Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Με το λαπτόπι στο κοπάδι.


«Νομίζω ότι πάω ταξίδι κάθε μέρα όταν μπαίνω στο Ίντερνετ, ότι φεύγω, ότι βγαίνω από τα στενά όρια του χωριού. Οι εικόνες και οι παραστάσεις των συγχωριανών μου στο απομακρυσμένο χωριό όπου ζούμε, είναι βέβαιο ότι έχουν εμπλουτιστεί».
O Γιώργος Δελακοβίας είναι από τους τυχερούς κατοίκους του Αγίου Νικολάου Βοιών Λακωνίας- βρίσκεται στο νοτιοδυτικότερο άκρο της χερσαίας Ευρώπης- που ανακάλυψαν τη μαγεία του κυβερνοχώρου. Οι κάτοικοι του χωριού και ειδικώς οι νεώτεροι, αρκετοί από τους οποίους έχουν κάνει σπουδές στις σύγχρονες τεχνολογίες, έστησαν δίκτυο ασύρματου Ίντερνετ, προσβάσιμο σε όλους τους κατοίκους. Ο κ. Δελακοβίας είναι κτηνοτρόφος και δύσκολα φανταζόταν πως θα μπορούσε να του είναι χρήσιμη η τεχνολογία.
«Τελικά, αυτό που είδα είναι ότι το Διαδίκτυο είναι χρήσιμο στη δουλειά μου. Τόσο εγώ και οι άλλοι κάτοικοι του χωριού που το χρησιμοποιούν αισθανόμαστε ότι μας συνδέει με τον κόσμο».

Ο κ. Δελακοβίας παίρνει το λάπτοπ μαζί του ακόμη και όταν πηγαίνει τα ζώα του για βοσκή. «Ο χρόνος είναι αρκετός και έχω τη δυνατότητα να βλέπω τι είδους εργαλεία βγαίνουν που θα είναι χρήσιμα για τη δουλειά μου, αλλά παρακολουθώ και τον καιρό». Παρότι η τεχνολογία του Wi-Fi σε πολλές πόλεις είναι πια προσβάσιμη, μέχρι πριν από μερικούς μήνες ήταν άπιαστο όνειρο για το χωριό Άγιος Νικόλαος στον Καβομαλιά.
Παράθυρο με θέα στον κόσμο άνοιξαν οι νέοι του χωριού. Οι πρώτες απόπειρες, όπως λέει ο Γιάννης Δελακοβίας, μηχανικός πληροφοριακών συστημάτων και από τους «πρωτεργάτες» του τολμηρού εγχειρήματος, έγιναν για ψυχαγωγικούς λόγους. «Αυτό που μας ενδιέφερε αρχικά ήταν να στήσουμε έναν κόμβο για να ανταλλάσσουμε μηνύματα, αρχεία, αλλά και να παίζουμε παιχνίδια μεταξύ μας όταν κατεβαίνουμε στο χωριό. Έτσι έγινε το ξεκίνημα, αφού φτιάξαμε κατά κάποιο τρόπο μια “ασύρματη γειτονιά”. Όταν το πετύχαμε, αρχίσαμε να κάνουμε πιο... μεγαλεπήβολα σχέδια. Ο επόμενος στόχος μας ήταν να δικτυώσουμε όλο το χωριό». Τα πράγματα έδειξαν ότι μπορούσαν να προχωρήσουν πιο τολμηρά όταν ο Άγιος Νικόλαος επελέγη ως ένα από τα οκτώ απομακρυσμένα χωριά της Ελλάδας που θα συμμετείχαν στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Rural Wings. Έτσι δόθηκε συνέχεια στην προσπάθεια των νέων του Αγίου Νικολάου.

Διαδικτυακό όνειρο Στην ταράτσα του διθέσιου δημοτικού σχολείου του χωριού εγκαταστάθηκε μια μεγάλη δορυφορική κεραία και τοποθετήθηκε ο αναγκαίος εξοπλισμός σε μια αίθουσα. Τα παιδιά και μαζί τους όλο το χωριό απέκτησαν πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Όπως όμως επισημαίνει ο Παναγιώτης Κρανιδιώτης, μηχανικός υπολογιστών και μέλος της ομάδας που δούλεψε για το διαδικτυακό όνειρο της περιοχής, τα παράθυρα του Διαδικτύου έκλειναν όταν χτυπούσε το κουδούνι την τελευταία διδακτική ώρα. «Αρχίσαμε έτσι να κοιτάζουμε πώς μπορούμε, αφού οι βάσεις υπήρχαν, να δώσουμε περισσότερο χρόνο στην πρόσβαση και εν τέλει καταφέραμε να έχουμε 24ωρη διαδικτυακή επικοινωνία». Σε αυτό βοήθησαν όχι μόνο οι έχοντες τις γνώσεις της τεχνολογίας. «Σχεδόν όλοι οι συγχωριανοί μας- ηλεκτρολόγοι, ναυπηγοί, μηχανικοί, εργολάβοι, οικονομικοί μετανάστες- βοήθησαν στην εγκατάσταση των σημείων πρόσβασης».

