tag:blogger.com,1999:blog-8895198385301704114.post7616432272645006045..comments2023-08-10T12:18:43.645+03:00Comments on Το μικρό κελλάρι: Τα θέματα Φυσικής στις Πανελλήνιες του 1987Miltoshttp://www.blogger.com/profile/05565363397236847771noreply@blogger.comBlogger1125tag:blogger.com,1999:blog-8895198385301704114.post-67025835240641779672010-06-06T03:19:43.754+03:002010-06-06T03:19:43.754+03:00Εχω την εντύπωση, Μίλτο, οτι τα θέματα τότε ήταν π...Εχω την εντύπωση, Μίλτο, οτι τα θέματα τότε ήταν πιο εύκολα από σήμερα. Γιατί; Δεν μπορώ να συγκρίνω εύκολα, ίσως και η ύλη διαφορετική, ίσως και το στυλ των θεμάτων, ίσως οτι ακόμα είμαστε πρωτάρηδες (σχεδόν) στο ζήτημα των Πανελληνίων, δηλαδή δεν είχαμε "φάει στη μάπα" τόση ασκησιολογία, ώστε να πάθουμε overdose. Για τα παιδιά της εποχής όμως τότε, ήταν δύσκολα, βέβαια. Μη ξεχνάμε οτι και η ύλη ήταν μεγαλύτερη. Απ' την άλλη, με τίποτα δεν συγκρίνονται σε δυσκολία με τα θέματα δυο δεκαετίες πιο πριν, όταν κι εμείς διαβάζαμε ή λύναμε ασκήσεις από του κλασικούς, Αλεξόπουλο, Περιστεράκη, Κανέλλο κλπ. Θυμάμαι κάτι ασκησάρες Μηχανικής ή Οπτικής της δεκαετίας του '60. Πριν ακόμα από τη Μεταρρύθμιση Παπανούτσου. Τι να πρωτοθυμηθούμε. Κάθε γενιά πέρασε από τα "Καυδιανά δίκρανα" της επιλογής για ΑΕΙ, και το θυμάται ακόμα σαν εφιάλτη. Πετάζονται στον ύπνο τους πολύ και θυμούνται οτι ήταν υποψήφιοι, και μάλιστα νομίζουν οτι έχουν πέσει σε "παλούκια"-θέματα, που δεν μπορούν να λύσουν. Μπορεί να μεγαλώσουμε μια γενιά που να χαίρεται την Φυσική; Αυτό θα ήταν και η μεγαλύτερη μας κληρονομιά ως δασκάλων Φυσικής.Stergios Nastopouloshttps://www.blogger.com/profile/05401759121087370009noreply@blogger.com