. Λογουχάρη, τα προβλήματα της Μηχανικής λύνονται συνήθως με εφαρμογή των νόμων των νόμων του Newton, αλλά, πολλές φορές, λύνονται με τη χρήση των εννοιών του έργου και της ενέργειας. Κοροϊδεύετε τον εαυτό σας εάν νομίζετε ότι ξέρετε ένα πρόβλημα αφού διαβάσατε τη λύση του σε «λυσάρια». Πρέπει να μπορείτε να λύνετε όχι μόνον αυτό αλλά και πολλά άλλα παρόμοια προβλήματα μόνοι σας.
Στον ίδιο πρόλογο στην παρουσίαση του βιβλίου γράφει: Έχουμε συμπεριλάβει στο κείμενο 394 λυμένα παραδείγματα., στην προσπάθεια να γίνει η ύλη κατανοητή όσο το δυνατόν ευκολότερα. Τις περισσότερες φορές τα λυμένα αυτά παραδείγματα μπορούν να αποτελέσουν «μοντέλο» για την επίλυση των προβλημάτων που παρατίθενται στο τέλος κάθε κεφάλαιου. Τα παραδείγματα και οι σχετικές λύσεις είναι μέσα στο πλαίσιο. Στα περισσότερα παραδείγματα έχουν δοθεί τίτλοι που περιγράφουν το περιεχόμενό τους.
Miltonios, μια και το έφερε η κουβέντα, και χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες και ...κριτικά σημειώματα για το τι (δεν) προσφέρει στους μαθητές λύκειό ''μας'' ή το πώς των θεμάτων της Κύπρου (πρβλ. θέματα Α-Level), να θυμίσω ότι το βιβλίο PSSC Φυσική που πριν περίπου 15 χρόνια δίδασκες ''έδινε έμφαση στη θεωρία και στο πείραμα'' και κάπου στο ΒτΚ έγραφε: ''Τα προβλήματα που ακολουθούν την κάθε παράγραφο του βιβλίου, κατά κανόνα δεν είναι σύνθετα για να μην τρομάζουν τους μαθητές''...και λίγο παρακάτω, σε σχέση με τα (σχετικά δύσκολα) προβλήματα ΣΤΕ, ''προτείνουμε να μη ζητάτε από τους μαθητές να σας παραδώσουν λύσεις προβλημάτων, εκτός κι αν σκοπεύετε να τα κοιτάξετε προσεκτικά- όχι μόνο ελέγχοντας τις τελικές απαντήσεις, αλλά σχολιάζοντας και τη μέθοδο λύσεως''...και ''αν κατά τη διάρκεια του έτους ασχοληθούμε με το 50% των προβλημάτων ΣΤΕ, κατά μέσο όρο, αυτό είναι αρκετό.'' Οι αντιδράσεις σού είναι γνωστές, αλλά κάτι που δεν είναι ευρύτερα γνωστό είναι αυτό που στον πρόλογο του βιβλίου-βοηθήματος που είχαν τότε εκδώσει οι γνωστοί τοις πάσι συγγραφείς & εκδότες αφοι Σαββάλα, σημείωναν: ''Το πρόγραμμα του PSSC δεν χρειάζεται βοήθημα. Αυτό πιστεύουμε, μετά από μελέτη και συζητήσεις με συναδέλφους φυσικούς που το δίδαξαν την πρώτη χρονιά κτλ.'' κι ο νοών νοείτο. Και για να τελειώνω, όταν πριν περίπου 30 χρόνια δούλευα σε ένα από τα μεγαλύτερα τότε φροντιστήρια στο κέντρο της Αθήνας, βρήκα και μια πόρτα στον 6ο αν θυμάμαι όροφο με το ταμπελάκι ''Εργαστήριο Φυσικής''. Ζήτησα λοιπόν από τον (συν)ιδιοκτήτη-διευθυντή να μου ανοίξει, για να μου απαντήσει μειδιώντας με νόημα, ''Δεν έχει τίποτα, το έχουμε για τα μάτια!'' - κάτι , δηλαδή, παρόμοιο με πολλά από τα εργαστήρια φ.ε. ΕΠΕΑΕΚ λυκείου που έχουμε ή την κατά δήλωση κάποιων υπευθ ΣΕΦΕ εργαστηριακή εξάσκηση των μαθητών (τους)...
Είδα ότι στα ανωτέρω ταιριάζει η ανάρτηση και η κουβέντα που είχαμε τότε με τον φίλτατο Ν. και την παραθέτω.
Μεσολάβησε η μεταρρύθμιση (κατ' άλλους απορύθμιση Αρσένη)
Τα εξεταζόμενα μαθήματα όσα σχεδόν και τα διδασκόμενα.
Τα θέματα έγιναν όντως πιο κριτικά, εξαφανίστηκε για πολλά μαθήματα "το μαθαίνω το μάθημα απ΄έξω".
Αργότερα τα εξεταζόμενα μαθήματα έγιναν 9, μετά περιορίστηκαν στα 6, καταργήθηκαν οι πανελλήνιες στην Β τάξη, έτσι η Φυσική κατεύθυνσης της Β Λυκείου δεν χρειάζεται (εξάλλου τόσο σημαντική είναι η θερμοδυναμική, δεν υπάρχει τίποτε άλλο πιο ενδιαφέρον;)
Οι ώρες της Φυσικής των δεσμών από 5 έγιναν τρεις, η ύλη περιορίστηκε σε ταλαντώσεις, κύματα, μηχανική στερεού, με αποτέλεσμα αφού η θεωρία περιορίστηκε, να δυσκολέψομεν τας ασκήσεις.
Χάθηκαν τα εναλλασσόμενα ρεύματα, τα κυκλώματα του συνεχούς, οι στοιχειώδεις γνώσεις ηλεκτρονικής, τα πεδία δυνάμεων, οι κρούσεις με το θεώρημα ώθησης ορμής, (όπως είναι τώρα στην Γ Λυκείου γυρίσαμε στην εποχή του παλαιού Αλκίνοου) η εξεταζόμενη θερμοδυναμική.
Η Χημεία χτυπήθηκε κατακέφαλα. Απορώ τι γνώσεις Χημείας έχουν οι εισαγόμενοι στο Χημικό, στο Φυσικό, στη Γεωπονία, στα Πολυτεχνεία, σε ΤΕΙ
Πρόσφατα μου λεγεν καθηγητής του Χημικού Ιωαννίνων, ότι διδάσκουν πλέον βοηθητικά στο πρώτο έτος βασικές γνώσεις Χημείας στους φοιτητές, όπως οξειδοαναγωγή, χημική ισορροπία, κλπ (εγώ θάλεγα να τους ρωτούν πως γράφεται το θειϊκό οξύ)
Η τεχνική εκπαίδευση που αλλού είναι ακμάζουσα, εδώ κάθε τρεις και λίγο αναμορφώνεται και επανασχεδιάζεται, ούτε εκτροπή του Αχελώου να ήταν. Ακόμα να βρεί το δρόμο της.
Τώρα ας πω και μερικές "καλές" κουβέντες για τα θέματα των Μαθηματικών των Πανελληνίων. Θέματα που λίγη σχέση έχουν με το σχολικό βιβλίο, αλλά παρόμοια υπάρχουν σε βοηθήματα.
Προσωπικά διδάχτηκα στο Φυσικό Αθήνας πολλά μαθηματικά επί τρία χρόνια (Ανάλυση, Γεωμετρία, Άλγεβρα στο πρώτο έτος, Διαφορικές, Πιθανότητες, Αριθμητική Ανάλυση στο
δεύτερο, Μιγαδικές και δε θυμάμαι τι άλλο στο τρίτο, που περνούσα με βαθμούς πάνω του 7 σε εποχές 1970-75)
Ε λοιπόν, κοιταζοντας τα θέματα των πανελληνίων, μου φαίνονται κάθε χρόνο όλο και πιο κινέζικα. Και αναρωτιέμαι σε ποιόν και σε τι θα χρησιμέυσουν αυτά.
Πριν δυο χρόνια που έδινε εξετάσεις στενό συγγενικό μου πρόσωπο, όταν είδα τα θέματα των μαθηματικών (αλλά και της Φυσικής γενικής παιδείας που τον παρότρυνα να δηλώσει) καταλαχτάρησα.
Τι ολόκληρωμα επί ολοκληρώματος και αντιστρόφου συναρτήσεως, με σύνθετη επί συνθέτου παραγώγησης ήταν αυτό; Από γρίφο σε γρίφο και από ιερογλυφικό σε ιερογλυφικό πήγαινε το κείμενο.
Χάθηκε μια εξίσωση να εξετάσουν τη συνέχεια, τα ακρότατα, να κάνουν τη γραφική παράσταση και να τελειώνει το σκηνικό;
Τι επιτέλους μαθηματικά θα κάνουν στο Πανεπιστήμιο του πρώτου έτους;
Με ανησυχία τηλεφώνησα στον μαθηματικό, ο οποίος με διαβεβαίωσε ότι: Ναι τέτοια θέματα βάζουν πλέον, και να μην ανησυχώ γιατί είχαν ασχοληθεί αρκετά.
Και λες έχει το ΥΠΕΠΘ επίσημο βιβλίο μαθηματικών. Γιατί τα θέματα ταιριάζουν φέτος στο τάδε βοήθημα, πέρισυ στο άλλο, κοκ.;;
Σαν να πας σε ζαχαροπλαστείο να φας παγωτό, και να σου φέρουν παγωτό από το απέναντι ζαχαροπλαστείο. Ε την επόμενη φορά θα πας στο απέναντι που έχει καλύτερη θέα γενικώς
Και τα σχόλια που γίνκαν τότες.
Ο/Η N. είπε...
...τίποτα δεν αλλάζει!Τα ''βοηθήματα'', όμως, αλλάζουν...
'Οταν, προ 12ετίας περίπου, συζητώντας με τον τότε υφυπουργό Παιδείας του ανέφερα ''μα, τα θέματα των πανελληνίων τα ''βάζουν'' τα φροντιστήρια και οι μεγαλο-βιβλιοπώλες της Σόλωνος...'', αυτός με κοίταξε έκπληκτος και... άλλη φορά η συνέχεια.
30 Νοέμβριος 2008 1:26 πμ
Ο/Η miltonios είπε...
Edw kai twra pesta ola!
Τι να γίνεται ο κυρ Πασχαλίδης με την καλοκάγαθη φυσιογνωμία;
Καλά έλεγε ένας παλιός επιστάτης Σχολείου, για τον εαυτό του ότι είναι Υπερυπουργός Παιδείας, μια και οι Υπουγοί και υφυπουργοί έρχονται και παρέρχονται....
2 Δεκέμβριος 2008 6:05 μμ
Δημοσίευση σχολίου