Το δίκτυο παρέχει κάλυψη 80% και αποτελείται συνολικά από 27 σημεία πρόσβασης (Αccess Ρoints). Και ναι μεν η πρόσβαση για τους περισσότερους μπορεί να είναι εύκολη, δεν είναι όμως και ανεξέλεγκτη. Όπως λέει ο κ. Κρανιδιώτης, «το δίκτυο προστατεύεται από συστήματα ασφαλείας (firewalls) αλλά και η πρόσβαση σε “απαγορευμένα” sites είναι αδύνατη. Επίσης στο δίκτυο γίνεται διαρκής παρακολούθηση από συστήματα Μonitoring». Τo κόστος κτήσης του υλικού για την ασύρματη δικτύωση έχει φτάσει τα 30.000 ευρώ και καλύφθηκε αποκλειστικά από εθελοντές και δωρεές. Στόχος τους τώρα είναι η εξάπλωση του δικτύου και στους άλλους οικισμούς του χωριού καθώς και η πρόσβαση στην πραγματική ευρυζωνικότητα (ΑDSL), αφού έτσι θα αυξηθεί η ταχύτητα.

Η απόκτηση ασύρματου δικτύου επικοινωνίας για αρκετές περιοχές είναι στόχος, αλλά για πολλούς υπάρχουν ερωτήματα για τις επιπτώσεις στην υγεία. Ο κ. Κρανιδιώτης εξηγεί πως «η συνολική ακτινοβολία που εκπέμπεται από τις κεραίες του Wi-Fi είναι περίπου ίση με την ακτινοβολία που εκπέμπουν δύο κινητά τηλέφωνα σε λειτουργία. Ένα κινητό εκπέμπει ακτινοβολία 1-2 Watt, ενώ ένας σταθμός εκπέμπει από 1/10 έως 1/20 αυτής της ακτινοβολίας».

(Το ασύρματο δίκτυο του Αγίου Νικολάου παρέχει ακόμη στους κατοίκους του: μετερεωλογικό σταθμό (με δωρεά του Συνδέσμου Αγιονικολαϊτών) που εδρεύει στον Πειραιά και αποστέλλει τα δεδομένα στο Εθνικό Αστεροσκοπείο για να βλέπουν τον καιρό, όπου και αν βρίσκονται.
http://penteli.meteo. gr/stations/kavomalias/ ● Σταθμό λήψεων σημάτων ΑΙS για την κυκλοφορία των πλοίων (επίσης με δωρεά του Συνδέσμου Αγιονικολαϊτών)
και την αυτόματη αποστολή των δεδομένων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
http://syrosobserver.aegean.gr/ais/ ● Διαδραστικούς πίνακες στο δημοτικό σχολείο του χωριού για τους μαθητές)

Το πάντρεμα τεχνολογίας και παράδοσης

O Γιώργος Αναστασάκης είναι από αυτούς που συνέβαλαν στην προσπάθεια για το στήσιμο του WiFi, αλλά και από εκείνους που το χρησιμοποιούν λιγότερο, αφού μένει μόνιμα στην Αθήνα. Όταν όμως επισκέπτεται το χωριό του, αναγνωρίζει κάθε φορά την αξία του. Όπως λέει, «είναι ωραία να έχεις πρόσβαση στο Ιnternet σε ένα τόσο απομακρυσμένο μέρος, όπως ο Κάβο Μαλιάς. Είναι ενδιαφέρον το πάντρεμα τεχνολογίας και παράδοσης.

Το καλοκαίρια που κατεβαίνω για διακοπές παίρνω πια μαζί μου και το laptop. Βγαίνοντας στο βεραντάκι του σπιτιού μου το ακουμπάω πάνω στις ίδιες πλάκες που ο προπάππος μου ακούμπαγε τα αγροτικά εργαλεία όταν γύριζε από τα χωράφια! Περίεργη αίσθηση ε; Απέκτησα και ένα καινούργιο χόμπι χάρη στο ασύρματο δίκτυο: παρατήρηση καραβιών!
Μπαίνω στο http://syros-observer. aegean. gr/ais/ με το οποίο συνεργαζόμαστε και παρατηρώ μεταξύ άλλων πόσα και ποια πλοία περνούν από τον δίαυλο Κυθήρων. Βλέπω στην οθόνη μου το κρουαζιερόπλοιο να διαπλέει τον κάβο και σε μισή ώρα, νάτο μπροστά μου πάμφωτο μέσα στη νύχτα.

Αυτό που με συγκινεί περισσότερο είναι πως αυτή η πρωτοβουλία είναι αποτέλεσμα μιας συλλογικής προσπάθειας των παιδιών της γενιάς μου.

Απολαμβάνω έτσι το προϊόν ενός νέου κοινοτισμού! Παλιότερα κυρίως, αλλά ακόμη και σήμερα, στο χωριό μου υπήρχαν τα απαλαΐτικα. Απαλαΐτικα σημαίνει πως σήμερα πάμε όλοι μαζί στο χωράφι σου να μαζέψουμε τις δικές σου ελιές και αύριο στο δικό μου πάλι όλοι μαζί. Αυτή η από κοινού ζωή σήμερα αναβιώνει και μέσω της τεχνολογίας.
Μοιραζόμαστε όλοι το κοινό bandwidth δωρεάν!»
ΠΗΓΗ: Τα Νεα Σάββατο 10 Ιαν. 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια: